Alle inzendingen over Deugden

Jij met je zacht teruggetrokken manieren Op de treurige lentedag Je bloed, in waarheid en deugd En wanneer het menselijk hart bloedt Het mooiste van allemaal Overwoekerd met leugens Als een donkerrode perfectie Bloed jij in de schaduw van de dood En vertelt me de woorden Die je vandaag of morgen Niet zeggen zou…

Het is niet persoonlijk wanneer het tegenzit ofschoon ik verstandig leef want we doen alles samen in de karmamixer van driften en deugden en van moment tot moment veranderende omstandigheden Mijn leven duurt te kort voor een eigen karma dat komt later pas als een druppel in het brouwsel uit de karmamixer meer ben ik niet onbelangrijk…

Gij mist de weg des deugds doordien gij ’t dwaalpad kiest, Door ’t volgen van uw lust en broedse zinlijkheden, Waardoor gij ’t slechtste zoekt en ’t alderbest verliest.…

gelukkig heb ik het altijd al geweten 't deugde voor geen meter over het hobbelpaard bijvoorbeeld dat we destijds nog zonder pardon bij het grof vuil hebben gezet deze daad blijkt heden ten dage nog een zeer ernstige vorm van grensoverschrijding te zijn maar hoe praat ik dat in gods heren naam ooit nog weer goed…

Stimuleer de jeugd in verwezenlijking en zie hun wil als deugd. Reik ze kansen aan en ja, dan verbetert ook het ouderbestaan. Wij deden verkeerd, zij zullen dat allicht doen, maar hebben geleerd? Straffen helpt even? Dat bepaalt geen koers voor een waardevol leven.…

Angela de Jong doet haar familieachternaam deugd en eer aan: want zij is jong, jeugdig, speels en vrouwelijk, menselijk wat lees ik, Jan Jacob Krediet Van den Bos, haar colums graag wat leer ik veel van haar als mens, als consument, als schrijver en dichter, want ik ben jong, jeugdig, speels en mannelijk, menselijk!…

aarzelend stap ik binnen op zoek naar kracht vertrokken door onmacht ontsteken van een klein licht verwarmd alvast mijn blik beklemming in de borst verdriet dat er uit wil zittend sluit ik mijn ogen water van zout vloeit rijkelijk over mijn wangen ik heb weer moed om op te staan ongemerkt heeft het me deugd gedaan…

Ik ken een allee met oude bomen eiken bijna honderd jaar te schoon om niet op zondagochtend er door te rijden met koets of ook te paard de tand des tjd heeft ook hier zijn sporen nagelaten de eksters zwijgen de eekhoorntjes leveren geen commentaar Vivaldi had er best zijn jaargetijden kunnen schrijven het zou de eiken veel deugd hebben…

Wij zijn gelukkig, doch zonder pracht: Een lief mooi meiske in deugd en eer, Is alles wat ik voortaan nog begeer.…

Ik heb gewacht tot het geluid jouw hartslag overtrof gekeken door de kruinen naar de wolken Ik vond het zachte van je boezem terug in de contouren van het mos waar ik je heb genomen in de horizont van het groen Minnen was de deugd die onze zielen deed spreken in de gang die deurloos leek te zijn maar die aan het eind de trede was…

kattenluik is haar te min deuren kunnen niet gigantisch genoeg zijn en ik kom slechts met het pakketje van het schuivende terrasraam driehonderd kilo droog gewogen het vraagt slechts het lichte gezwel van de biceps van haar eunuch of speelt daar het wringen van een paar perspectieven als hij al ergens anders voor deugde…

Maar wat me deugd doet, als bibliofiel: de boekenverkoop blijft gewoon stabiel. --------- ...ondanks de crisis en de introductie van e-books, steeg de boekenverkoop in 2009 met 0,2%...…

ik veinsde stoïcijnse onverschilligheid voor het strelen met fluweel wist de tegendraadse vleug haar verboden deugd de zoete geur van bloed de vorens donkerrood legden in tekening de ingehouden passie bloot ik was geen slaaf aanbad haar slechts met de oprechtheid van mijn lijf liet haar domineren tot de rollen keerden ik eindelijk…

Volledig leven Onervaren wijs Genoten en geleden Vrije wil en geleerd Gekozen en daden ervaart Jezelf leren kennen En geaccepteerd Niet meer geplaagd Door gedachten van verlangens Wijsheid tot eigen waarde gevuld Met warempel geduld en ongeduld Gehoorzaamheid een ondeugd En ongehoorzaamheid een deugd Deze 'Wijsheid' is een levensvreugd…

Eerst boter, daarna honing uit een pot Mijn lieve deugd dat was wel heel bijzonder, hun bruine koppen glommen van genot. ‘k Ervoer het schouwspel als een wereldwonder. Mijn lieve deugd dat was wel heel bijzonder. Het botermesje stevig in een poot. ‘k Ervoer het schouwspel als een wereldwonder. Ze zaten aan een tafeltje met brood.…

Eens was er harmonie, de schoonheid was een deugd. Het oog, het oor, de rede, het gevoel, zij allen laafden zich; maar ach… nu huilen klanken in het niets en kleuren spatten weg. Vormen zijn geen vormen meer en woorden geen gedicht; zo kwam… een nieuwe tijd, een nieuwe weg, ver langs hart en zinnen.…

oma`s kleine vent met je zoekende ogen `t is of je me kent zal je me mogen je kan me weer geven dat geeft me veel moed een inhoudsvol leven dat doet me zo goed met je wuivende handjes je neusje zo klein je mond zonder tandjes zo vertederend fijn `t is alles wat deugde `t kan niet meer stuk mijn innige vreugde mijn stralend geluk.…

Hij luisterlacht maar hoort en ziet hoe vaak er iets niet deugde. Een mens is maar een mens, mevrouw hij zingt en speelt en fluistert; zegt stilletjes ik hou van jou ook als jij niet meer luistert.…

je danste zacht in mijn gedachten zag je lopen springerig in jeugd de korte laarsjes het kittig tikken in je pas voorspelde toen al frivole deugd soms mocht ik ook je nachten delen de wind noordoost en jou met warmte strelen dan kozen we voor hemelhoog en sneeuwden alles onder want als jij smolt restte altijd een fraaie regenboog…

kon je het verdriet voelen van zo velen om je heen het eelt op je ziel zou smelten in mededogen nog steeds heerst het taboe pijn niet te mogen tonen flinkheid en aanvaarding zijn als deugden aangeprezen zie de mens in kwetsbaarheid elk harnas heeft roestige gaten geen robots zijn wij met wachtwoord op ieder lijf staat DOOD geschreven…

Gespiegeld ben je niet even mooi aan alle kanten maar goed genoeg en als er iemand is die een voorbeeld neemt aan jou dan gaat het om iets anders hoe je bent hoe je doet een houding, een deugd een vaardigheid, een inzicht een balans van belangen alsof dat altijd zo gaat maar jij weet wel beter want je kent jezelf ook anders…

Jammer, hij doet slechts zijn plicht, ik had graag dat hij -- een heilige was.…

Valluik is, om niets te ontkennen zonder leugen, en dat binnen te houden, wat begraven werd met de aardse deugden, in alle toonaarden van belang, wat al bestond verging allang, en zijn we dat even kwijt, om de waarden aan te horen, treft dat geen blaam en geen verwijt, staan we dichter bij het zelf, wat pas helder wordt als ware woorden…

Van regenboog tot regenboog om stemmen te bewegen voor wat goud onder de hemel om te keren - om te legen veel meer dan men er kon nemen uit een pot welteverstaan waaruit de geest van Amalthea met de dood was opgestaan Het was de waanzin die zij vulde met vergulde ommewegen van hun kardinale deugd die uit erbarmen was ontstegen voor zichzelf…

Wat hij wil is levensvreugd, maakt van zonde weer een deugd Maakt van water rode wijn de mens zal nooit meer dolend zijn...…

door een overvloed aan zon zijn de kleren uitgegaan het wit staat aangedaan onwennig in het volle licht niet bloot maar in bedekte termen zijn borst en schoot verhuld opgeleukt in een pikante styling lacht het laatste restje deugd zand schuurt met textiel de tere rode huid en eindelijk gaat ook het één na laatste bolwerk uit…

op een uitgestorven kruispunt vliegt de vlinder tegen de wind in in een leeg landschap valt de mens uit de tijd in een verlaten kamp beoefent de man de deugd der traagheid vanaf een lege sokkel klinkt tevergeefs: houd me, houd me tegen het licht in de nacht zoek ik naar de leeuw die brult als ik slaap wacht ik op de nachtvogel die dingen…

Een vroom en eerlijk mens draagt dikwijls slechte kleren, Ik wil dan ook de deugd in arme mensen eren. Die met verachting op hem ziet, Doet naar ‘t bevel van Jesus niet.…

de winkeldeuren gaan straks open het hongerige volk zwelt aan ze kunnen weer van alles kopen en vullen zo hun leeg bestaan begeerte is tot deugd verheven bezinning is verleden tijd de mensheid heeft haar ziel vergeven en is daarmee haar wezen kwijt in armoe waant de mens zich rijk en lijkt zich van geen kwaad bewust terwijl ik naar de…

Veel kan hij hopen, wie veel heugt; Veel met zachtmoedig oog beschouwen; 't Herinn'ren is een grote deugd.…