1848 resultaten.
de pluk van vrijheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 de eeuwige vlucht, niets daargelaten
maar toch ontheemd zal de
kroon het hoofd verlaten al splijt
het leven zich in twee
halsstarrigheid is geen trots maar is
de pluk van vrijheid, gedreven is jouw hand
maar beneveld sta ik ver en bezie mijn ziel
als de rots die mij bevrijdt
het aardse draagt zo zwaar, het licht
zo stekend blind…
Van uit de donkerte in de lommertuin
poëzie
4.0 met 1 stemmen 951 uit de donkerte in de lommertuin
zie in het binnenlicht ik haar bewegen,
de stroken in het neergezegen
borduurwerk openvouwen
en plotsling voel ik mij zo diep alleen,
zo star verlaten, dat met wild verdringen
duizend verlangens in mij wakker springen
en mij bevolken stormende dooreen,
terwijl dat in de zijde tergend nijpt
een blinde…
station Alkmaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 128 de blikken van stille mensen op het perron
vertragen de trein
hun slappe armen houden de wijzers
van de stationsklok tegen
ik draag geen bloemen
onaangenaam dwarrelt koude lucht op
ik denk aan de gesloten blinden
stof dansend in zonnebanen
over het bed met de koperen spijlen
vermomd als de maan herken ik haar
achter het beslagen raam…
Nulmeridiaan
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 82 ergens moet ik beginnen
met stappen zetten
gewoon
touwen vastknopen
knopen ontwarren
blind navigeren
zeeën bevaren
stranden bij eb
ergens moet de evenaar
samenvallen met de horizon
zodat ik mijn sleutels
weer vind
Heilige Anthonius
goede vrind
verre buur, nou ja
arbitrair bepaald
altijd wat
geen einde in zicht
boogminuten…
Vitrectomie
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 234 Mijn oog is tijdelijk blind geworden.
Vertrouwen moet ik dat alles goed komt.
Weten dat het leven op aarde goed is.…
Een klein iets
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 113 ons heden
ons noodzakelijk groen
geef ons vogels en bijen
in plaats van tegelrijen
asfaltlanderijen
nu denk je waarschijnlijk
ach dat bidden zal niet helpen
dan zul je zelf moeten stelpen
zeg niet: ik heb het niet geweten
iedereen heeft een geweten
behalve wie het niet wil weten
al doe je elke dag een klein iets
alles beter dan het blinde…
Licht dat liefde is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 167 Achter de waan van blindheid,
zien blinden licht.
Licht laat leven.
Licht dat liefde is.…
Levenskunst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Kunnen blinden horen.
Waarom mensen op aarde rondlopen,
kunnen alleen artiesten ons vertellen.
Een artiest kan van toeval bedoeling maken.
Onzin kunnen ze veranderen in zin.
Van gedachten maken ze beelden.
Van chaos harmonie.
Mensen die leven zin durven geven,
zijn vriendinnen en vrienden,
van goden en godinnen.…
Waarheden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 66 Dat leven wonderlijke muziek is,
kan elke blinde horen.
Dat leven zinvol spelen is,
begrijpt ieder spelend kind.
Alleen wijsgeren blijven denken,
over het waarom.
Alleen gelovigen blijven geloven,
in zelfbedachte goden.
Wie dom is blijft maar zoeken,
totdat hij of zij, op sterven na dood,
uiteindelijk de waarheid vindt.…
lichtspoor
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 82 in de nabijheid van de weegschaal
van Themis hangt een geur van
verderf een parasitaire strijd woedt
in ondoorgrondelijke lagen drek
dit is alles zegt het blinde lot
negeer het weerlicht
vertrek vlucht kijk niet om
geen tijd voor gerechtigheid
geen tijd om drek te scheppen
ga dit is alles ga
gesloten ingekeerd stil
met koffers van…
bloc de brouillon
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 96 eigenlijk is de naam
(kladblok) blocknote maar
een ordinair gegeven
het papier waaraan de dichter
zijn bedenksels toevertrouwd
vereist een poëtischer naam
hoeveel woorden lopen
er niet stuk op het toch
enigzins botte woord 'Block'note
als op een blinde muur die
nietsontziend een wig drijft
in het lopend vuur dat dichten heet
het…
Een streepje licht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 59 In de straatjes van verzoening
de worsteling met une nuit blanche
Strijdtonelen woelen gejaagd
onder deze blinde nacht
Onder deze zwarte aarde
graaft iedere duisternis zich in
Het geheel is veel meer
dan de som der delen
Schraap af
de bovenste laag
Van het beschreven perkament
schrijf schilder zing
Telkens opnieuw
een…
Ontknopt
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 620 ogen kunnen doden
kijk me niet meer aan
De ijstijd in mijn nabijheid
is hopeloos bevroren
ik besmet besmeur verziek
laat me nu maar gaan
Dit is geen kalme zee
een drenkeling zul je zijn
gevangen in mijn doolhof
van voorgoed verloren
Dus ren nu het nog kan
bespaar jezelf de pijn
Doch dovemansoren horen
vaak dieper dan bedoelen
en blinde…
Voor Ronald (mijn broer, waar je ook moge zijn)
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.078 Blind voor de toekomst, doof voor de reden,
besloot je toen maar uit het leven te treden.
Het was je teveel, te zwaar, het was genoeg!
Je koos voor de dood, al was het te vroeg.
Wat was er van je geworden als je er nog was?
Dan lag je nu niet onder, maar bovenop 't gras.
En dan wist je hoeveel ik werkelijk om je gaf.…
Dromen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 490 zuiver zijn
zoals je was als kind
jezelf geven
voor honderd procent
in blind vertrouwen
telkens weer
eigen belang
eigen behoefte
verstoren die droom
en stukje voor stukje gaat het langzaam kapot
vertoont die droom
meer barsten dan welke kapot
geslagen spiegel dan ook
is het dan zo dom
zo naief te blijven dromen
of moet je meedoen…
Ondergang
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 774 De zon die ons vervlamde
en deed dansen van geluk
klom steeds hoger in de hemel
door een zinderende lucht
Wat waren we verbijsterd
eerst zag jij het, toen pas ik
dat die zon begon te sterven
langzaam stikkend in de mist
Het al verslindend duister
maakt ons blinden voor elkaar
want wie heeft er een vermoeden
van die tweede dageraad?…
verkracht
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.478 toen zij in stilte uitbrak
schreeuwde zonder woorden
sloten zijn vingers om haar nek
drukten haar strijd weg
haar ogen rolden
angst en alsof bevrijd
een wereld zonder gevoel
een nacht voor blinden
toen lag zij stil
zoëven streed zij nog
sloeg heel haar lichaam
bruut zocht hij zijn weg
geen hartstocht, geen liefde
een idioot gevoel…
Waanzin
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 641 Waar splinters 'hoop' verscheuren
en vlammend rood de aarde kleuren
Waar blinde ogen in verwrongen lijken
zielloos naar de hemel kijken.
Rest, het slagveld van de dromen
zal 'daar' ooit een eind aan komen.
Of rest enkel nog de waan
als de zin van het bestaan'.…
Ongeluk
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.916 Van geluk bijna dronken, blind.
Muziek als van violen door wilde haren.
Hun lach als klarinetten in de wind.
Wolken weerkaatsen de muziek.
Glanzende spaken als harpsnaren
draaien rond en rond tot bijna ziek.
Een vogel vliegt voorbij hoog in de lucht.
Weet direkt al de finale.
Maar kijkt vooruit en blijft de eerste van de vlucht.…
In de wereld van mijzelf
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.460 Want als het lot ons inhaalt,
wordt het oog der wijsheid blind.
Is in de wereld van mijzelf
niet hoofd maar hart,
waar ik mijn ware liefde vindt.....…
Voor één keer
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 746 Want hou je je ziende blind
voor al wat je op je weg vindt,
en doof voor elke tedere lach,
dan ben je dood terwijl je leven mag.…
'T IS STILLE
poëzie
4.0 met 30 stemmen 4.439 Alsof
ik blind ware, om mij henen,
in donkere diepten schijnt het al
verduisterd en verdwenen.
't Is stille! Niets te zien en niets
te horen, - 't doet mij beven! -
als 't altijd neerstig bijten van
de tijdworm aan ons leven!
---------------------------------
uit: Tijdkrans (1893)…
United Cultures of America
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 533 Blind voor wat geschiedenis leert,
het volk, dat louter juicht en eert.
De dwaas doet alles zonder denken,
reageert zonder alles te weten,
de schapen volgen na slechts te wenken,
alleen de wijzen reageren verbeten.
Een oorlog, bijna niet te vermijden,
God, wat zal hij de wereld verblijden…
Weerloos
hartenkreet
4.0 met 51 stemmen 1.414 Gedreven in de val van je hart
Weerloos voor onbepaalde tijd
Opgeslokt door je verschijning
Verdronken in blinde verliefdheid
Gevallen voor je lieve woorden
Je tedere lach om je mooie mond
De heerlijke passievolle nachten
En de dromen die ik bij jou vond
Geraakt door je kwetsbare kanten
Je ogen vol van warme bruine gloed
Een blik laat…
Merlijn en het zwaard
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 945 bleef smeulen -
als stralende sterren aan een gitzwarte hemel -
om als een orkaan telkens weer op te laaien -
een worsteling met integriteit en loyaliteit -
het juiste moment is vaak moeilijk te bepalen -
bang om te verliezen luisterden ze naar de stilte -
vonden elkaar in het einde van de tijd -
de jeugd vervlogen -
maar liefde maakt blind…
detective
gedicht
2.0 met 73 stemmen 22.516 de eerste keer
ben je altijd een beetje blind
je weet nog niet
naast wie je wilt zitten
waar je wilt wonen
wat je kunt lezen
de allereerste keer
is van je eerste tot je zeventiende
het is het eerste huis
waar je in bent
een huis als alle andere
het is het eerste boek
dat je leest
en je bent niet alleen maar lezer
je neemt het…
laatste mijmeringen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.501 de man, oud, maar geen prater
ziet uit over golvend groen water
ietwat in gedachten verzonken
denkt hij aan het nabije later
niet dat hij die blind miskent
het einde is reeds eerder verkend
zijn tijd is allengs versleten
de dood is sluipend al gaan eten
aan hem is vrees niet besteed
verlangt naar het oneindig niets
de komende rust is geen…
Na de regen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.952 breidde zijn blauwe armen wijduit
En hief het lachend gelaat van de aarde
Door de dunne nevel van tranen
Voor hare fonklende wimpers
Weder blozend omhoog;
Laat mij zo lachen hemel,
En hef mijn ziel tot uw borst,
En laat de dampen van mijn leed
En van mijn kleinheid en van mijn duffe gedachten
En van mijn dierlijke lijf -
En alle mist der blinde…
Rotterdam-Centrum
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 838 Heb me nog nooit zo verloren gevoeld
Tussen al deze mensen, tussen alle etalages
Weerspiegel ik honderdmaal, maar toch alleen
Grauw middaglicht in de stad
Een verre klok slaat zwaarwichtig de tijd voorbij
De stad kraakt en zucht, vervuild sluit zij zich
Blinden rollen ratelend dicht
Verkoopstertjes kwebbelen de tram in
De avond valt in…
In gebreke
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 303 traag
kruipt de leugen naar mijn vuist
alsof hij nog nooit gevonden is
door het matglas
van blind vergrijp waar jaren verstreken
met zorg ontweken.
vastgevroren
in de levensdraad van eigen bestwil
en met de blik opzij
moet ik plots zingen onder hoog geboomte
om dagen schoon te maken
in marmeren zalen
van gerechtigheid.…