Alle inzendingen over Eén keer

Nog één keer bellen Nog één keer welteruste Nog één keer goedemorgen Nog één keer Om al die andere keren Die ik zo mis Ik bel nog één keer Welteruste Rust zacht…

Laat me je nog één keer aanraken zoals ik dat vroeger ook deed nog één keer naast je ontwaken maak mijn bed nog één keer compleet Laat me nog één keer je blik opvangen ik zal net zo verrast reageren als toen nog één keer stil naar je verlangen de rilling voelen van jouw zoen Laat me nog één keer bij je zijn ik zal bloemen voor je neerleggen…

Ik wil nog één keer je armen om me heen je ogen zien stralen Ik wil nog één keer zijn met jou alleen even met je dwalen Ik wil nog één keer even met je praten even bij je zijn Ik wil nog één keer ik kan je niet haten een afscheid doet pijn…

één keer wil ik nog de scherven als er glas is stukgegaan één keer wil ik weleens sterven van geluk wel te verstaan één keer wil ik nog eens huilen duizend druppels zoete traan één keer in je armen schuilen om er nooit uit weg te gaan…

Voor één keer, als je dat kunt, genieten van wat je wordt gegunt. Voor één keer, met volle kracht, genieten van de dag en de nacht. Voor één keer, zonder zorgen, op 'n rots uitkijken naar morgen. Voor één keer, met open ogen, weten dat we écht leven mogen.…

Kan ik nog één kus krijgen. Nog één keer je lippen voelen, en dan ga ik. En misschien nog één ontbijt, nog één lunch en één diner. Dan ben ik voldaan en kunnen we uit elkaar. Maar daartussenin kunnen we nog één keer in bed liggen. Nog één keer voelen alsof de tijd stilstaat, met mijn hoofd op je borst.…

Nooit meer goeden nacht noch een ochtendzoen nooit meer een berenknuffel kon ik dat nog maar één keer met je doen nog één keer met je praten samen wandelen langs de zee samen schelpen zoeken dan nemen we de allermooiste met ons mee nog één keer met je lachen met je huilen bovendien je dan vaarwel kussen omdat ik je nooit meer…

één keer jouw warmte voelen geef me nog één laatste zoen en laat me alleen dan kan ik proberen jou uit mijn hart te spoelen…

Laat mij één keer verspillend zijn aan blauwe neveldraadjes uit je mond het grensgebied overschrijden trots en troost nergens laten Laat mij één keer onverhinderd zijn van overdenken en heroverdenken schaamteloos alle intieme nederlagen verdragen zonder ontkennen Laat mij één keer verkwistend zijn met je lichaam je alles lichaam liefde en…

Nog één keer langs het huis, nog één keer snuisteren in kamers, in diepe laden ligt onze jeugd geborgen. Nog één keer de tuin in waar de bomen gerooid zijn en de poezen begraven. Molly de grijs gevlekte moederpoes die stierf tussen de spinazie.…

(T)HUIS Nog één keer wil ik gaan bij schemering als het donkert tussen de bomen want ik mag daar niet meer binnen de spleten tussen de muren bewaren gestold de echo's van mijn vroegste uren nog één keer als een onbekende de weg gaan vragen aan de voordeur met vers vernis nog één keer gaan bij schemering als het donkert tussen…

Als ik je zeggen kon, nog één keer, doe de deur achter je dicht, als ik je vertellen kon, waar ’t knopje zit van het licht, als ik je nog één keer zien mocht, zoals je graag gezien werd, maar ik kan je niets meer zeggen, vertellen, ik kan je niet meer zien om uit te leggen dat je alles voor me was… Nooit meer.…

Zal ik nog één keer schrijven over de dag die bijna voorbij is? Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen? Over het blauw van de lucht en de wolken? Zal ik nog één keer schrijven hoe onze stemmen weerklonken? Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

Nog duizend en één keer, ik ben blij met je.…

Laat haar één keer bewegen in de adem tussen ons want zij is haar naam vergeten in de blootgewoelde uren spreekt het woord zich tegen wat kan zij doen, het nadrukkelijke licht leunt tegen de tafels met bloemen uit haar tuin wisselend van zaad en naam in de doorgewroete aarde geborgen in haar dromen laat haar één keer verspillend zijn…

kiesrechten in de politiek zijn afgestemd op eenvoudigen van geest de meerstemmige medeburger is ten onrechte na één keer al geweest…

Ik wil je graag nog één keer zien Ik wil je graag nog één ding vragen Ik zal je vragen of ik je vaker mag zien Dan zou ik vaker met je kunnen praten…

ik droomde dat ik wakker werd op deze nieuwe morgen en door mijn raam heel in de vert’ zag ik de zon verborgen verschijnen in het ochtendlicht over een witte aarde ze scheen op mijn ontwaakt gezicht dat kalm naar buiten staarde ik hoorde bomen sprekend stil mij vragen om te zwijgen want dit moment en deze dag zal ik maar één keer krijgen…

Golvende beweging Op en neer Terwijl jij wegging In één keer… Ik was naïef Vertrouwde jou Mijn lief,……

Toch zou ik best, al was het maar één keer de rozen willen zoenen.…

Koning winter laat nog één keer Zijn koude adem spelen Blazend de ijsvlokjes transparant Over de beginnende lente aarde In wit gekleed lacht hij tevreden Wetend dat zijn tijd er bijna op zit Lente zal de koning doen smelten Opgelost vervlogen in het niets Koning winter laat nog één keer De kracht van zijn adem zien Snijdend over de koude…

niet één keer heb je omgekeken, en ik... ik ben snel de hoek omgegaan!…

Dus als ik mij op mijn laatste dag van het leven af zal keren, mijn lief, vervul mijn laatste wens en laat me dan cremeren. Nog één keer warmte om mij heen, nog één keer in het volle licht. De laatste glimlach om mijn mond op het grauwe doodsgezicht.…

Als moeder van de bruid wil ik ook één keer stralen, tot in de puntjes verzorgd een wit voetje gaan halen. Als getuige van de bruid, op zich al een hele eer, zal ik haar aan hem geven, want hij krijgt haar maar één keer.…

keer bellen ik zal dat niet doen om je te storen want ik heb toch niks te vertellen maar dan kan ik wel je stem nog één keer horen...…

hij kraakt zijn lied niet meer van versgebrand ik draai nog één keer de doorleefde knop rond, snuif het aroma in herinnering van kransen met amandelkoekjes en keer de zandloper alles wordt uiteindelijk antiek…

Een hevige storm plukte in één keer de bomen leeg. Het landschap toont nu zijn gouden herfstkleed. De takken slaperig tot de eerste voorjaarszon.…

Nog één keer in mijn leven, kon ik mijn hart aan iemand geven. Alle woorden, alle daden... ze lijken nu overbodig. Weet je wat? Hou mijn hart maar, Ik heb het niet meer nodig!…

Niemand vertrouwen Geen schuldgevoel kennen En maar "niet te veel nadenken” Dit is jouw leven Maar… Hoe echt is jouw leven Als je niet één keer je hart kunt openen?…

Maar ik heb heimwee naar je oude zelf, zou zo graag weer een aanvaring met je hebben, net als vroeger, net als toen, Kon ik 't nog maar één keer overdoen!…