63 resultaten.
Canvas
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 153 Samen wandelen we
Over dit lege canvas
En behandelen we
Alle uitzichten
Waar schoonheid schuilt
Je horizon mijn blik
Mijn uitzicht jouw ogen
De blik die je me geeft
Als je me aankijkt en weeft
Met woorden die klinken
Alsof ik ze ken
Toeval bestaat weer
Ik geniet, verdwaal
En meer, de pret
In je ogen het palet…
Canvas
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 148 Mijn acryl trekt al twee jaar
duinen van helmgras
kleine meiden en hun opa
wind waait van het zandpad
vingertjes volgen de zee
vlak voor het licht
steeds vragen of ik het zie
zie dat het niet af is
ga er opnieuw over heen
zodat alles opgaat
in leven tussen fantasie
en werkelijkheid…
Op Canvas
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 84 ik vermijd het
oranje rood
weg dat verzengende vuur
het onheilspellend geluid
van bommen en granaten
impressies van de dood
mocht ik jouw land willen
vastleggen op canvas
nee dat wat is zal ik dan weglaten
zodat men kan zeggen
hij legt alleen vast
wat ooit van waarde was
en waarnaar men altijd
weer zal blijven verlangen
op den…
Beeldschoon
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 154 De kunst leefde op
het getekende canvas
zonder haar leeftijd.…
K.O.
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.001 Een wolkenvuist
beukt de horizon
bloedrood
de avond valt
op het canvas
van de zee en
in Arnemuiden
slaat de klok
nèt te laat.…
ook het verval
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 151 het schrijnende verval van
een boeket zonnebloemen
moet van Gogh met een gevoel
van melancholie hebben opgescheept
doch dit weerhield hem er niet
van dit tafereel met sublieme
penseelstreken op canvas
vast te leggen voor de eeuwigheid…
JEZUS
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 631 Je schrikt je toch het lamlazarus
als je in de tuin bezig bent
om dooie bladeren te verwijderen
en er klapt plots een reusachtige engel
voor je op, samen met van die kleinere
toch zou ik zoiets niet willen missen
het is een gewaarwording van jewelste
neem nou die sterke herders in het veld
van Efratha, dat waren geen watjes
dat moet een…
Tuin schildering
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 444 1
Abrikozen avondlicht
glijdt met een licht penseel
langs het windberoerde
canvas der bladeren.
2
Inktspattend
valt duisternis op het gazon;
het vederen maanlicht
schrijft de dag teneinde.…
Ons hongerend canvas
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 479 je hebt mijn woord
zet de doeken op
samen gaan we door
de poort van delen
geen overstap
de eerste streken
staan al vast op
ons hongerend canvas
nog rechtlijnig
en verkennend in losse
vormen wat onwennig
de penselen kalen vast
wij beseffen dat
alleen realiteit de kleur
op toon kan zetten van
elkaar opnieuw ontdekken…
MONDRIAAN
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 73 een huis is een rechthoek om de ruimte
het lichaam omkadert zichzelf
jouw leven een blauw stipje op het canvas
contrast tot de leegte eromheen
niet zonder reden juist daar geplaatst
waar het moet
zonder denken ziet het oog
soms een glimp
van de waarheid…
Knock out
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 418 Hij tolde drie keer om zijn as
En knalde bijna tegen het canvas.
Tenslotte bleef hij in de touwen hangen.
En in zijn opgezwollen kop
Kwam een mooie gedachte op:
"Het is zaliger te geven dan te ontvangen".…
Zijn naakten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 310 Sinds jaar en dag penseelde hij veel welgevormde vrouwen
Met vaste hand verbeeldde hij hun borsten en hun billen
Nu hij op leeftijd is, zijn handen meer en meer gaan trillen
Ontstaan er op het canvas bibberlijnen, plooien, vouwen
Tot zijn verbazing wordt hij nu geroemd, ‘doorleefd ’ is hot
Dus schildert hij met verve rimpelhuid en knokig bot…
Lichaam III
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 Lief lichaam
Van geboorte tot dood
Leef ik in jou
Soms voel je log en zwaar
Soms als een open ruimte
Van Gogh schreef
Dat hij geen dubbeltje
Om het leven zou geven
Als er niet iets oneindigs,
Iets dieps en werkelijks was
Dit palet aan schoonheid
En gruwelijkheden
Op dit canvas vereeuwigd
Met onstuimige penseelstreken
Is het genoeg…
Vredig Vondelpark
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 731 blote voeten, lange haren
mondharmonica en
akoestische gitaren
liederen van protest
peace en vrije liefde
die dorstig werd gelest
meisjes dansten in de zon
niemand die zich stoorde
aan een nozem of een non
slapen in een geleende jas
love was all en het leven
paste in je canvas tas…
Het glasraam
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 230 Een pauw kom je veel tegen in glasramen,
De oudheid zit daar voor veel tussen.
Om geliefden in hun overspel te sussen.
Zodat ze altijd terug naar hun vrouw kwamen.
Zeus de oppergod was niet monogaam
Hij had een minnares zonder schaam
Zijn vrouw liet haar betoveren en bewaken
door de reus met honderd ogen..
Hij werd vermoord en de minnares…
De kunstenaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 74 Ik schilder mijn canvas, precies hoe ik wil
Ik geef groen aan de wolken en schilder de wind windstil
Ik meng paars en geel door de zee, verf een touwtje om de maan
en neem haar stiekem met me mee
Al mocht ik niet kiezen voor de grote van het doek
noch de fijnheid van de kwasten die ik erf
Ik schilder wat ik wil, vanaf nu tot het laatste…
Zo wil ik zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 164 Zo wil ik zijn
een schilder die een kaal canvas
omtovert tot een fleurig landschap
of gewoon tot een oude regenjas
zo wil ik schrijven
als de dichter die een blanco vel papier
weet te vullen met zijn gave te boeien
door een liefdevolle beschrijving van zijn huisdier
of zulks dat je zelfs de koeien hoort loeien
zo wil ik zijn
een mens…
ZONDER DENKEN ZIET HET OOG
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 90 een huis is een rechthoek om de ruimte
het lichaam omkadert zichzelf
jouw leven een blauw stipje op het canvas
contrast tot de leegte
de vogel en de boom en de wolken
en de zon en de vijver worden zich
schenken zich uit, vullen
alle mogelijke werelden
zonder moeite is alles, wat het is:
de precisie van de werkelijkheid
degene die…
Ik Vincent
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 Droomde dat ik
in een diepe put gegleden was
als ezel met een frame
vergeeld overspannen canvas
ergens ver van thuis
op een heel breed akkerland
omringd door irissen en zonnebloemen
aardappeleters
ingesmeerd met kolengruis
blèrend omheen de rand:
wij zullen jou verdoemen
betweters applaudisseerden:
jij schildert je onkundig regelrecht…
Herfstmorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 796 Steenharde krassen op het canvaslijk
van een stilleven.…
Meeuwige rust
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.411 en liefst dan binnen, achter glas
honden ravotten langs de branding
en apporteren stok of bal
een baggerboot bevecht verzanding
een peuter kotert in een kwal
tegen het mistig zeedecor
schuiven traag zeilen van canvas
en wappert fier hun tricolor
naar de pimpelaars op ‘t dijkterras…
parelmeisje
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 479 parelmoeren schaduwteint
met een ronde bel aan de lel
van haar fraaigevormde oor
zo even om dan eeuwig
in haar ogen te blikken
zonder naam, meisje in het raam
een kind tot vrouw, zij smacht
oliedik de verzuchting van
elke man die haar ontmoet
zijn hart beroerd door haar
in zo weinig klare taal
Vermeers penseel streek
neer op zijn canvas…
" Zinnen overstegen " (1)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 187 Scheidslijn van de zee,
kleur op canvas getekend,
teer onder schoenen.
Vandaag weer gevoeld
of heb ik me dat verbeeld?
Door zout gewassen?
Groene maatjes,
schubben van volkomenheid,
zilte herinneringen.
Krab trekt zijn vloedlijn
zolang zijn scharen schrijven
tot aan mijn horizon.…
Op de vleugels van de ziel.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 208 Wachtend op
de dageraad,
dankzij mijn
penselen
en wat streken
waterverf,
ontsluit
de intimiteit
het duister,
als rusteloos
wiel op het
deinend canvas.
Op de vleugels
van de tijd
koestert het
mijn gevangen
lichaam, gebaard
achter gouden
tralies van
de moegestreden
horizon.…
DORIAN'S PORTRET
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 Het canvas klampt zich vast
aan mij.
Een jonge god in kolos verankerd,
versmachtend
satijn -
ik ben de wereld,
gevangen in de ontberingen
van dit schilderij.…
geweven in de aard van een depressie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 164 de geur van zweet sterker
dan de gang van de laatste ronde
in mijn goede jaren wanneer ik gewonnen
mijn hoek opzocht en het geronnen bloed
met de handschoen van de bovenlip schraapte
de pijn was niets bij het nu beleden leed
wanneer ik gestrekt op het canvas de hemel
in mij probeer te dromen en de laatste blauwe
lucht tracht te drinken al…
Stralend in het paradijs
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 Verlicht blijf ik verbonden via je passie
verwarmd gewikkeld met herinneringen
met jouw voortdurende gloed op canvas
continueer jij blinkend de verboden vrucht.
Als aanhoudende magneet in het paradijs
kaatsen onze tegenpolen met verleiding
verwikkeld door een aantrekkingskracht
zonder veel woorden wel als een gerucht.…
Stemmen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 930 behang
hun ogen spiedend door de kieren
zeker niet om je te plezieren
integendeel, ze maken je ontzettend bang
Ze loeren zo,
net nu jij hun fluisterstemmen niet meer hoort
ze hebben nochtans wel hun best gedaan
radeloos, toen keek jij mij zo zielig aan
ik troostte je en mijn leven dat ging voort
Ze doden je,
hun rode ogen gloeien op het canvas…
Lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Krokussen, als penseel streken,
op een strak groen canvas.
Mee zwierend op de maat van een frisse ochtendbries.
Vogels fluiten met nieuwe energie.
Vliegend, dansend tegen een strakblauwe lucht.
Feromonen vullen de nog ijle lucht.
Testosteron gevechten om vrouwelijk welwillendheid.…
Monet à la minute
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 312 een eeuwig later
Kroon en loof vleien zich tinten groen
en mijmeren stilletjes voor zich uit
De geur van kamperfoelie spreidt
zijn nevels over een pittoreske landweg
waar de liefde hevig bloeit in een bed van
rode klaver en de wind er eenzaam stoeit
De oude brug krult zijn houten adem
over deze meesterlijke prent
Hier draagt het canvas…