Alle inzendingen over Allerzielen OR Allerheiligen OR doden

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

ik zal eikels rapen en noten bladeren van berk en beuk zoek gesloten dennenkegels pluk een blauwe pauwenveer mijn kleinste kunstwerk ooit dat van herfst is gemaakt zal ruiken naar kastanjes en onze laatste wandeling naar verse aarde naar Allerheiligen…

stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode…

het pompstation voor de waterzuiverheid staan dikke hekken wolken wervelend in vochtige gewelven amarylles bollen voor allerheiligen poetsen vrouwen de graven met kraanwater - in het winterbos resoneert de sopraankoekoek van voorgaande herfst de waterstaete staat aan de vissershaven met bevroren vis…

Ook op de kerkhoven, de doden-akkers.…

hoor dan, de wind huist in de bomen, onbesuisd speelt ze de bladeren op een kleurrijk hoopje waar kindervoeten vrolijk verder met hen dansen in het park de mensen meestal op hun eigen kluitje met verhalen vol herinneringen aan al die hen reeds voorgingen in waarnaartoe iedereen ooit eens zijn weg zal moeten gaan de laatste dag van oktober…

Woest liggen de graven, de grendelen der aarde sluiten de doden van 't leven af, zij zinken al dieper, een weeldrige gaarde bloeit, hoog als de hemel, boven hun graf en de wagenmenner, in 't beeld van de sterren ziet ernstig peinzend omlaag, ver ligt al de aarde, een stip, zo verre en zijn paarden gaan zo traag.…

Zerken weelderig omzoomd met chrysanten Een laat koolwitje wordt verleid van alle kanten Strak geharkte paden vormen menig kruis Orde is voor de grafmaker een heilig huis Vandaag struint er veel volk tussen de doden Die zelf dagelijks door ons leven dringen Mensen van alle soorten vol aardse noden Voelen weemoed dwingend van binnen zingen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Het raakt in ons kortstondige bestaan Door alle drukte wel wat uit de mode, Maar 2 november blijft de dag der doden, De dierbaren die ons zijn voorgegaan. Wij missen hen op dagen als vandaag, Maar of ze óns ook missen, is de vraag.…

hier en daar iemand die beweert dat het vandaag allerzielen is alles gaat verder zo zijn gangske de krielen zijn van slag omdat reinaert de vos ronddoolde en het miezert ikzelf ben meer uit mijn doen omdat het gat tussen jou en mij nog steeds niet gedicht is na dit gedicht..…

Gelukkig heb ik deze maand vakantie Zodat ik in de sfeer van strijd en kilte De tijd heb voor de twee minuten stilte Die ik in acht neem ter condoleantie Misschien dat ik wat minder doden mag? De stilte past al lang niet in één dag…

Als de boom zijn bladeren verliest en herfstwind waait doorheen de doodse kruin, dan is dat niet het einde want eens ontluikt opnieuw de lente bruisend van nieuw leven. Als dan de avond valt en duisternis de hemel vult dan is dat niet het einde want morgen komt een andere dag vol nieuwe mogelijkheden.…

levende ets de bladerloze berk in tegenlicht waar de sapstroom stopt en takken niet meer wringen het licht licht ook de fijnste twijgjes schitterend uit geen spoor meer van een mier op de natte berkenbast gaandeweg ontwaar ik om mij heen het lijnenspel meer doorzicht brengt wellicht de inbraak van de winter…

ik heb de graven bezocht urnen vastgehouden van hen die mij hun dood toevertrouwden in afscheid nemen hadden wij het steeds over leven het samen delen van tijd de herinneringen zijn gekomen heftiger dan ooit terwijl jij hier ligt te dromen in het jullie missen ben ik gaan gissen naar de zin van bestaan en weer gaan ik weet dat jij…

Daar gaan ze weer: de velen die de doden gaan bezoeken met licht en bloemen, met herinneringen en droefheid groots en teder. Maar wat is dood zijn: leven in een ander zijn, een niet meer uit te leggen verband, een geheim dat aanhoudt groots en teder.…

heb bloemen gebracht op je graf jij liet het regenen om verdrogen te voorkomen nog staan ze daar in kleurige pracht ik wacht tot je komt uit jouw donkere nacht een straaltje zon laat het blond van je haar weer oplichtend dansen hoor nu je stem in de lach die je schenkt met het blauw van je ogen voor even bij mij in een…

Het was weer twee november, Allerzielen. Dat zulk gedenken troost schonk, nee dat niet. Ik stond lang stil bij oud en vers verdriet, bij alle dierbaren die me ontvielen. Maar 's avonds dacht ik aan het eigen leven en heb toen blij dit versje opgeschreven –…

Vandaag spreek ik de namen uit van mensen die zijn voorgegaan en eer de waarde van hun leven met de liefde mij gegeven tijdens aards bestaan blader ik door de gedachten dan zie ik hun gezichten weer en klopt het hart de klank van toen we samen lachten hoe krachtig voelt het zijn van ieder die mij dierbaar was en is gebleven stil steek…

Kerken werden omgebouwd tot restaurant Katholieken lieten zich ontdopen De Kerk kan haar lot niet meer ontlopen Nu schuift men ook de Roomse feesten aan kant Pasen zal nooit meer zijn wat het is geweest Je kan maar beter wennen aan ’t Suikerfeest In België moet Pasen, Hemelvaartdag en Allerheiligen verdwijnen als wettelijk betaalde feestdag…

De grafsteen afgeschrobd mijn handen rood en koud de salie kort teruggesnoeid de bladeren neem ik straks naar huis voor de hete smoor van schapenvlees en u, pa u ligt hier goed en ik weet ook wel dat u ons mist daar in het Vagevuur, u kon slecht tegen eenzaamheid, u was het enige kind van opa en oma en gebleven in ons gezin van…

nu mijn hart veel dichterbij het jouwe is, voel ik dat je zacht mijn haren streelt en fluistert want je weet dat elke dag de pijn draagt van gemis…

Het leven komt tijd tekort, het leven dat zonder dood levenloos zou blijven.…

in de stilte van nu verblijf ik zachter, door droombeelden van toen er brandt een kaars, mijn loflied zingt en onderaan de dag klinkt wee een jammerklacht maar hier, geborgen in het nu draagt liefde duizend rozen op, aan alle zielen waar we knielen zucht de grond mijn mond noemt honderd namen rond een warm moment wat ben ik blij-…

kaarsen verlichten de weg van herinnering ter ere van hen die wij moesten laten gaan ons hart slaat het ritme van de herinnering die wij nooit in met aarde begraven zullen zij zijn onderdeel van wie wij zijn en worden wij slapen ontwaken huilen en lachen samen in het stille zijn wij zo bij elkaar weer thuis…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…