Alle inzendingen over De ontmoeting

ik heb stukken uit de hemel gespeeld met bevlogen muziek teksten geschreven die er in hakten bij het grote publiek wereldbekende meesters ontmoet en samen geschilderd op open doek toch is mijn naam niet gekend als persoon nooit aanbeden ik vonk talent in solo’s en orkesten beziel letters in zinnen breek het licht als magisch…

te snel en als altoos ontmoet een mens de dood die zet het sein op rood breekt alle botten broos het eindelijk gelaat dat schedelt scherp en strak de levenswil nog zwak bij laatste ademstaat onzichtbaar voor de rest begint finaal de reis bij't snijden van de zeis wordt doodman’s dorst gelest wat achter blijft is leed soms ironie in…

Er is een drempel die verzakt is tot een kloof een berg die een kuil wil zijn een strand dat uit het water rijst geef maar een schelp voor de zee een hand om het zand te lichten een zandklont om de kloof te dichten bouw maar een zandkasteel in de lucht of spoel de muren en de trappen glad tot de kloven elkaar langs het water ontmoeten…

we avonden stilte in het sterven van de kleuren in het licht nog helder in de verste verte maar vervloeiend en niet meer direct gericht onder deze hemel zullen wij virtueel samen komen om dromen te laten uit komen want wij gaan komende dagen kleuren met accenten van ontmoeten en verrassingen die niet geënt zijn op samen…

jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang. jlb met zoveel plannen heb je nog jaren nodig om die waar te maken jlb…

zicht op zandgeschuurde bergen toch ziet hij de verte zingen van wilde bloemen in het land tussen bijbel en banjo klopt Doc zijn pijp en Sara wakkert het vuur aan, speelt de rimpels uit zijn lijf onvervalst klinkt daar als echo van een waterval een stem, white blues Jimmie klatert in het schrale dal hij verjaagt de honden maar ontmoet…

waarom toch, is haar fluistering waarom toch stuurde een moeder mij naar haar zoon om hem te troosten wat was dat met Madelief een ontmoeting met de vraag ben je niet trots op een bepaald schrijven van je een arm om mijn schouder Madeliefke fluistert de wind en dan de vroegere buurman die zijn bekentenis deed staande naast me bij…

op reis met de zon in mijn rug naar een leven terug in de tijd ontmoet ik weer de verdrongen geesten van feesten op de weg achtergelaten alles wat ik heb uit angst te worden verlaten maar liefde duurt het langst je roept ik voel je lach stralen op mijn rug ik draai me om en keer terug knijp mijn ogen dicht en voel de zon de zon…

Eens zal ik je weer ontmoeten bij: de bron van ons bestaan.…

Je weet zodra je hem begroet: het kan niet dat ik hem ontmoet, want hij is dood. Eerst ben je nog een tijd verbaasd omdat die levende toch haast die dode was. Heb je de zaak dan afgedaan, dan komt er weer zo'n dode aan, met flinke pas.…

Na haar vertrek keek ik de kamer door met een vernieuwde blik tussen het oude en vertrouwde hoorde ik zacht de klanken van piano, fluit en koormuziek onder mij kraakten de veren van ’t antiek en bij het achterover leunen ontmoette ik de ogen van mijn altijd Aanwezige aanmoedigend publiek.…

misschien zijn de meeste ouderen het al jaren vergeten en hebben de jongeren ,doodjammer, die mooie oproep van toon nog nooit gelezen of gehoord, wat die meester in 't vak gevoelsvol ooit meegaf: over dat groeten en ontmoeten over het noodlot en die zoen?…

duizend stoelen met wat tafels mensen ontmoeten met paardenstaart op de racefiets strak in 't blauw met helm en mobieltje aan je oor lege glazen op tafel met een net uitgemaakte peuk, grote schaal versnaperingen geroezemoes spontane lach bedelend hondje bij haar baas rolt een buggy langszij vliegen duiven plots op als stoere motor wordt…

jouw fel blauwe ogen die mij ontmoeten en mij iets geven van nieuwe hoop. er zijn zoveel verschillen dat ik het me ga verwijten dat ik zo ben. waarom ben ik niet zo'n sportief, knap en sociaal meisje, zoals al jouw vriendinnen die ik ken. die liefde blijf ik verzwijgen tot de hoop zich ontwikkelt in moed.…

Blijf maar heel lang en wees niet bang ik wil je graag ontmoeten!…

Bij elke ontmoeting ben je 'n lief warm wezen met 'n groot hart in 'n mooi lichaam! en die muziek... je bent geen plaat die ik kan kopen, draaien of afzetten wanneer ik wil Gelukkig maar: want platen slijten, vergrijzen en verbleken en worden snel onzuiver en beduimeld....…

Wie zal bepalen, wie zal uitvinden of wij elkaar, na dit aardse leven nog eens zien en zullen en willen ontmoeten misschien zal ik jou dan begroeten als een oude vriend met wie ik veel beleefde en me altijd deed leven.…

In deze holte huist een goddelijke grond die dóórdringt in je hart, zo intiem en zichzelf daar ontmoet; als kiem. hij straalt naar buiten, uit deze aarde-mond.…

daar bij de poorten van de zee ontmoet ik lucht in water aan de grens van zout en zand neem jij me mee naar zoete golfslag, rollend als een schelp naar later mijn linkerwang is warm rechts als uitgehouwen steen waar jij me brengt, gaat niemand heen slechts ik in dromen boven omgewaaide bomen leeft de hooggeheven maan we moeten…

Langs wolkenzomen en hemelse gewelven flaneren mensen vermomd in sluiers als decorstukken onverwacht de ontmoeting met vleugelslagen van vurige tijden Geen vangnet of blinde strik geen kleefdraden van kale woorden slechts een subtiel dwaalspoor door het geheugen van de nevels Wat doet de wind als hij niet waait?…

toen wij elkaar ontmoetten sprak verbazing boekdelen immers, herkenning roept geen vragen op, maar wel, waar was jij al die tijd die plots niet meer verloren leek een litanie aan woorden voorbij een oogwenk voldoet nu een glimlach oogt bekend en een enkel woord schenkt vertrouwen wij sloegen een fase over berustend in wat niet kan zijn…

Wat een grote dag zal dat wezen Als we Jezus zullen ontmoeten Dat Hij ons in liefde zal begroeten Er geen kwaad meer is te vrezen. Eenieder zal voor God zich buigen En Hem bovenal loven en prijzen Hem alle hulde en eer bewijzen Om van Zijn grootheid te getuigen.…

Dromen waarin het is volbracht ontmoetingen volledig voltrokken zo kalm als nooit is gedacht op niets meer betrokken doordrongen eeuwige pracht onverstoorbaar, geduwd noch getrokken…

valt geen onvertogen woord zij weten allen van het super zachte aparte materiaal dat zij onder handen hebben heel anders dan dat van de strijkers die noten in schoonheid doen trillen van emoties waarbij snaren in akkoorden verwaaien vaak vloeien tranen in heftig aangedaan zijn omdat zuiverheid elkaar in klanken ontmoeten…

Toevallig kom je Voorbij en Leert mij Over mij Passerend zijn De mensen Hun inzichten de ontmoeting Blijvend is De kracht en wil Te ontkiemen Ieder tot wie die is  Een blik, een vraag Uiting van vertrouwen Voedt mij Inspireert mij  De kiem Het vormt zich Het leven Mijn leven Eens verstopt Nu uitgenodigd Te groeien en…

de lucht van de lege straat kent een stadse geur de stilte is vreemd ik ga voorbij de verlatenheid, aan de linkerzij, deur voor deur doeken dienen als luiken immers de hitte speelt op het beklede raam sluit de wereld buiten de oude man op nummer 8 ontmoet alleen zijn naam hij denkt in dromen over de wens naar morgen als zijn naasten…

Deze aarde, dit bestaan, eindeloos ontmoeten, liefdevol een ander groeten, dat zal nooit vergaan. Zon en regen, gang van eeuwen steeds opnieuw waar adem gaat; voor de liefde en het hopen is het nooit te laat.…

present klein - groot dik en dun samen in groot en klein verband tonen zij van veel - heel veel inspanning het resultaat altijd in stijl pril nog - soms wervelen zij passioneel door muziek gedreven in regenbooglicht zoveel kleuren door ruimte hen gegeven het mystieke en normale licht en donker plezier en genot muziek en beweging ontmoeten…

ik zag voor het eerst diepte in de verte van haar blik ontmoette haar even was er een kier kijk mij hier leek zij te zeggen een open gebaar met zuchtende slik pas nu dringt het tot mij door, hier keek een kind even uit de wind weg van een dwingend koor; was zij wel ooit bemind tot het moment, hiervoor hoe zij dat ervoer kan ik…

je reist al in gedachten snel en veel te ver vooruit mag ik nog even wachten op het bankje in de zon ja op dat perron genieten van ontmoeten bekomen van begroeten ik weet jouw reis is nog niet om we zullen verder gaan de rugzak komt maar nu gevuld met mijn gedachten ga mee het wachten is gedaan kom naast me staan ik weet je…