4826 resultaten.
Ochtend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 mijn scherm spreekt pak ik het kleintje
Scroll hem ritmisch door
Koffie, tekst, geroezemoes - zo hoort het
Overal de wereld.…
NETWERK FLITST
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Het huiselijke scherm
dat nauwkeurig samen werkt
met een licht toetsenbord
mag rijke kennis
aan een ieder geven
sterke zegen brengen
over heel de wereld
maar doortrapt bedrog
en boze dreiging
scheppen beelden
vol bange vragen
beroven soms mensen
God schenkt ons gaven
groots of bescheiden
wij -Zijn rentmeesters-
mogen ze gebruiken…
Te leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Voel het zwart
aan zekerheden zagen
als de onmacht weer gedijt
voel de pijn
aan witte randen knagen
tot de tijd de scherpte slijt
want het leven
laat zich niet voorspellen
elke uitkomst is onzekerheid
maar te leven
is altijd wel een keuze
elke keuze een mogelijkheid…
Onzekere toenadering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 Het voelt
dat het lijkt
of het kan
maar vraag niet hoe
ten koste van wat
op welke termijn
wil je er over denken
ooit over praten
hoe het voelt
als we elkaar
zouden verwarmen
in de kou…
Versmelting
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 203 Zacht is de wind die lippen streelt
van geliefden steeds dichter bij elkaar
op zo’n lentedag waarbij de wens
de tijd vertraagt tot eeuwigheid
Toch blijven woorden loze letters
zolang ze niet in beeld verschijnen
is het smachten niet te horen
als het niet hardop wordt geboren
Leg een zachte hand op een warme plek
waardoor beiden in elkaar…
jouw tederheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 wat mezelf het meest eigen is
geef ik uit handen
wanneer jouw tederheid
de boventoon voert
een aanzetting tot ontbolstering…
kriskras
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 190 kriskras
maken ze de hemel vol
die condensstrepen
eventjes schermen ze
de huid van moeder af…
Toneelspel, kinderspel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 501 genadig slaap je even
uit
want een stem
spreekt tot de verbeelding
ervaar maar
een droom is moeilijker
achter een scherm…
De ontgoocheling
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.848 Door media belagend
danste zij jong over het scherm
Blondgelokte borsten vragend
heupen wellustig vooruit verwrongen
wulps beeld tastbaar bezongen
Drang niet stillend werd sterk
dwingende lust thuis op het werk
zijn passie rijkelijk betastend
Obsessie speelde met geweten
het beeld niet uit te zweten
Dromen teisteren ongekend
gedreven…
Leven?
netgedicht
4.0 met 52 stemmen 4.082 Eenzaam zit ik hier
In een donkere kamer
Verlicht door het wit
Van mijn scherm…
Ik typ, ik typ, ik typ……
creatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 157 van wie het komt, ik weet het niet
prompt in beeld gezet toen
scrollende belangstelling
langs schermen vol sculpturen gleed
haar creatie deed de rest, want
ik zag innigheid en leed
een zorgenvol verschijnen door
het kwijnen in tekort
dit moederbeeld, dat groots
mijn liefste ogen trekt
het aanhankelijke kind, behoeftig
aan een lege borst…
Sonnet
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.225 De wereld is dezelfde; overal
De blauwe hemel en de grauwe steden,
Drijvende wolken en, daar vér beneden
De velden en de mensen; morgen zal
Deze aarde mij niet anders zijn dan heden
En dan zij gisteren was; en zonder tal,
Trekken bij zonneschijn, bij regenval
De dagen verder, als zij altijd deden.
Alleen, lief, waar wij vluchtige uren…
rijkdom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 205 in alle rust slaat hij de deuren
open, laat het weer zachtjes
binnenkomen
zit verstild aan het erfgoed
van de dichter van beeld en kleur
om alledaagse zaken te verwerken
een luchtige plaats te geven…
Instrument
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 98 Mijn lijf is als een instrument
dat bespeeld wil door een musicus
of een leerling,
iemand die er de juiste klanken
uit probeert of weet te halen.
Het hoeft geen bladmuziek,
maar eigen composities.
Wanneer hij één is met zijn klankbord
is er alleen maar melodie,
trillen de kamer en de planten
Daarna kan mijn lijf
weer andere dingen
doen…
Internet
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 189 Ik ontmoette je op internet
je zat op een terras verdwaald
Ik sprak je aan met tekens op mijn scherm
Fel kraste je
Fuck you, laat me alleen!…
Jij
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.011 Een sms
Vergeten woorden
na vele jaren
weer terug
op het scherm
onschuldige zinnen
die mij toch weer raken
alsof het
gisteren was…
Priemend imponeert
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 59 ik zag
hoe jij stralen
puntige energie
uit je vingers
bond en
kon richten
soepel kleurden
de houw en steek
bewegingen op de
contact vesten
daar waar zij
zich blootgaven
het dansante
bewegen leek
gevoed te worden
door kabel-
verbindingen die
alles registreerden
of versnellen
magische krachten
de momenten
van raken…
riposteerde op de kling
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 234 scherp blikt
het staal nog warm
uit het foedraal
als jij me groet
het snijdt de
wind aan flarden
je masker op als
wij en garde gaan
jouw eerst touche
in onbeschermde flank
ik riposteerde op de kling
raakte onverhoeds je hand
je zwaaide groot
in alle houwen de
striemen door mijn vest
koesterde ik in vol vertrouwen
in rood gaf…
Jij riposteerde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 547 we kruisten wapens
na een eerst touché
gingen we en garde
wisten van het groeten
in elkaar ontmoeten
en toch was het raak
stak dieper
dan ik dacht
jij riposteerde
in verdediging met
alle macht en niet
alleen met brute kracht
verwondde je
vlak langs je helm
door een open vest
verbond je zonder klagen
de striemen op mijn rug…
Sabel als een maître
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 439 ik spiegelvecht
vaak in mijn witte vest
floretteer met een
houw kop toucheer mijn beeld
en jij hangt in de strop
sabel als een maître
dans in maliënkolder
naar overwinningen
in tweestrijd op
mijn eigen zolder
daar waar de
spiegel stert in raken
stap ik weer achteruit
en ga en garde want jij
jij daagt mij steeds weer uit…
Waaiers
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.081 De schuifwanden tussen het terras en het vertrek zijn gesloten
binnen laat een waaierverkoper zijn koopwaar zien aan een verzamelaar
vanuit een ander vertrek komen de geluiden van serviesgoed en bestek
en van het water dat door de waterleiding stroomt
maar hier zijn de geluiden van de waaiers
als de verzamelaar ze openvouwt, en als hij ze beweegt…
Avond in het dorp
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 149 Ze regeert in huis op ieders scherm.
Straks worden zeker ook nog
de kijkers uit henzelf gejaagd en
prijken zij nog alleen als cijfer.…
brood en spelen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.917 het scherm
lacht vooral
neuzelt onzin
van de straat
slaat zwart
als het gapen
overgaat
wie blaast er
nieuwe adem
in het lijk
dat sterft
van verveling
wie stelt de dood
nog even uit?…
Het Beeld
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 604 Slechts omhuld
door het warme licht
vanuit de hoge ramen
voor een ieder in zicht
staat zij daar
starend naar de vijver
door seizoenen heen
staat zij maar
bewegenloos
gebeiteld uit steen
emotieloos
starend naar de vijver…
Beeld
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 516 De Dood heeft een wit paleis
net achter de horizon
in de buurt van de dalende zon.
Een nachtegaal zingt er hel
begeleiding: een turkse trom
en een koperen rinkelbel.
Het licht is er warm en rood,
in de tuin welt een koele bron.
In een hoek staat een oude zeis,
op een marmeren bank zit de Dood.…
Beelden
netgedicht
3.0 met 156 stemmen 61 stenen haar
eigen genen uit
een eerder bestaan
zag landschappen
in het terloopse gaan
onder vluchten
vol kleurrijke luchten
in de warmte van
thuis was er het
ceremonieel groeten
in eindeloos ontmoeten
waarin samen
ervaren waarheen
de stroom van de tijd
ons toen heeft geleid
in tal van talen
verstond babel al
onze verhalen in beelden…
Beelden
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 2.363 Ik zie ze weer,
de beelden,
ze blijven herhalen,
keer op keer,
zie ik ze,
in mijn hoofd ronddwalen.
Geen rust,
geen pauze,
laat ze maar weer komen,
een dagelijkse lust,
van beelden die,
mijn gedachten binnenstromen.…
Beelden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 826 Waar de stroom
van beelden
naar buiten keert
dwaal ik in illusies
die mijn werkelijkheid
ontkennen,
en zoek ik de stok
die de spiegel breekt
waarin mijn ogen
de waarheid zien…
Mijn beeld
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 615 Van jou wilde ik houden
vanaf de allereerste dag
jouw heldere oogopslag
jij, die op mij vertrouwde
ik keek je vragend aan
zag in een flits jouw leven
maar mocht niets geven
ik moest je laten gaan
nog eenmaal kijk ik om
wil jou als beeld houwen
geen afgietsel van geluk
maar gewoon blind vertrouwen…
de beelden
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 798 de beelden
zijn uit het park
verdwenen
nog kruipt
er weemoed
tussen het gras
stiller
dan de stenen
durven spreken
er zijn
geen woorden
blijven kleven.…