Alle inzendingen over Dat zelfde wijsje?

Mijn lief mijn ware ik, waar ik woon streelt zacht ons hart zo lief een zelfde toon ... die engelen koren zingen in het wonderschone licht dat ons niet verlaten doch liefde voelen doet…

Laatst in het ziekenhuis Weer zo geschrokken Ik zag jouw gezicht Bij een ander in die kamer Mijn hart ging fel tekeer Jij was werkelijk daar En had me lamgeslagen Gemokerd met een hamer Daarna ging het wel weer En lag zij daar Mijn schoonmoeder Getroffen door die ziekte Met die grote K Zelfde gezicht en zelfde handen Wellicht in korte…

Zolang reeds duurt mijn reis en in lange tijd heb ik sporen getrokken ver ben ik gegaan maar kwam toch steeds op het zelfde punt maar na vele jaren weet ik nog niet waar ik ben. Al komt het mij heel bekend voor.…

als in een droom haar voetstappen in de sneeuw als in een droom met haar vinger de slagroom van de taart aflikkend als in een droom haar ogen in die van hem de zelfde woorden lezend de fluister van hart tot hart note: iedereen een fantastisch 2010.…

Niemand kan het geloof staven van de ander Men kan alleen eigen geloof uitstralen naar die ander Maak het maximaal zuiver met maximaal respect van en door beiden Want geen 2 mensen zijn het zelfde een ieder is uniek…

Een kleur en van het zelfde ras, Zodat ander gras nooit meer groener was.…

Lief klein meisje zacht zing ik voor jou een wijsje mijn kleinzoon zit op mijn schoot tjonge, wat word je toch groot samen kunnen wij zo lekker babbelen de kleine gaat nu ook al brabbelen vertederd kijk ik jullie aan ik voel mij zo voldaan wat is oma zijn een heerlijk gevoel ik hou van jullie een heleboel echt jullie zijn oma's hartendief…

te mogen omringen in het lied van de ochtend klanken van vreugde moment van hart tot hart de wind strijkt zich als adem over tere bloemenkleuren zweeft zwoele junigeuren over een blaadjesschoonheid passie cirkelt rond in een stil vertrouwen een wonderlijk samenzijn ogen sluiten zich voor de tijd * ik zal de dag dromen in ons wijsje…

'k Wil lopen in een bloementuin In die serene rust Met kleuren groen en wit en geel Want in die zelfde bloementuin werd ik voor't eerst gekust...…

je hebt al mijn vertrouwen zonder jou geen nieuw begin ik ben niet bang op jou te bouwen anders heeft dat ook geen zin misschien is het dat we het zelfde zijn je bent wel anders maar je bent aanwezig op het zelfde festijn en vraag me niet vraag me niet waarom dat is ik sta hier voor jou open armen hoelang heb ik jou gemist?…

lied van troost en kracht, geen naam is er zoeter , is de honing van de Hemel Koning voor ons hart, het zelfde lied, sterven kan het niet er ruist langs de wolken een lieflijke Naam, de Eenige, de enige grond van ons bestaan…

Ze strijden voor een zelfde ideaal, De heren Westbroek, Nagel en Van Kooten: Ze willen onze leefbaarheid vergroten En stellen daar de burger bij centraal. Maar wat ze nou bedoelen met die kreten Is iets wat Joost als enige mag weten.…

Ik heb haar nooit, nog nooit zien huilen Ze was bang dat ik het zag Hoe kon ik haar dan ooit troosten Als ze het ontkende met een lach Ik heb mezelf horen huilen En iedereen die dat dan zag Heb ik mezelf lopen troosten Met haar zelfde mooie lach…

Het leven is goedkoper dan het was Met ‘t zelfde geld kunnen we meer besteden Dat voordeel stemt de consument tevreden Of zit er toch een adder onder ‘t gras Het ABP had dit al lang voorzien Deflatiekorting...al een jaar of tien…

De dronkaard fluit zijn vrolijke wijsje wanneer hij langs mijn raam waggelt. Tegelijkertijd hoor ik beneden de vriezer weer aanslaan. Als in een ritmisch patroon komt het gezoem van muggen en het vlotte geluid van vogels tot mijn gehoor. Zacht als een onheispellend gevaar hoor ik het gedreun van auto's op de achtergrond.…

Na elke blunder volgen zegepralen Het antwoord is eenvoudig en flagrant: ‘Ruimdenkendheid’ wordt in hun kring beleden Hun kiezers zijn uit ’t zelfde hout gesneden…

Ik voel me gelukkig, fluit een wijsje.…

er strijkt een stok over de snaren de galm van herfst hangt in de lucht iets dat je slechts kunt evenaren wanneer je even heel diep zucht er zit wat drama in mijn lijf een vleugje weemoed van verlangen waar ik mijn dromen aan durf hangen er gaat een wijsje door mijn hoofd met wat verdrietige akkoorden die ik vandaag niet zal verwoorden.…

laat mij genieten van de ijskristallen op de wuivende takken van de bekoorlijke gestalte de wandel van mijn lief in het feeërieke landschap het wijsje van de wind melodietje in het vroege uur wanneer de velden nog dromen plots wakkergeschud door het kraa-kraa-kraa van zwarte vleugeljassen in slingerende takkenbomen warmhartig…

ik vang voor jou de tonen componeer het zachte lied dat speelt in al je dromen wiegt in bloemen die je ziet het is een wijsje dat ik in je ogen zag je zong het als klein meisje toen ik jou mijn schaduw gaf je stem is het orkest je woorden de vocalen je lach vult aan wat rest in een schitterende finale je bent een brok muziek…

Dat Amor en Eros verbroederen mogen En samen dragen de toorts van ‘t liefdesvuur Alsof ze leven in zelfde tijd op zelfde uur En ieder mens eens leren elkaar gedogen.…

Een wereld Een land Zelfde lichamen Is iemand die steelt Als iemand die geeft? Is iemand die slaat Als iemand die liefkoost? Zou graag willen geloven Dat we een zijn Jij ook?…

Het is vanaf het volgend jaar verplicht Voor onze lieve, viervoetige makker: Een paspoort dus voor Kwispel, Bella, Rakker Met foto van hun snuit, goed uitgelicht Een zelfde basisdocument, verhip! Het wichtigste verschil is straks de chip…

Als ik dat afgeleefde viertal zie en dan die zaal vol ouderen van dagen zit ik me steeds vertwijfeld af te vragen wat moéten wij toch met die nostalgie… Dezelfde sound uit zelfde microfoons; alleen de naam is nieuw: Rollator Stones.…

samen niet door een zelfde deur eigen loslippigheid ja, ja daarvan heeft ze nu meer dan spijt…

Trekt focus meer van ‘t zelfde aan? Dan geef ik zo wat kleur aan mijn bestaan.…

Soms zingt een liedje zomaar in mijn hart, een simpel wijsje zonder veel pretentie; het groet de mensen want het weet, de liefde is toch de essentie. Soms zingt een liedje zomaar in mijn hart, een heel eenvoudig ding, met kleine voetjes: ze lopen zonder denken voort en zenden jou ook vele groetjes.…

Gijsje Gijsje Gijsje Wat zing jij mooi dit wijsje Het kan me steeds bekoren Ik wil het alsmaar horen Teuntje Teuntje Teuntje Wat zing jij mooi dit deuntje Het galmt maar in mijn oren Het lijken wel drie koren Pietje Pietje Pietje Wat zing jij rot dit liedje Het is niet aan te horen Het klinkt als tien motoren Gottegottegotje wat…

Over de hei stapte ik, Zocht een ouderwets wijsje - Zo arg'loos betrapte ik Het aldermooiste meisje! Over de hei lachte ik, - Hoe zou ik beginnen? - Wat is dat mooi, dacht ik: - Twee mensen, die minnen!…

Elke dag het zelfde liedje,stoffen,zuigen en de vaat, levenslang zullen we marcheren,steeds maar in de zelfde maat. We gaan de ramen even zemen,de wasmachiene even aan, ja met dat even,zullen wij door het leven gaan.…