Alle inzendingen over Dodelijk ongeval

schenk twee flinke glazen opdat ons zwijgen niet dodelijk wordt proost en vertel me dan vertel ik jou…

je woorden als harde klappen geen blauw, geen rood de pijn versteend je raakt niet meer ik zwijg je dood…

Dodelijk giftig maar schoonheid suggereert jouw naam Als een rode papaver die we in een wilde tuin zien staan Geschrokken haastten wij ons langs de andere kant Met brandende voeten op 't lichtende pad ontkomen aan drijfzand Scholen en Horeca gesloten kan het nog wel?…

Gebaren zullen me vertellen zoals de pagina ' s draaien wat ook jouw mond is stil, miskend in herinneringen zwelt ergens oud verdriet. De gebaren zullen me vertellen, wellicht bij het frêle lamplicht over bladeren in de jaargetijden, over gezichten die verdwenen zijn, hoe sterren spontaan zijn gewist. Je gebaren zullen me vertellen over…

pijl jou dodelijk trof?…

verder verder veeg hem niet weg volg hem omarm het kind in het dodelijke licht van het stervenswoord laat het gaan naar vlinderlichte tijd…

Aan de oever van het Tjeukemeer Stortte een ooievaar dodelijk neer Wat de oorzaak was Zag men later pas 'n Babyterrorist met een geweer…

Dromen op de klippen Van de lach om haar snoetje Snijden dwars door me heen Verhang me aan haar lippen een dodelijk ondergoedje Vurig verterend als Acetyleen...…

Dit mineraal Is dodelijk materiaal Weg ermee is het streven. Als laatste rest, … as best.…

oranje laait over de kaaien in ocht’lijk duister, dag en dauw en aait de messen van de maaier die scherend ’t bermengras verkauwt tegen de nagloed van het tuig beweegt eenzaam een silhouet die ingetogen wacht en buigt, geknield een verse bloem neerzet het kruisje met het rouwgedicht herinnert hoe een meisje viel in vluchtmisdrijvend achterlicht…

er is een jongen weg het dorp is in rouw voor die jongen met zijn auto eens vielen jongens uit een boom of van een polsstok in de sloot nu vinden wij jongens heel vroeg langs de kant van de weg en zijn ze altijd dood…

Weet je zus? als ik naar buiten kijk zo midden in de nacht hoop ik, dat papa daar voor altijd op ons wacht dan gaan we stoeien over sterren op visite bij de maan hoeven we nooit meer op tijd naar bed te gaan neem je wel mee hoor kleine zus kijk ze samen zij aan zij samen turen naar de hemel vragen ze: lieve papa wacht daar…

Een tor bewoonde al een poosje het hulsje van een lucifersdoosje. Totdat een koe een poot verzette en zo de torrenwoning plette. Het hele huisje uit het lood. De kleine tor, nog net niet dood, bewoont nu ietwat uit zijn hum een parallellepipedum. ---------------------------------------------- uit: 'Wis- en natuurkundelyriek', 2000.…

Geen kop of staart meer te zien: een hoopje veren Geplet als deeg in een wafelijzer. Er is amper iets dat een weinig aan de dood doet denken, De naam oproept van een duif zo dun als een hostie. -------------------------- uit: 'Blind Vuur', 1995.…

Twee slakken waren al sinds jaren op weg van Groningen naar Haren. Ten slotte kwam geheel ontdaan de oudste aan het eindpunt aan. Hij slikte en sprak diep bewogen: 'Mijn broer is uit de bocht gevlogen.' -------------------------- uit: 'De peperbek', 1966.…

Elke maandag denk ik aan jou,... ja, elke dag Elke dinsdag zag ik je glimlach,... ja, een van de zovele Elke woensdag hoorde ik je spelen,... ja, met al je vriendjes Elke donderdag,... nee, toen keerde je niet meer terug Je boekentas staat hier nog en alles zit er nog in. Waar zijn die andere dagen gebleven?…

Naar aanleiding van het vreselijke ongeval in Zwitserland waar Belgische en Nederlandse kinderen en begeleiders omkwamen. Mijn deelneming aan alle getroffen families.…

Langs de wegkant de sporen van je banden, het verhaal afgesloten, de fotograaf wil plaatjes als beloning voor de dag, zijn licht spiegelt in de ruiten, draaft maar door, je komt het tegen in de plassen op het hek, de dood te lezen in de trekken op je gezicht. Morgen vers in de krant:hoe Jackson Pollock de nacht doorsneed, dat hij heeft geleefd…

' Schoon en amper twintig Op de voet gevolgd door raven Die niet weken, bumperklevend Tot zij plots gas gaven De lezer weet nu van de hoed Maar nog niet van de rand Hoe zij die dinsdagochtend In de sloot moet zijn beland De oorzaak van dit ongeval Werd haar net niet fataal Toen zij al surfend botste Tegen een lantaarnpaal Reed…

Zwijgen was het beste Cham is sterk en hij dreigde me met een noodlottig ongeval Er kwam een kind van O, mijn lieve man de onvermoeibare vorser van het gegiste sap van zoete druiven Zijn oude dag bezoedeld door die verzonnen anekdote die de verkrachtingen verborg onder een moment van schaamteloosheid Maar de straf verraadt het toch…

Dat kat-en-muisspel U herkent het wel Een dodelijk schouwspel. Maar na geduld Wordt er wel gesmuld.…

gepunte hoge gras onder de vlagen wind die ver aan de horizon beelden deden trillen wij bewogen nog stiller dan de woordloze omgeving waar slechts een vogel schreeuwde om schaduw en wat druppels fris nog zoog hitte aan de grond die na de laatste transfusie water begonnen was aan brakke lagen hoe lang kan de aarde deze dodelijke…

de natte beademing lag het donkere gat dat krioelde vol bewegen onder een uitspansel dat alle energie gaf aan dit leven wij bloeiden niet maakten geen vrucht maar kleurden de hemel waaronder de schepping door de mens was gevlucht hun vurige vraatzucht was de dood voor het woud in een kaalslag die de mens is begonnen hun dodelijke…

Dries Roelvink, de befaamde B-artist Krijgt ook een eigen soap. Dat kan funest zijn Een doorbraak kan voor zo'n artist de pest zijn Hij onderscheidt zich juist door wat hij míst Want wee de faam die hij in zijn bezit had: Zijn hit was juist dat hij nog nooit een hit had…

als rozenblaadjes dansen op je adem halen doornen vingers open pluk haar niet koester haar gedachte of bloed dood gewoon uit liefde…

Over en weer kind'ren zonder ouders Over en weer gezinnen zonder loot Ongewild heengezonden Zij figureren met z'n allen in een dodelijk spel dat slechts één winnaar accepteert De meeste willen, maar niet ten koste van en daarom Gaat dit allemaal verkeerd----!!! Er wordt gesproken, geschreven en gevochten.…

Adder gilde jij en kronkelde rond mijn arm En terwijl je het gif in mijn onderlip spoot Voelde ik vloeiend de warmte in mijn lendenen Mijn angel vulde zich klaar om toe te steken Het strekken van jouw slanke schoonheid Bevochtigde mijn hand en onderarm En rusteloos gleden mijn vingers in jou weg Je ontspande en gleed slijmerig onder mij in…

Een scherpe naald de ziekte verspreidend Door drugs de dreiging niet beseft De dood die zo haar onderdaan treft Met HIV morbide de lust begeleidend Zo verdraait men in walgelijk groepsverband Een kennis tot ongewild bloedverwant…

In een survivalserie viel een dode Het was een overvaller weliswaar Maar zat die filmploeg toentertijd níet daar Was, héél misschien, die dode niet van node Dus straks verschijnt vanzelf in deze sectie De serie van De Docusoapinspectie…

"Sta op", zei je en ik stond op. "Ga heen en verdrink je". Ik ging heen en verdronk mezelf in bloed, vergoten door jou en mij.…