Netgedichten

netgedicht (nr. 72.941):

de zee de zee

de zee is onbestendig
wisselvallig als een mensenziel

soms is zij grijs en ruw
met zware deining

een koortsachtig ongedurig
spektakel en geraas

beukend op het basalt
om dan weer

in een blauwe slaperige
kalmte te verschijnen

haar golven rekken zich
traag naar alle kanten uit

vandaag is zij een vlakte
egaal als een meer

een schitterende blinkende
spiegel van ongekend formaat

de bomen langs de kust
worden roerloze dwergen

het land raakt uit zicht
een reis is begonnen