Netgedichten

netgedicht (nr. 16.371):

parelmeisje

achter haar rug om
de details van haar hals
parelmoeren schaduwteint
met een ronde bel aan de lel
van haar fraaigevormde oor
zo even om dan eeuwig
in haar ogen te blikken

zonder naam, meisje in het raam
een kind tot vrouw, zij smacht
oliedik de verzuchting van
elke man die haar ontmoet
zijn hart beroerd door haar
in zo weinig klare taal

Vermeers penseel streek
neer op zijn canvas
luchtige impressie of
diepe tekening voor
ieder die kan zien