Netgedichten

netgedicht (nr. 16.783):

Deze aarde, dit bestaan...

Deze aarde, dit bestaan,
eindeloos ontmoeten,
liefdevol een ander groeten,
dat zal nooit vergaan.

Zon en regen, gang van eeuwen
steeds opnieuw waar adem gaat;
voor de liefde en het hopen
is het nooit te laat.

Mensen gaan en mensen komen,
strijden, lachen, werken, dromen,
alles wat er hier gebeurt
wordt door liefde ingekleurd

tot we 't licht zien en ervaren:
liefde kan slechts liefde baren.