Alle inzendingen over Daglicht OR Nacht OR Dankbaar

Rozen waken in de nacht en vouwen hun handen stil en zacht om ’t daglicht te bedanken. Rozen flirten in de nacht met maanlicht en sterrenblauw. Ze snakken met vuurrode vacht naar zon en morgendauw. Rozen geuren in de nacht. Ze tuiten hun fluwelen lippen en houden eeuwig de wacht met één wens: zonnelicht nippen.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

de zon schijnt in mijn ogen Probeer ik mij een weg te banen Vergeet de mensen en hun namen Hun verhalen, de betogen Het holst van de nacht Kan het daglicht niet verdragen Lege hoofden, allen dwazen Het donker voelt zo zacht…

In het donker vond je mij Jij engel van de nacht We spraken nog keken We zagen alleen voelden de pracht Het was helder Het was Het Vlinders ze liegen niet Kom tot mij met mij Zodat ook het daglicht een engel ziet…

uit donkere wolken vlagen traag de regenschermen daglicht kan het leven even niet beschermen troost zich met een lange nacht wacht tot kou en stilstand zijn geweest maar mensen vieren feest uitbundiger dan ooit met kaarsen bomen en midwinterdromen laten zij de zonnewende in de langste nacht weer komen…

de nacht  is een vriend van mij fluisterende gedachten in verstilde uren tere dromen die pas verdwijnen in het daglicht verdriet omfloerst  door tranen vindt troost  schaduwen  trekken zich terug  voor even  bestaat er geen morgen het beschermende  donker omsluit mij en strekt zijn armen naar mij uit de nacht is een…

Zie ik nog iets van die nacht te voren. In zijn duisternis voor het komend daglicht op de vlucht. Ben ik een liefhebber van de morgen? Kies ik met eigen reden matineus? Ben ik pas weer gelukkig, wanneer ik onbezorgd het daglicht zie gloren? Is de ochtendstond mijn beste keus?…

Uit de chaos van lakens en voorgevoel opgestaan, gordijnen open, de radio aan, was plotseling Scarlatti heel helder te verstaan: Nu alles is zoals het is geworden, nu alles is zoals het is komt het, hoewel, misschien hoewel, tenslotte nog in orde. ---------------------------- uit: 'Zeepost', 1964.…

onthullen zullen ze nét niet verbergen eerder ze dalen liever in daar waar ik ze een rustplaats gun om even te verpozen mijn woorden lezen uit tonen zich pas na het stemmen ze zoeken samenhang, de zin wat ik jou toevertrouw is gisteren gekozen…

daglicht dág licht iedere dag weer dag ligt voor me oneindig…

dag dag zwart dag nacht dag toedeloe dag hallo dag dag licht dag welkom kleur mij warm zonnig aangenaam…

kan velen maar wat de nacht niet kan geven...…

De prille kleur van de dag dringt voorzichtig door gezeefd wit de eerste zonnestralen zijn nog nuchter toch toont de zon vandaag het najaar in volle glorie. Het verval van bestaan wordt gevierd met aardse kleuren zwammen dansen op restanten van het leven zij geuren met een vleug van verrotting. Later sieren lage stralen uitgedunde…

Het licht is naar binnen geslopen zo zacht, ik had het niet eens door het viel op mijn bed en het liet zich door de kamer glijden door de kieren van de gordijnen op de boeken on de kast op de stapel kleding op het bed tot het opeens overal was het liet zich niet temmen het liet zich overal gaan zodat het was en kon zijn.…

Morgen die de kim doet blozen En straalt over ruime veld Weer verlangen doet naar geurige rozen Dauwdruppels aan de takken telt Verlicht het land bestrooid met parelen Over een deken van diep smaragd Nadat aan de hemel sterren fonkelen Als diamanten in duistere nacht.…

'Dag licht' 'n kortaf gedicht voor dit jaargetij waarin de zon schuw wind verre van luw Elk woord teveel sluit lippen.…

Ik heb geen angst meer voor deze donkere nacht omdat ik weet dat straks het daglicht op me wacht.…

Als onze leiders `s nachts om banen vragen Dan zegt de toren dat dat niet meer mag Men stoort zich aan hun luide vluchtgedrag Voor zaken die het daglicht niet verdragen En steeds klinkt weer hetzelfde geluid: ‘Wanneer vliegt Balkenende er nu uit?’…

Het daglicht zegt al vroeg tot ziens toont vaak lang z’n schaduwlagen in de strijd tegen de lange nacht die nog steeds sterker lijkt te worden slechts langzaam nadert de wending vermindert het gevoel van winter in je hoofd…

uit de armen van de nachtmerrie wil ik vluchten   vluchten naar het daglicht   in de kille werkelijkheid van de dag verlang ik  naar de omarming van de nacht   verlang ik naar de stilte naar het troostende donker   uit de sterrenhemel pluk ik voorzichtig de mooiste droom   in de armen van die droom wil ik slapen…

daglicht door gordijnen, door vitrage door spleten, kieren Wie wil er niet het daglicht vieren? Wie wil er niet licht in een gedicht?…

niet alles kan gedragen worden door woorden daglicht bijvoorbeeld of het ontkomen aan de nacht sterren traag als liefde binnensmonds die ene lente al te vaak herdacht van jou, van mij een andere wereld niets toont aan dat ik besta als woord of zin, in bloed verdund waarom sterf ik dan ongewild…

daglicht breekt de nacht in bleke stukken waarin schaduwen onwennig concurreren met door de duisternis prijsgegeven beelden geluiden even nog te onderscheiden voor de kakofonie van leeg lawaai de stad in dendert de dichter wacht tot ook deze dag weer donkeren zal…

Meteen wordt er alles aan gedaan Het dier in kwaad daglicht te stellen. Wie gelukkig nog in sprookjes gelooft Zal nog even moeten wachten. Pas als de zeven geitjes zijn gearriveerd Hebben we weer slapeloze nachten.…

Deze vrouw is geen rivier in een eenzaam gedicht over oppervlakkig plezier schimpscheuten van de nacht zijn in stilte nu verdreven metaforen die het daglicht niet kunnen verdragen de pijnlijke romantiek is wat er over is in leven te druk voor de liefde te veel levensvragen waar deze vrouw op wacht is dat je naar haar lacht…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…