Alle inzendingen over De ontmoeting

het ontbrekende woord in een vers de onderbroken kus van een engel die me redde de niet verzonden brief aan een stille liefde de losse eindjes in een mooi verhaal het ademloze talmen van onvoltooide muziek het rusteloze zoeken naar een vergeten dag de schoonheid van vergeefs wachten een gemiste ontmoeting op het lege perron…

Wie goed doet goed ontmoet, wie wind zaait zal storm oogsten; boontje komt om z’n loontje, wie z’n billen brandt moet op de blaren zitten: eigen schuld, dikke bult ! Met vallen en opstaan leren we onze lessen, als ezels stoten we ons keer op keer aan dezelfde steen, door schade en schande worden we wijs: karma is a bitch !…

jezelf als individu, je unieke ik Want juist die ontmoeting die steeds vernieuwende kennismaking is de basis van een innovatief leven, overleven en leven doorgeven en begint steeds weer, altijd weer ieder jaar, iedere maand, iedere dag, ieder uur: Ieders innovatieve bevrijding, een kunst op zich!…

Ja, hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen met een glimlach beginnend op je snoet zoals ik je heb ontmoet.…

ach, wie goed doet, goed ontmoet…

Onlangs heb ik jouw immense stilte ontmoet die als een snaar trilt tussen de uitgestorte tranen Hun kleurloos en leegte biggelen langs de bleke wangen waar zij stuk voor stuk een donker grauwe lucht zullen opvullen.…

het was in september dat ik je heb ontmoet alsof we elkaar herkenden het voelde zo goed het was in oktober een herfstbos vol geuren we praatten en praatten in dat bos vol kleuren toen werd het eind november we hebben steeds geweten dat het niet zou mogen zijn we wilden dat zo graag vergeten het is nu jaren later opnieuw is het september…

Als het rouw rumoer rondom jou is verstomd, de stoet voorbij is, schuifelende voeten, dan voel ik dat er een diepe stilte komt, en in die stilte zal ik jou opnieuw ontmoeten. En telkens weer zal ik je tegenkomen, we zeggen veel te gauw, het is voorbij, Hij heeft alleen je lichaam weggenomen, niet wie je was, en ook niet wat je zei.…

wij hebben nog nooit samen gedroomd tot ik jou gisteren ontmoette een echte no where plek vol met niet te duiden eigen aardigheden in een sfeertje zonder eigen plek inwisselbaar voor overal en nergens verloren zonder stek met jou kwam licht naar binnen in een warme kleur als wonder uit het eerst beginnen glazen lucht…

Het kost niet zoveel iemand een glimlach te schenken, je hand op te steken voor een vriendelijke groet zoiets kan de zon laten schijnen, in een hart van een mens die je zomaar ontmoet...…

hoedje paradeert als malle loetje om goedkeuring van de keizer en het volk nog niet wijzer de democratie verteert hoor ik reeds het zacht gespin als de kat zijn nagels scherpt aan het behang van het fatsoen en het kwaad zijn schaduw werpt in kristalheldere nacht waar de waarheid reeds gemeden en de rechtsstaat wordt verkracht ontmoeten…

onbereikbaar door een breed ravijn je bent te ver voor mijn gebeden mijn werkelijkheid is nog te klein welke uitdrukking ik ook bedacht om jouw waarheid te bereiken des te donkerder werd onze nacht om nog goed naar je te kijken maar de zon bij iedereen van binnen werpt een licht op identieke waarheid die onzichtbaar is voor onze zinnen ontmoeting…

Af en toe ontmoet ik jou In je dochters ogen Als ik haar in mijn armen hou Omdat ze je zomaar mist Ik heb nog nooit met jou gesproken Daarvoor heeft de tijd Onverhoopt een stok gestoken Maar iedere dag ben jij Er altijd een beetje bij Je bent voor mij geen vreemde meer Al heb ik je nooit gekend Ik voel de leegte net als zij…

ik heb jou talenten zien ontdekken in mensen die daar zelf geen weet van hadden waarbij jij in ontmoeten voor het eerst samen op pad voorzichtig de lichten aandeed in een nieuwe kijk op handen materiaal vorm en kleur die gestuurd werd door alles te delen en de omgeving natuur en mensen te omarmen als eigen en elkaars…

Op zoek naar romantiek, ontmoet je soms heel mooie muziek. Muziek geeft veel aan iedereen, ook al zit je er helemaal doorheen. Soms zit alles tegen, waardoor je alles niet meer zo helder ziet. Je zou je hoofd wel willen legen, maar helaas, dat gaat niet.…

Nu 't rouwrumoer rondom jou is verstomd de stoet voorbij is, de schuifelende voeten nu voel ik dat er 'n diepe stilte komt en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten en telkens weer zal ik je tegenkomen we zeggen al veel te gauw: het is voorbij hij heeft alleen je lichaam weggenomen niet wie je was en ook niet wat je zei ik zal nog altijd…

Lijnen ongeschreven en schuldig ogen van zout en water ontmoeten in het oneindige spel tussen zwarte-witte strippen van gedachtenis en vergetelheid. De tijd wordt moeiteloos door de goden vertaald in een zelf-gesteund toog van strafheid.…

ik heb stilte gezien zij kwamen mij begroeten uit hoeken waar zelden geluid is geweest voor een klein intiemfeest zag een gerucht naast een zucht van verlichting wat galm bij echo fluisters met elkaar acteren altijd raar een heerlijke ontmoeting die geen opzien deed baren samen genoten werd onder het nuttigen van luchtige…

morgen ga jij verder dan de wolken hier reiken nog onder dezelfde zon al zal de maan roziger schijnen verschillen lachen je toe in weer ontmoeten joviaal en warm begroeten kleuren lichten op in een anders geurende lucht vage herinneringen komen terug het deja-vu helpt bij herkennen en een nog fijner afstemmen op elkaar een…

De man met de zeis komt gewis Hij treuzelt plaagt en lonkt Stelt de ontmoeting dreigend Nog even treiterend uit maar dan haalt hij uit en maait slaat ferm toe heel gewis want zeker is dat van uitstel geen ontwijken komen zal hem opzoeken gaat beslist soms beheerst onder gevoel van gemis maar een ding dat zeker is als je werkelijk…

nog even te mogen springen in het veld, aan moeders hand weten hoe gewenst je bent en kleine bloemen in je haar naar waar de wind komt zoeken om dan de man te ontmoeten die je leven komt te stelen je jonge hart doet verstommen tot een gebarsten klok zonder klepel niet zeker meer van de toekomst je wordt herinnerd en herdacht te jong om…

Op vakantie, daar ontmoete ik een jongen o zo knap en o zo aardig: ik heb amper met je gepraat. ik wil terug naar jouw toe, ik wil met je prate over hoe ik me voel. ik zit nu thuis helemaal alleen, en ik mis je elke dag meer en meer. het is moeilijk om jouw te vergeten.…

ontmoet me in de warmte van je armen laat me vrij in schaduwrijke frasen van pianospel en dansende violen. het pianospel en jij ga toch net me mee jij mijn evenknie.…

Ik had gemoord, verraden en gelogen, en meer getierd dan hij ooit had gehoord en toegegeven: deze ontmoeting vond nooit plaats. ----------------------------------------- uit: 'Boerentijger', 1990.…

Wanneer stilte en ik elkaar ontmoeten is alles donker. Zwart bijna. Alleen leegte leeft. Leegte die ik ten tijde van licht zo graag overschreeuw wanneer ik verstoppertje speel achter maskers. Leegte die ik imponeer met tweedehands liefdesverzen en tevredenstel met overgebleven restjes troost.…

achter haar rug om de details van haar hals parelmoeren schaduwteint met een ronde bel aan de lel van haar fraaigevormde oor zo even om dan eeuwig in haar ogen te blikken zonder naam, meisje in het raam een kind tot vrouw, zij smacht oliedik de verzuchting van elke man die haar ontmoet zijn hart beroerd door haar in zo weinig klare taal…

Deze aarde, dit bestaan, eindeloos ontmoeten, liefdevol een ander groeten, dat zal nooit vergaan. Zon en regen, gang van eeuwen steeds opnieuw waar adem gaat; voor de liefde en het hopen is het nooit te laat.…

ik heb stukken uit de hemel gespeeld met bevlogen muziek teksten geschreven die er in hakten bij het grote publiek wereldbekende meesters ontmoet en samen geschilderd op open doek toch is mijn naam niet gekend als persoon nooit aanbeden ik vonk talent in solo’s en orkesten beziel letters in zinnen breek het licht als magisch…

te snel en als altoos ontmoet een mens de dood die zet het sein op rood breekt alle botten broos het eindelijk gelaat dat schedelt scherp en strak de levenswil nog zwak bij laatste ademstaat onzichtbaar voor de rest begint finaal de reis bij't snijden van de zeis wordt doodman’s dorst gelest wat achter blijft is leed soms ironie in…

Er is een drempel die verzakt is tot een kloof een berg die een kuil wil zijn een strand dat uit het water rijst geef maar een schelp voor de zee een hand om het zand te lichten een zandklont om de kloof te dichten bouw maar een zandkasteel in de lucht of spoel de muren en de trappen glad tot de kloven elkaar langs het water ontmoeten…