6823 resultaten.
Katwijk kust mij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 44 Het woord elfstedentocht was het hele jaar 2019 niet eens uitgesproken
Ja..., zwemmend
Ik zit met mijn rug gekeerd
Zie in mijn spiegel de zee
..heb hem even niet nodig..…
Op zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Mijn dochter in Enschede,
houdt heel veel van de zee.
Op elfhoog in haar torenflat,
voelt ze zich tevree,
als op de golven van de zee.
Maar eens per jaar, dan gaat ze echt.
“Ze waait dan uit, “ zoals ze zegt.
De haren in de harde wind,
de voeten in het zand,
lekker samen naar het strand.…
Het continentendomino-effect
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141 aarde meer zal zijn
Poetin stierf kleurloos in 't Kremlin aan het Rode Plein
Lavrov, Minister van Buitenlandse Zaken en de rest van de kliek
Samen met Russen die niet beter willen weten
Volgen de despoot en dictator gedwee
Gebrainwashed als Vlad Poetin is, heeft hij dit altijd geweten
't Grote Rusland, inclusief Oekraïne terug
Eveneens de Baltische…
Laagland
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 59 ik toch een indruk geven
niet Nederland, maar Lage Landen
bij storm en vloed bij eb, als 't giet
en waterwegen in 't verschiet
en o, vergeet de geuzen niet
zij waren, nog voor Tromp en Ruyter
Barentsz, Hein en Bontekoe
Europa's vrachtvaarders in botters
langs Skagerak en Kattegat
voer men, kajuitloos in 't vooronder
naar Botnisch Baltisch…
zee aan zee
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.416 als zilverzand
een V-formatie vliegers
verjaagt de winterkou
met zuiderzonnewarmte
vanuit een hemels blauw
het bruisen van de golven
die breken op de kust
het ruisen van de harten
die ademen naar rust
waar komen al die spetters
die glinsteren vandaan
hoe wuiven warme golven
wat stilt een oceaan
en wat schenkt zomerzinnen
dan zee…
de zee de zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 de zee is onbestendig
wisselvallig als een mensenziel
soms is zij grijs en ruw
met zware deining
een koortsachtig ongedurig
spektakel en geraas
beukend op het basalt
om dan weer
in een blauwe slaperige
kalmte te verschijnen
haar golven rekken zich
traag naar alle kanten uit
vandaag is zij een vlakte
egaal als een meer…
‘t gebladert’ staat verdiept
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.322 En slechts ’t gewieg der zee doorzucht de vrede, alover
de trage bomen en de adem van de lucht.
De zee, en haar gedein door mijn bewogen longen…
Maar neen: mijn loomt’ verdroomt de maat van alle maat.
- o Zang van liefde en hoop: mijn zomer is verzongen,
’t gebladert’ staat verdiept en reeds met dood verzaad.…
Harde modder, guur kristal
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.530 Huis dat afsluit en dat kijkt:
hart dat, onbewogen,
hoort de zee die wast en wijkt
vóor verzádigde ogen.
In geen spiegel, gruwvol-eêl,
't beeld van een begeren.
Al de beezmen zijn te veel
om de grond te keren.…
mijn schip ligt klaar
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 149 de zon
we varen nu heel snel
vijf knopen wel
trotseren hoge baren
we zeilen nu al uren
en het blijft maar duren
met het ontwijken van alle gevaren
de bemanning klaagt
en de kapitein vraagt:
wat hoop je daar te vinden
en ik zei:
daar… in de verte zie je de horizon
en elke avond zakt de gouden zon
in die grote blauwe zee…
O zee, die mijne lip doorkeent
poëzie
3.0 met 2 stemmen 479 o Zee, die mijne lip doorkeent met zout-kristallen
waarin het volle licht van alle zonnen breekt;
zand, bij mijn veer'ge zool breed-uitgestraald doorweekt,
waar krijsend iedre tred doet duizend schelpen schallen;
o tuimelende lucht, die brandt mijne ogen toe
maar sluit ze op 't dansen van ontallig-vuur'ge bollen:
ik ben van zee en lucht…
laten we Zee zijn
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 590 wie ben ik vraag ik de zee
sluit je ogen bruist zij en luister
Ik luister naar haar komen en gaan
naar 't kolken en stukslaan
en 't vurig na-sissen van
zacht schuimende uitlopers
laten we stil zijn - zegt ze
laten we samen
laten we niets zijn
laten we fijn zijn en pijn
laten we alles zijn
laten we - zegt ze
laten we Zee zijn…
MET DANK AAN KLOOS
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 144 nog steeds deint zee…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 156 Adem van de zee
streelt het lichaam en de ziel
je geeft je over in vervoering
de euforie van geluksontroering
heelt door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdwijnt de grens die ik verzon
in oneindigheid
wenkt stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
hier aan de zee
vloeide onze liefde tomeloos…
Huisje aan zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 plek
Jij zit maar voor je uit te kijken
en neemt af en toe een duik
Daarna dep je voorzichtig
de haartjes op je schedel
In de bar vond ik je leuker
al zat je wel op te scheppen
over jouw huisje en het strand
helemaal voor jou alleen
Je liet jouw bruine borst zien
Daar wilde ik wel op liggen
en zelf ook wat bijkleuren
heerlijk aan zee…
storm aan zee
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 144 hoog opvliegend zand
verontrusten
mensen op de dijk
wolken zweven snel voorbij
de wind zingt een droevig lied
“waarom geen respect”
versta ik in haar woorden
de middag kleurt
van blauw naar zwart
water klotst nu op het strand
maar het komt niet allemaal
van zee…
de wind start volop met huilen
haar weeën
ze kan ze niet meer…
De wekroep
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.425 Naar 't Baltisch laagland wiegt hij, vleugelduister.
En 't Vlaandren, brandend, tot het landwerk fel,
zaait weer veelhandig onder de hemelluister.
De klaver, de luzerne, tarwe en gerst
glijden als vonken goud in diepe vore.
De leeuwerik antwoordt jubelend tot in 't verst
op elke zaaier die zijn hoop ziet gloren.…
De Zee
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 3.429 de zee vandaag
in onbestemde nevel
heeft zijn levendige vorm
geruild voor een grijze verstikkende deken
maar door de mistlaag
hoor ik het gekeuvel
van de golven
een witte vogel
krijst
in de grauwe dag
niets nieuws
totdat de zee
blauw wordt
de lucht
kleur bekent
en spiegelt
in het water…
ZEE
gedicht
3.0 met 91 stemmen 13.017 Als passend kleed glijdt ze
om haar minnaars heen
en proeft hun lijven.
Op het ritme van getij
neemt ze vasteland in
met geweld en
strooit herinneringen
tussen schelpen en koralen.
Als adem van de regen,
in wolken en in nevel
beheerst ze zelf de meeuwen.
Ongestraft als kleptomane
steelt ze het einde van de dag
en verzinkt het licht…
Zee
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 515 Ik wil luisteren naar mijn zwijgen
daarna zal ik verder gaan,
en de zee - ik weet het zeker -
zal mijn zwijgen wel verstaan!…
De zee
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.340 Maar wacht dan totdat weer het wonder
van die verstilde zee geschiedt
en je de woorden zult ervaren:
zoals het is, zo blijft het niet!…
zee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 351 toornhoog slaan de golven
wat een immense kracht
mijn hebben spieren getracht
maar het zijn glazen wolven
de tanden schuimen honger bloot
in een wegstervende zon
ik wou dat mijn hand groeien kon
de greep is nog geen zeepstuk groot
de zeilen ach, ze scheuren
het is maar menselijk zaad
zonder regen kan niets gebeuren
toch is…
De Zee
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 450 Sierlijke vogel
Streel mijn ruisende golven
Op weg naar de kust…
Zee...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.032 Ik loop langs de zee,
voetstappen in het zand,
net zoals jij voetstappen,
in mijn hart achter laat..…
zee
hartenkreet
1.0 met 12 stemmen 1.735 aan zee
het geluid van de golven
rust...
zonder jou, alles verloren
zonder jou, muisstil
en dan plots,...
niets meer…
de zee
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 366 opent en sluit haar
bladzijden voor ons.
paal 16: niets
geeft ze prijs van wat haar aan deze
wereld bindt, maar de zonsondergang is zeker
achterwaarts gebonden.
(sissend in het ijswater dalend)
zo kussen wij boven het koude duinzand.
de dag ligt op de rug
de mensen gaan de nacht in.
in hun verlicht knusse tenten.
paal 16: niets.…
Zee
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 368 gestaag getik
van lijn
tegen vlaggemast
wind brengt
flarden van
gesprekken
weerkaatsing
van zon op zee
van jong op oud
vreugdekreten
vloeien over in
een enkele schreeuw
van een meeuw
dansend boven
alles uit
in ongeordende
patronen
heen en weer
terug
herhaling en vernieuwing
in balans…
de zee
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 451 de zee, het zwarte gat
de ijzige massa die iemand
helemaal kan opslokken en
dat maar al te graag doet
overdag een lief kabbelende vriend
zoet als een koekje,
braaf als een baby'tje
maar 's nachts duister en wreed
alsof boze machten heersen
het zwarte kwaad die menig schipper deed verdwijnen.…
Aan zee
gedicht
3.0 met 116 stemmen 36.308 Een gore zee;
Aan 't strand daarvan:
Van lieverlee
Een eenzaam man.
Zijn blik is naar
Verlatenheid -
Geen uitzicht, waar
Men die vermijdt.
In 't niets verglijdt,
Zonder misbaar,
De hooploosheid
Van weer een jaar.…
Van de Zee
poëzie
3.0 met 30 stemmen 4.410 Aan Frederik van Eeden
De Zee, de Zee klotst voort in eindeloze deining,
De Zee, waarin mijn Ziel zichzelf weerspiegeld ziet;
De Zee is als mijn Ziel in wezen en verschijning,
Zij is een levend schoon en kent zichzelve niet.…
De zee
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 434 zee
vogels
vluchten
klapvleugelend
golven
reuzen
vallen
vernietigen...
zee
mensen
kijken
natuurwonder
verwondering
verbijstering
angst
dood...
zee
eindeloos
water
golven
getemd
vogels
gebroken
vleugellam...
zee
sri-lanka
parel
pijn
overleven
doet
alleen
de zee...…