Alle inzendingen over BEZONNEN

Wij bleven onveranderd trouw aan 't heden; Zij zijn het, die nu bij ons willen zijn, Zich redden uit hun donker en 't verleden In onze zaalge avondschijn. Weer niet hun dorre handen van de zomen; Hun ijdel lijf heeft geen gewicht of vat; Alleen in de' onlust der slaapwandeldromen Benaadren ze onze tastbre schat Met halfbewust…

Leed is het kleed Dat ziel niet aflegt vóor zij het versleet, Een kleed met 't slapengaan niet uit te trekken. En al uw warmgevoerde pracht Van heerlijkheid haar toegedacht Reikt niet het te overschaadwen of te dekken...   Toch, nachtegaal, zing voort! Geluk is 't éne woord Dat haar slaapwandlend hart vermag te raken... Daar waakt het tot…

De schemer die gestadig Over mijn ogen dicht, Breekt als een wolk weldadig In dauw van aldoorvloeiend licht. Of door de strakke weiden Van zonneblinde lucht De blonde bloei zou breiden Van dagverloren sterrenvlucht, Zo uit zijn luwe dekking Mijn oog verhelderd ziet In lentelijke ontwekking De diepe tuinen van 't verschiet.…

Volhardend geloof is in het daagse leven en klein gebeuren, nuchter, met bezonnen geest, Gods wil gedenken en doen.…

'k ben gearriveerd in niemandsland onttrokken aan aller oog en duik daar voor even onder voor de Kerst losbarst ga in retraite voor vertrek uit dit vreemde oord heb ik me al heel diep bezonnen…

Mijn roodborstje zingt Serenades in de stronk Het kleurt het grauwe, Het dorre van de kou De lente nadert snel Mijn vogeltje rukt in Bezonnen maar gestaag Doodt het leven vaak…

Het kleine verloren ogenblik daarin even stil zitten denken aan God _ tot Hem bidden dat is een krachtpilletje ofwel vitaminedruppel voor heel het mensenleven.…

De koel denkende Prediker vertelt van vurig, maar zinloos mensenstreven: rusteloos zwoegen in dit korte leven doet wie domweg achter de wind aansnelt. Over dubbende steden, het vrije veld mochten we eens gewillig voortzweven op luchtstromen, die kennis konden geven... Wat werd ons al stijgend en dalend gemeld? Vanuit de wolken oogt 's werelds…

De wegen met verkeer, rustig of druk, mogen opluchting geven, zwaar hijgen. Menselijke zintuig en gemoed krijgen bij stoplicht soms een plotselinge nuk. Het glanzende groen brengt vluchtig geluk. Kort oranje en lang wachtend rood dreigen op stil kruispunt geweten te doen zwijgen: tòch gas of doortrappen: even ferme ruk! Hoe Jezus' alles…

In Zweden heeft de ratio gewonnen, Al maakte Lindh postuum dan nog haar punt, Toch wil geen meerderheid een nieuwe munt, Wij hadden ons toen beter ook bezonnen. Nu wij zo met de Euro zijn gestraft, Kan dan bij ons de kroon wél afgeschaft?…

Het gras heeft de nacht al begonnen, de tuin is stil bezonnen. De hemel is onbezonnen, licht nog zo ongeschonden. Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind.…

Sier-en postduiven hebben een prijs gewonnen In Veermans wilde loterij Zij mogen binnenkort weer vrij Europese orakels hebben zich bezonnen Maar klaaglijk kraaien haan en hen in het hoenderhok Ons is voorlopig nog ontnomen de kans op iedere gok…

Een sneeuw ligt in de morgen vroeg onder de muur aan, moe en goed beschut en een arm kind komt toe en staat en ziet en met zijn voet gaat het dan schrijven over dit prachtige vlak en schuifelt licht bezonnen en loopt door, zijn mond trilt in het donker klein gezicht.…

zojuist hoor ik van honnepon lief kwekkend in haar capuchon dat als zij goed tennissen kon maar tot nu slechts bezonnen won met druppels toe in een regenton men haar mooi niet zag te wimbledon alvorens zij niet knap zonnen kon en regenen ver buiten de horizon vanaf centre court bij noorderzon…

gevuld met leven gokken, spijkerbroek breien en bezonnenheid .…

Waar twee mensen, bezonnen en bescheiden, met heel hun gevoel spreken over geloof, wil een geheime reis zich voorbereiden. Het gesprek verdwijnt maar leeft, klinkend of doof. Bezonken kracht mag de woorden geleiden: wind suist onbelemmerd door gewillig loof.…

Hoe kwijnt in 't ronde 't vogelengerucht, Nu de avond komt op vleuglen luw en loom - Daar zinkt de zon in de vergulde zoom Van 't verre ruim der ongerepte lucht. Breed vloeit, - zoals dit leven in een droom, - Het klare beeld van 't vredige gehucht, In de' effen spiegel van de stille stroom, Waarop geen enkel vluchtig golfje vlucht...…

Nieuwe woningen, bont geschilderd _ als plaatjes uit een kinderboek. Op regenkringen -in eigen veren schuilend- drijft de fuut traag voort. Zuiver glanst de sneeuw langs de sloot, waarin het ijs grauw en week verzinkt. In het avondgrauw staan bomen zwart en puntig als kruidnagelen. Hete vulkaanrook daalt langzaam, hortend, strijkt…

uit mijn diffuus verleden paar ik nu beelden aan muziek de schoonheid aan ontroering leg ze bezonnen in het heden vast hoewel verbluft over de keus van mijn zo korzelig geheugen verbaasd dat het verborgen heimwee zich willekeurig mengt met dat wat weemoed was herinner jij je nog dat je me vroeg naar het verschil tussen die vormen van…

Ofschoon de avond valt voordat de dag zich heeft bezonnen.…

Geen schout had haar weerhouden onverketterd hier te zijn zo waar de waag gesproken had met goddelijk gezag Zo was de dag begonnen toen het volliep op het plein waar niemand nog verbaasd keek toen het vuur de hemel zag Het recht had zich bezonnen met de zoetste klare wijn terwijl een cerubijn gekweld nog maande in beklag Toch brandde…

Zij heeft zich diep bezonnen, Zij was alleen geweest ten allen tijd. Achter haar warme oogleden begonnen De fluisteringen van de eeuwigheid. Waarom was zij niet eerder overwonnen En van haar liefde en haar smart bevrijd?…

Mijn protégé bezat een scherpe geest Ze ijsde van het klooster met zijn nonnen Zij in habijt, in plaats van in japonnen Nee, dat zou eeuwig zonde zijn geweest Ze had geen geld, familie, was verweesd Ik heb me op een oplossing bezonnen Ik, kreupele, heb haar voor mij gewonnen Ik nam haar mee naar elk gegeven feest Ze heeft Madame de Monteban…

Lezers die plots toetsgevoelig in een satellietflits zeggen: 'In jouw bezonnen zinnen hebben wij iets herkend.' En daarmee moet je dan opgewonden verder leven! Terecht dat scheve ontmoetingen tot ontgoocheling leiden. Maar taal troost. Toont toch maar jouw mogelijkheden: zó wordt de code gekraakt, zó gaan gedichten open.…

Ze zijn dan bereid hernieuwd te ontwaken: bezonnen, maar ondernemend heden laat hen over doen en spreken waken.…

Bij al hun bezonnen waarnemingen toeven ze op een onbewoond eiland vol plotse ongekende belevingen. Vanaf het zuivere, eenzame strand zenden sterke armen omhelzingen naar het land van zacht gevoel én spits verstand.…

Gentianen laten zich niet gelden, kijken bezonnen om zich heen. Verlangen naar meer verdwijnt in de diepe kelken om zich te beramen.…

Ik trok mij terug, windstil bezonnen, van alles en iedereen, gewoon alleen, onverwachts draaide weer mijn wieken, 'n zachte bries als nooit voorheen. Mijn wil, in mijn eigen kracht, niet 't leven maakt wie ik ben, ik zelf bepaal in wat mij toelacht, geluk en liefde, is wat ik nu herken.…

huilen er nog wolven doorheen gewoelde kindertijd te vroeg onder slaap bedolven verloren ze met het bos de strijd het leven is begonnen wijze woeste regenvlagen langs ruiten lekend bezonnen wissen "de" stof uit de dagen de einder bestrandt gedachten van schepen tot drijvend wrakhout vanop schuimkoppen blijven ze wachten tot weer een…

dagen van begin Nabij spelonken van het limbisch stelsel Ligt diep verscholen in de hersenwindsels Een paleontologisch moederdier De substantia nigra van het brein De onbevangen dagen van begin In 't voorgeborchte van een eldorado Waar existentie zijn is zonder plan Wacht leven met een ongewapend oordeel Bezonken wijsheid in bezonnenheid…