Alle inzendingen over De juiste twist?

Extase met een juiste accent en twist, koestering uit een vroegste levensbron, druppels ochtenddauw op een mild tapijt geweven uit het diepste blauw van beider oceaan, herkent zich in een golvend ritueel, monotoon zacht als fluweel, dan opwindend, of ik nooit anders heb gekend, Of krijgt intimiteit als artefact steeds weer een andere…

De individualist Die in zijn eentje zwicht Voor weer een nieuw gedicht Heeft slechts gegist En alleen beslist De samenwerker wist Dat wie in zijn eentje vist Verbinding mist Gedicht gewist Individualist Verdwaalt in mist Maar wie beslist In eeuwige twist? Juist zo is’t En ik wist Dat deze twist Onbeslist Ist…

ik zag je langer dan ik wist je danste klein creatief uit de vroegere twist je lachte heimelijk retro passend bij de jurk die zich wellustig rond je lichaam vlijde juist je lijf bepaalde de vlotte draaien waarbij ik geen erg had in jouw snel voetenwerk langzaam kwamen ritme en herkenning terug de twist van chubby checker was…

Over smaak valt niet te twisten, dat weet iedereen nu wel. Daarom juist is er die verscheidenheid op NEDERLANDS.NL!…

Glas halfleeg of juist halfvol? Is al jarenlang de twist Over visie op het leven Tussen pes- en optimist. Nooit zijn zij er uit gekomen Terwijl de realist verzucht: Als het met drank nog half vol zit, Is de rest gevuld met lucht…

Zelfs als ik juist naar vrede streef. Het lijkt of vrede niet bestaat. Het intrigeert mij waar zij bleef want ik was altijd diplomaat.…

Met de correct, juiste boodschap in hoofd, in hart, nieren één van zuivere hoop te laten zegevieren!…

Het was altijd het lonken van de liefde die mij deed en doet leven. Liefde in heel haar vormen, breedte en diepte. Gelijk ik, gelijk de anderen. Vol van eigen vuur, sterke en krachtige geestdrift kon niemand mij overwinnen. Ik kan alleen van mezelf winnen. Elk gevecht, elke oorlog laten stillen. Het was enkel het telkens beginnen aan de…

Schemeringsschoonheid Over de smaak van de mug Valt niet te twisten…

Iedere keer weer een sprankje hoop een goed gevoel dat smaakt naar meer en dan de twist de dingen waar niemand invloed op heeft ze gebeuren beslist Juist als je even voelt ik zit op de rails van het goede spoor zelfs wordt je geluk onderkoeld door een woord, verkeerd een situatie, ongewenst een verdenking, onterecht het tij is…

Hij wou gaan twisten op het koord. Toen sloeg de stuurman overboord. Hij klom naar boven langs een touw en op het matje werd-ie gauw geroepen door de kapitein. Het onderhoud verliep niet fijn. Al zei de stuur, dat dit hem speet, het matje werd een boetekleed. Al pratend waren, voor ze 't wisten, de mannen aan het redetwisten.…

de klap die jij uitdeelde voelde harder dan dat 'ie was valse toon was gezet mijn wang kleurde rood schichten vlogen over en weer alsof de woordenstroom nog niet genoeg was deed het de gemoederen koken slaande deuren waren een voorteken van ijle rust wat me deed verstillen langzaam telde ik de uren…

Ik wou dat ik ‘t wist wat er in je speelde dat jij je hele verhaal naar mij mailde Ik nodig je uit te praten over pijnlijke gaten het lege gevoel het beoogde doel laten we naar elkaar luisteren in stilte eren de veelvoud ervaren van rustiger meren in dat zelfde schuitje…

Wij kennen geen conflictloos leven Noch het eigen gelijk Tien wijzende vingers zijn vals Maar niet waardeloos Niet beter af zonder jou Eén vinger kan kloppen Soms met pijn Ontken geen behoeften En Als angst je overvalt Tien vingers wijzen Toon ze De bijzondere zal herkennen Eén vinger kan kloppen…

Ik zag een zwaluw aan de zonnige zomerhemel zucht.…

Sluit mijn ogen, draai mijn hoofd richting de prachtige muziek. Het is ongelogen, geweldige klanken die versmelten in een mozaïek. Van schitterende kleuren, die veranderen in de heerlijkste geuren. Van Lavendel tot Koriander, voor de stadmens als voor de plattelander. Een traan van ontroering, volledig in vervoering. Blijf ik genieten…

Jonge meerkoetjes zwemmen vrij rond, dankzij twist van moeder met eend.…

Als onze aarbol meer land, minder water had, dan zou de wereld nóg ingewikkelder zijn, des te heviger twisten.…

juist op deze dag waar alles schittert zweeft en danst lijk ik verdwaald zie vreemde gezichten uit een onbekend land exotische talen stemmen die twisten wantrouwende ogen half gesloten in kou en striemende regen met kapot plastic blauw ze schuifelen colonne vloeken verdomme kinderen glijden uit jengelen luid van honger en dorst…

Men zoekt zich en men raakt elkander kwijt, men volgt met vreugde en ontvlucht in spijt, men twist en ruziet en is ontevreden en weer verzoend en alles zonder reden.…

toonladder waar de mist op de setting heeft gewacht,het waard vond dit te beschrijven, verdwijnt als onvoltooid, gebroken en verwaaid, met rijp getooid in een composiet, waarin het slotakkoord een nieuwe toonsoort werd aangeboord, een lichte klank wordt sterfelijk, versteven in en door de kou tot staan gebracht, de tijd heeft de juiste…

zullen het geloven in het juiste altijd blijven verrijken…

De tijd, in volle vaart geeft geen teken noch Hand, noch het Oog van God laten iets los over de tijdsgeest Als nachtegalen zingen zij hoogste noten Eerder dan juist nu vonden woorden elkaar Op papier, op schermen, in boeken en bundels Bovendien in veel Cultuurcafés (Daarnaast steeds meer vanaf de planken) Allemaal tekens van lief…

Bezinning, geef mij je woorden terug, kwetsbare huid van perkament, soms een lege windbuil op de rug, om overzichtelijk te blijven in mijn blindheid op papier, het is me aangepraat misschien, het bit te strak tot de laatste hindernis, te streven naar de juiste strofen waarvan ik de inhoud nog niet zie mij op de private tekst verlaat…

De juiste kleding voelt als een tweede huid. Waarin je je altijd thuis voelt. Waarin door jouw naaktheid, niet onbedoeld, een oprechte waardering van de buitenwereld niet voortijdig wordt onderkoeld. Waarin door die tweede huid het leven de pasvorm lijkt aan te nemen naar een juist formaat.…

Op de juiste toonhoogte zonder toeters en bellen. Het rinkelt een mooi samenspel waarbij niemand je meer iets hoeft te vertellen. Een nauw luisterend oor heeft er nog alle aandacht voor. Die zuivere tonen gloriëren. Trekken je hele lichaam door. Op de juiste toonhoogte. Niet hoger of lager. Schraagt een mens in zijn evenwicht.…

doelt, dat alleen de overgave telt in een moment van gelaafd vertier, om dan onze grappen te weerleggen, met onze lippen gelijktijdig van een halfvol vat zal nippen, in die leegte resoneert een woord, de liefste toonsoort waaraan je jouw wil in legt mij altijd zal overtuigen zonder dat het mij of iedereen stoort is het juiste…

Ooit glom er een blitse spiegelbol en twistten er naaldhakken stijlvol. Straks maakt de hengelaar zich een stoofpotje klaar van gedrogeerde pladijs en schol.…

Er is een raadselachtige sinjeur Bij Groningens museum opgedoken En net alsof dat ooit is afgesproken Doet hij opeens daar dienst als directeur. Men noemt hem daarom “de museumman”. Of kennen wij hem toch nog ergens van?…

Juist nu is er de herfst, het vallen van de bladeren die toch zo kleurrijk zijn en toch vergaan, om weer opnieuw te leven in een andere vorm, een ander licht, een niet te stelpen leven. Juist nu is er de liefde, juist nu en altijd weer.…