Alle inzendingen over Bloot

ik rook de zomer en de hemel was dichtbij wij samen op een plaid nog groener dan de wei de foto van het pad met rust en stilte van een bosrand liet zien hoe ik je toen aanbad het bloot was rood verbrand een sprietje gras, een madelief met nonchalanche op de lippen ik was macho en een hartendief jij hoefde maar te kikken ik…

Zoekend naar vrijheid voel ik de grond met mijn blote voeten. Ontsnapping aan de wereld en zijn wreedheid. Weg van het dagelijkse moeten. Een zacht windbriesje streek door mijn haar. Reflecterend in mijn ogen zag ik de woestijn en zijn felle zon. De adrenaline voor het gevaar. Het gevoel dat alles kon. Pure vreugde hoog in de lucht.…

ik zie je in het ruisen van de wind, je hebt niet meer het blote van een kind niet meer geboeid het spel ontgroeid dat kleinen in vertrouwen spelen je bent gekleed met naakt, van onschuld wordt je schaduw al gemaakt je weeft van mistig ochtendrood de donkere schaamte voor je schoot en wordt herboren in ontluikend groeien,…

als zij lachte openden bloemen hun harten kleurden dieper in meer verwachten als immer stengelden zij om licht maar ook om jouw gezicht aandacht en warme empathie energie zinderde van deze interactie in geven en nemen zonder enige gene bogen zij elegant gaven zich bloot jij bekeek sprak hen toe met vlaagjes wind bloemen…

Nee, zei de pater, wij zijn beiden wel bloot gegaan Vond het heerlijk, zei de non, jij was zo lief De pater zei: dit noemen ze nu pater op non-actief.…

tentje Een meisje, Een meisje in een kostuum, Alleen met rose blote teentjes En met een mutsje op; 't Kostuum dat was van zijde, Ja zachte zwarte zijde, Ja zij met rode stippen En met een groene papegaai Op allebei de bippen, - En 't meisje dat was zo gekleed, Alleen met rose blote teentjes, En toen:- Ging 't meisje in de zee, De…

op de grond ligt een gedicht een naakte scherf die de wind uit de spiegel van mijn leven nam mijn trouwe stoel houdt me krachtig vast en hoest het stof vanonder mijn onrustige kont vantussen de takken ijlt een lichtstraal door het glas en legt de titel bloot 'volmaakt gelukkig', hij glanst ik trek gehaast aan de pen poog…

zij geeft haar leven lang en zal dat blijven houden totdat haar lief haar houden niet langer meer behaagt zij geeft haar liefde luid en zal steeds blijven baren totdat haar lief dat baren niet langer van haar vraagt zij geeft haar borsten bloot en zal steeds blijven stralen totdat haar lief haar stralen niet langer meer verdraagt…

Maar als ik me bloot durf te geven blijkt dat ik alles dat meekomt met de zon niet aan zal kunnen en dus alsnog wegzak uit het leven…

Met blote voeten wil ik je beklimmen en in die reis kom ik van alles tegen. Af en toe eet ik wat van je blaadjes en knabbel ik op je takjes. Heel liefdesvol en dat stilt mijn honger, alleen mijn verlangen blijft en lijkt te groeien met de dag. Daarom wil ik je klimmen en dat gevoel ontstond al toen ik je voor het eerst zag.…

De koning wankelt langs de bergkloof Hij grijnst de tanden bloot In de waan van zijn krom geloof In de afgrond lonkt het schroot Doof blijft hij als de troon kraakt Bijziend als lakeien op listen broeden En een kraai, de onheilsbode, waakt Zijn zwart verenkleed doet de val vermoeden Van een kantelend rijk Het kon niet anders dan zo gebeuren…

Golven van begeerte overstromen blote liefde handen die gepassioneerd strelen overgave aan verlangen Warme adem, vlammende kussen op gloeiend hete huid vurige liefde brandt ruik het zoete lichaamszweet Striemende regen onweert hard verblindt, onberekenbaar ontzettend koud Onderhuids smeulend zoekt lava echter uitweg vuurspuwende…

nu lach je om zo'n oude man als ik een oude man met malle dwaze wensen een sentimentele oude dwaas dat heb je met die oude mensen jij lacht je mooie tanden bloot in een onbevangen leven en ik denk bij iedere nieuwe dag, ben ik meer dan gisteren gaan beven jij geeuwt en slaapt je zorgen weg ik peins en ik kijk naar je gezicht en als je…

Afgestompt grijnzen bomen hun zwarte tanden bloot. De gele zee draagt een kleurrijke mantel uit visselijven. Het exotische krijsen der orchideën overstemt, zelfs van verre, het hemelverscheurende zon-geroffel. De wanhopige boten van de zeezigeuners worstelen met de masculine branding.…

Gaan we samen in de morgen met blote voeten in het gras? Liggend onder de bomen van wilgenteen en zoete bloemen en bewierookte ruimten die van Maria spreken? die in jou de vonk van verlangen heeft gelegd? gaan we dan samen in de boot van verlangen door stromen en watervallen op zoek naar onszelve?…

Platanen in hun blote bast langs een herkende weg - maar waar, waar ook alweer - in een bestofte hitte die lijkt op ongevraagd geluk. Zich zomaar in den vreemde thuis te voelen, en dat bewaard voor wel een tel of zes, zeg zeven.…

Ik sluit mijn ogen snuif de geur van wilde bloemen en voel de zon op mijn gelaat even voel ik mij terug in Afrika ver weg van hier was ik maar daar hoor ik het gebrul van leeuwen in verte voel ik het hete zand onder blote voeten even visualiseer ik de lange tocht in de woestijn rituelen en gebruiken beleef ik weer de meisjespijn…

Zullen we spelletjes doen Die we altijd deden Precies zoals toen Jaren geleden Toen zij er nog niet was En wij altijd samen gingen Blote voeten in het gras Tikkertje en bokje springen Hoe kon je mij door haar vergeten Jij vond haar eerst toch ook raar Als je had geweten Zij drijft ons uit elkaar Had je dat dan ook gedaan Nieuwe spellen…

de zee droomt het landschap het neerleggen op mij de rust, het keren de kleine verzen dwalen mag ik licht boven licht op blote voeten het zachte praten op en neer van volmaakte ogen het zuiden, jouw ziel teder het voelen de warme buik van duinen en gras de zon spoelt aan in ’t stijgende water zo onvertaalbaar heb ik je lief…

vurig likt de nacht dichte duisternis bloot dorstig en hunkerend naar schone handen violen klagen de modder aan die langs veel mouwen druipt duisterval laat zijn sporen na op blondgeverfde traptreden de snerende klanken glijden langs de leuningen naar beneden en eindigen in een weerspannige schoot er is geen weg terug al krijsen…

Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken, geef ik mezelf hier bloot, alsof ik een meeloper ben. Wel, denk jij maar wat je wil, ik zal toch altijd iets anders denken dan wat jij denkt. Hoewel ik me wijs zal maken dat hetgene wat ik denk, jij ook denkt.…

Krokettengrond en hamburgerdozen Straatstenen mayoglad In de poel des verderf ben ik dronken Maar vannacht nog niet genoeg gehad Ik zie nog neonlichten, hoor nog zingen Hoor nog lallen, glas gerinkel Schel gelach uit lange stelten Kortgerokt met lage truitjes en buiken bloot Glitterluchtjes, hakkenknikken Oude snoeper zwaar beschonken…

Eigenlijk leun ik in je armen staan we in het leven als een boom uit de kroon schieten wortels uit schaduw - volle monden, met jaarringen verbonden, genieten we van deze rijpe vrucht, waarvan de levenssappen overgaan in een bedwelmende zucht, verkoelen we de mossen met de kracht van blote voeten, gedanst door elfenkinderen in de…

ik reed de weg van Zwolle naar het zuiden en zag de pinksterbloemen staan zo luchtig en zo vluchtig met zo veel zijdezachte schoonheid tussen de vlakke groene wei als dat wat nog spontaan wil opengaan en ik zag mezelf als kind met blote benen in diezelfde wei zo opgetogen, blij dat ik ze toch weer wilde plukken veel liever nog en meer…

dorstige land tasten daklozen in het duister, ze zijn de stralen van een getergde zon en goddeloze geloften al tijden moe, papieren regels rotten in het hout, een leger van houtwormen splijt de wereld open en dekt de zee met maskers toe, in de vlijt van alle gestorvenen treft alleen de hoop geen verwijt, de nachten woelt de twijfel bloot…

Mijn kreupele hart zoekt een stok om van verveling naar de zee te gaan ( mijn voorvaderen hadden meer te doen, Spanjaarden of Engelsen de pan inhakken ) om wrakhout te worden, drijvende, dat is mooi hoor als je dan aanspoelt op een puffende blote-borsten-dag zonder dat iemand weet dat jij een vermomde, opgewonden voyeur bent.…

Ik hou van je Zou deze lieve woordjes Heel zachtjes hebben gezegd Mij naast jou naakt hier neergelegd Stel me voor je open Bang hoe het zal lopen Hou je wel van mij Is er chemie te ontwaren Ik kus je lippen, streel je haren Geef me helemaal bloot Ben als de dood Dat ik zal lijden Afgewezen af zal glijden Zonder jou alleen Ik hou van jou…

schaduwkegels over het zandloze strand tot ze achter de stammen wegsterven Het oude land geeft de stralen door aan het teruggewonnen prille polderland dat achter de dijk rijpt in de tijd Water sluimert in de laatste winterstand de eerste zomerzeilen ontwaken veraf en onzichtbaar nog Het licht tovert vaag avondrood legt zo mijn hart en bijval bloot…

Wat vandaag haar leeftijd is mag ik helaas niet verraden Maar sinds mensenheugenis is ze echt niet te versmaden Lang haar in het mooi rood hangt over haar beide oren Haar armen, zacht en bloot zij is echt voor mij geboren Mooie ogen, groenig zacht zien me bij ‘t ontwaken aan Een mond die eeuwig lacht naar mij, hè..welteverstaan Wie…

weer was er die omslag in je stem na het stilstaan van de tijd jij ging jezelf voorbij wilde terug de warmte in maar de messen waren geslepen het koude staal sneed in scherpzinnigheid de vriendschapsbanden door legde waarheid bloot van wankele pijlers waarop het samen rustte relaties stierven door de kou die nodeloos naar binnen…