83 resultaten.
een dak boven mijn hoofd
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.488 jouw handen
mijn beschutting als het regent
mijn vuist in de buurt van kwajongens
mijn paardenmiddel bij een slecht humeur
mijn houvast als ik wankel
mijn warme thuis
jouw handen
koud en gevoelloos liggend
onbereikbaar ver onder de grond
waar ga je heen als je dakloos bent?…
Individualisme
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 134 minder dan
de afstand tot de maan
zijn we van elkaar verwijderd
ik ben een meteoor
raas langs de hemelkloot
vol
reien
en bochten
bergen kijken toe
hoe vogels hun nestje bouwen in
trillende
uitgestrekte armen
onder blauw baldakijn
tranen
dakloos in
de zon verdampen…
Ongehoord Dakloos
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 730 In schril contrast, zwalkend door straten,
de fles half uit de zak, van'n jas vol gaten
Lachend naar zichzelf,i n een etalage ruit,
biggelende tranen, schreeuwen doet hij luid
'Kijk hoe ik verval in levenstrieste sleur'
't antwoord is altijd 'n dichtslaande deur
De mensen kennen 'm wel, die dronken gek,
zuipend, schreeuwend, en bevlekt…
Jorge Amado
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 435 onder een lekkend
zeil tussen flessen
en kruimels brood
warmt hij zijn lijf
aan een boek van
Jorge Amado
over sluwe schurken
en frivole vrouwen
in een zondige stad
danst hij net als zij
op ‘n duistere rand
van leven en dood…
2008 na Christus
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.033 ijzig giert de wind
door stadse straten
afval schuurt langs muren
verdwijnt uit het zicht van
gedoofde winkelramen
een dakloze vrouw
ziet met lede ogen
de geest haar fles verlaten
verbogen, schuifelt ze
door stadse straten
zal er nog plaats zijn voor haar?…
Onvolkomen bestaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 146 Heel zijn leven
In één plastic tas
’s Ochtends niet weten
Waar ’s avonds te zijn
Muts
Diep over hoofd getrokken
Verhoeden oog en contact
Bang
Voor genadeloze woorden
En onaangedane blik
Nu door kou verdreven
Dwalend en dolend
Doelloos en uitzichtsloos
Door deze hopeloze stad
Helaas
Te laat voor bed en dak
Liggend op een bank…
Zwerver ben ik
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 Zwerver ben ik in
Gods handen -
Al heb ik geen huis,
Geen woning of wat
Daar op lijkt,
Overal ter wereld
Ben ik in Zijn handen
En ben ik per slot van
Rekening altijd thuis…
Noorderlicht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 288 wolken
sprong de wind voorbij, een
roofdier zonder hol, koud
en onvruchtbaar uit het
noorden, het verborg haar
aangezicht gevoed door
beide borsten, het vroeg
de tol in winterlicht, een
herinnering die binnendrijft
alsof er geen hoop meer was op
een schuilplaats voor geluk, de
onrust jagend in een wolvenpak
door grijze luchten en dakloos…
Ontspoord
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 99 Daar zit een oude dakloos
in 't station verpakt.
Hij reist niet meer en woont nergens.
Hij zit enkel neer.
Te kort duurde het afscheid.
Een lange trein bracht hem hier,
op het spoor van een lege doos
om in te verdwijnen.
Wat haalt hem weer weg?
Geld of een vrouw, wie weet?
Wie zorgt voor hem of sterft hij af,
verzakt en ontspoord?…
De zwerfster.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 791 Bied mij onderdak aan
in jouw warme hart,
opdat ik nooit meer
dakloos ben.
Kleed me aan
met dure woorden,
gesponnen met mooie,
zijden letters.
Verwarm mijn hart
met het vuur en de passie
uit jouw ogen,
alsof het altijd zomer is.
Hou van me, en ik zal geen zwerfster meer zijn.…
De zwerver
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 438 moedeloos dwaalt de zwerver
langs wegen van zijn geest
etend uit afvalbakken
van ervaringen
het verleden koekt als oud vuil
aan zijn lichaam vast
hij wast zich niet
op zoek naar vergetelheid
drinkt hij zichzelf
een toekomst zonder uitzicht toe
die hem opnieuw doet zwerven
langs wegen van zijn geest
de wereld is zijn dakloos huis…
universeel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 538 universeel
om acht uur het journaal
een vader weent stil
telkens weer dat verhaal
kinderen hinken op één been
de oorlog nooit vergeten
ze kunnen nergens heen
honger, ziekte en geweld
moordend vuur en watersnood
dakloos schuilen in het veld
vertaling overbodig
verdriet
heeft dezelfde klank in elke taal…
Kent een dakloos entree
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 187 het huis der geuren
heeft geen muren
kent een dakloos entree
voor zwervende vleugjes
parfums en eau de toilettes
zijn beeldschoon
in verpakking van
fles en verstuiver gezet
van jeugdig speels
uit licht tot donker
alle kleuren zijn in
vele prijzen te keuren
maar wacht op de mix
tussen vloeistof en huid
vaak groeit de geur
in contact…
Urbanalisme
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 Het op afstand bestuurbare oordeel
Valt uit een ongeschoolde hemel
Verhoort de werktuiglijke gebeden
Van een liturgische meerkeuzestatistiek
Dakloos hurken kleine wijsheden
Op dampende mesthopen van kennis
Ten prooi aan cynisme dat doelzoekend
Uit gelaagde structuren waaiert
Controle blijkt na onderzoek
Een afgewimpeld voorrecht
Dat als…
dakloos in het wassalon
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 300 witte tegels op de vloer
met waspoederen sporen
onder een flets neonlicht
verhullen niet zijn kilte
zoals hij daar ineengedoken
de nacht tracht door te brengen
van een lang februarimoment
het zakje aan zijn voeten
met gaten en al lang versleten
bevat geen wasgoed meer
maar de resten van zijn beschaving
ooit gekocht op afbetaling
Ze…
Dakloos dromer,
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 222 Zonnen wil hij vreten
zich nestelen in haar
cellen zonder de ogen
te kwellen die zich
branden op het netvlies,
kind bij een kloppende
rivier, verloren hart in de
illusie van het avontuur, de
aarde bewegen elk kwartier,
te herontdekken bij elke slag,
op te lossen in de mist van
erbarmen, hoogtepunt van
een drankgelag, verstijfd…
herfst dakloos
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 172 bladeren drijven
wie nu nog geen huis heeft, zal
er geen meer krijgen…
Dakloos dromen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 650 Geef mij geen boom. Maar vlecht mij van de twijgen
een mandje. Geef mij prijs aan de rivier
en vaar mij naar een wereld, ver van hier,
een plek waar kou noch honger mij bedreigen.
Geef mij geen boom, maar zaag mij van de stam
een voerbak. Leg mij in het stro te rusten.
(Daar kwam een moeder die mijn voorhoofd kuste,
zo stil. Alsof ik net ter…
Vraag
gedicht
3.0 met 5 stemmen 1.260 Maar zeg eens, waarheen gaat de pijn
waar stapelt zich het hartzeer op
waar moet je voor mijn liefdes zijn
en waar blijft het lied in mijn mond,
is er een pakhuis voor dakloos geluk?
Zeg me, waar gaat verlangen heen.
------------------------------------
Uit: 'Eeuwig leven', 2017.…
Soms droom ik alle muren leeg
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.959 Een huis dat in de tijd verzweeg,
dat sterven uit de voegen drijft
waar wonen niet beschrijft
de woorden zinloos langs de wanden,
maar dakloos de bestanden
vervliegen uit het fundament
van deze dode letters D en O.
Een taal voor neergang resistent
onwerkzaam op het doodsniveau.…
Een sprankje warmte
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 179 Vandaar dat hij in droefenis en wrok
als dakloos man naar Amsterdam vertrok,
waar hij in natte winterkoude nachten
een brug als slaapplek vond aan één der grachten.
Maar ’t Kerstdiner geniet hij uitermate,
hem opgediend door Mien, een Heilsoldate.…
helder
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 277 Met berekening kunnen we
de willekeur van ontwrichting
temperen,
terwijl mijn dakloosheid gewaarborgd blijft.
Het bestaan neemt zo vorm aan
en hoedt de betekenis van de zon.
En het hoofd zorgt wel voor de daken,
die het hart zo nodig heeft,
en ontgint meteen het gebrokene ervan.…
In ontheemde staat
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 48 in ontheemde staat
ik zag je
witter worden
stiller in grote
druppels die
mat glinsterden
geluiden zijn
verdwenen als
in watten verpakt
zo voelt buiten
aangesloten op nat
niets ontziend
snerpt kou de
miezervlagen zo lang
huid en haar dat
nog kunnen verdragen
koude leegte
trekt warmte uit
het lijf dat langzaam
in ontheemde…
gedachtlozen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 322 ze wonen er, mijnheer
dat doen ze al jaren
in huizen van karton
rond straten zonder steen
ze warmen zich, mijnheer
verkleumde handen tegen
grauwe wangen ingevallen
waar loosheid in liefde speelt
en soms lachen ze, mijnheer
met het getinkel van een stuk
dat glimmend wordt aanvaard
voor een stukje brood morgen
ze zijn er, mijnheer
dat…
3 drAnkelingen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.111 drie dorstige mannen
hebben onderdak gevonden
in een abri op 't station
van Nijverdal (ja ook daar...)
de jongste heeft zijn hond
op schoot genomen
't is nog vertederend ook
de anderen echter
zijn op het oog verder
van de weg geraakt
waardoor de wereld
zonder drank voor hen
niet langer is te harden
als getuige van een tijdsbeeld…
eerst een thuis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 32 zaterdagmorgen
muisstil nadert het meisje
stapje voor stapje
op blote teentjes
haar slapende ouders
vandaag is speciaal
met papa naar de stad
voor mama’s jaardag
een kadootje kopen
voor haar allerliefste
over papa buigend
fluistert zij zacht
papa echter slaapt nog
door een falend hart
voor altijd nu
rouwen kan niet
want zonder…
Gewillige mutilatie van een tijdelijk dakloos brein
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 210 Soms is het nodig eens heel ver weg te kijken
van de dingen die zijn en wat staat te gebeuren.
Om het vast te houden, want het gaat zo weer voorbij.
Het lichaam verkrampt in idem dito foetushouding,
de ledematen gevangen in weerbarstige stoelsteunen
en extenties die de lichaamsuiteinden doen verbleken,
vanwege het veel te lang blijven zitten wachten…
thuisloos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 476 Als jouw stem in stilte verdwijnt
Is er iemand die hem mist ?
Zal er iemand om jou treuren
Als jouw schim opgaat in duisternis ?
Ik zie jouw silhouet vervagen
Totdat het helemaal verdwijnt
Zal er ooit iemand wachten
Totdat jouw ster aan de hemel verschijnt ?
Je bent een schim in het donker
Getekend door het leven
Elke voetstap wordt weer…
Zichtbaar de pijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.124 Nog maar kort
Geleden is het
Dat ik een vers
Voor jullie schreef
De pijn daalt neer
Was opgedragen aan
Jullie, vrienden van
Mij in de Open Hof
Een luttel aantal
Dagen later nog maar
Hangt de foto van jullie In
Memoriam boven de schouw
In de woonkamer van de pastorie -
Herkenbaar jullie uitdrukking
Nog maar zo kort geleê…
de dakloze
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 272 opgedroogd zijn
al zijn dromen
verslaafd is hij
en stijf en moe
onder het loze
dak vleit hij
zich neer
de donkere
hemel dekt hem
toe…