Alle inzendingen over Eenzaamheid OR avond

De avond zijgt als zegen Om heide, weide en zand. Vaag worden al de wegen Eéndonker met het land. De grijze verte nadert Onhoorbaar, kalm en zacht; In 't blauwende gebladert Daalt stille vredenacht. De hemel heeft zich rustig Om de aarde heengespreid En zoent haar nu wellustig In zwijgende eenzaamheid.…

Langs een wilg met dode toppen, een geschoren hoge in zijn blaren onverminkte haag, een door waaiend hout beschaduwd raamloos muurvlak, blinde boerderij, buiten bomen, hellende, de holle wei, lichten aan de einder, vuurtorenlicht, een donker zwijgend paard dichtbij. ---------------------------------------------------- uit: verzamelde gedichten…

Je zegt niets over mijn status er is een alleen zijn en af en toe maanstralen alles wat overbodig was heb ik achtergelaten in voorgaande jaren er zijn er zo vele geweest alleen wil ik zijn onder het heldere maanlicht nu de avond vroeg is gevallen en het maakt me niet angstig dat de stilte zo eenzaam voelt er schuilt een droeve wijsheid…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

‘K denk nog vaak aan jou, als de avond valt dan maakt weemoed en verlangen me verward, wooh! ‘K denk nog vaak aan jou in de lange nacht, ‘k voel me eenzaam en verloren zonder jou. Is het fantasie of is het werkelijkheid, dat alles nu voorbij is, tussen ons, mmm?…

Een eenzame goudvis zwom rondjes in zijn kom Soms koos hij een andere richting maar dit bracht niet veel verlichting Een eenzame goudvis zwom rondjes in zijn kom De man van wie de goudvis was liep dagelijks keurig in de pas Wel enigzins gehaast maar nooit een stap ernaast De man keek `s avonds naar de vis en dacht ik denk dat hij gelukkig…

op avonden met prachtig weer, wanneer ik dus mijn huiswerk leer, hoor ik beneden in de straat kinderen met hun kinderpraat, al hun spelletjes en hun regels, en al hun tekens op de tegels. ik vraag me af in eenzaamheid hoelang duurt die puberteit.…

avond avond kamer klein sfeer bepaald door liters wijn jij gevangen in mijn geluk avond avond morgen weer stuk…

Een avond in Goes Waar nuchterheid de bomen voedt De lucht de aarde geuren doet Het gras met vele kleuren zoet mijn hart een houvast geeft Een avond in Goes Waar een oude dame vol hartenpracht recht vanuit haar ogen lacht En eenzaamheid de ziel verzacht met mooie woorden zelf bedacht Maar waar ik ook deze nacht niet alleen zal zijn…

Toen zag ik uit in de avond En keek in de wuivende hemel, Zoals een plant in de avond Alleen op een zonnige heuvel, Zoals een zwijgende vogel, Die rust op een eenzame heuvel, Onder de varende wolken Van de eindeloos drijvende hemel Van blauw en van goud; - en de wolken Dreven als zachte gestalten, Als tedere vreemde gestalten - Zoals de zoete…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

hoe zou het zijn om te sterven aan eenzaamheid om geen geluid meer te kunnen maken vertrekkensklaar diezelfde avond droom ik nog over voorbijgangers en over het antwoord dat als een vrucht in een godverlaten zicht valt ik kort mijn slaap in en de stoel waarop jij zit ongetwijfeld er is geen verband hoe je het ook bekijkt…

Ik zag hem vertrekken op een avond, Zoals je een gemiste trein ziet vertrekken, Ik probeerde uit te leggen wat een pijn ik voelde. Maar kreeg geen woord gezegd, toch voelde ik het verdriet om zijn vertrek, En nu eenzaam ween ik traan om hem die ik verloor, Mijn beste vriend.…

Niemand kijkt de stilte weg in schaduwen die wijken en de blauwe hemel niet kunnen bedekken of dichterbij halen met eenzame woorden en fluisterende momenten van een avond die de kou weer wil beminnen maar in de gulzige warmte alleen nog zijn lege cocon over heeft.…

Stilte van alleen zijn probeer ik woorden geschiedenis vertelt bevrijd mezelf in zelfgekozen avond eenzaamheid, papieren zee wanneer ik aan je denk mis ik schaduw, leegte in het alleen zijn is er niemand zoals jij probeer je te begrijpen.…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg.…

Het is doodstil doch de kalme golfslag van het bloed voel ik als mentale kracht door mijn aderen stromen de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen misschien bovenmenselijk om te dragen maar toch het kan je innerlijk sterk maken hoewel de botten kraken het juiste woord vond bij de bron waaruit ik kracht ging putten nu in mij latere…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…

Eenzaamheid, dat gemis had ik niet goed begrepen: het is geen gevoel maar een neiging die ik misschien heb ondanks mijn goede leven Het is zo ongrijpbaar hoe belangrijk ik ben voor de lieve mensen die belangrijk zijn voor mij maar hun eigen leven levend afwezig zijn voor mij in de avond, de nacht en wanneer de dag begint en ik…

een manier van samen zijn in de eenzame nachten wensen wij dat ik bij jou was en jij nu bij mij…

liever had ik jou toch niet gezien bleef ik eenzaam bovendien stond ik liever uren op een brug dan nu gebonden met handen op mijn rug traag is een tak in de Maas langzaam stroomt het naar later waar de avond niet langer meer van jou en mij is maar alleen nog van koud water…

‘s Avonds slaapt ze heel alleen En volgt ze haar verlangen De liefde; puur en zo sereen In dromen slechts gevangen ‘s Morgens als ze weer ontwaakt In eenzaamheid verweven Haar ziel zo leeg, haar lichaam naakt Droomt ze nog, heel even...…

De avond daalt; er valt een vage schemer. ik zoek de vrede die de dag mij nam; en onweerstaanbaar brengen mij mijn schreden naar 't stille kerkhof waar ik na uw sterven berooid en eenzaam iedre avond kwam. waarom?…

Iedere avond al half teut, zit hij aan de bar en vraagt nog een neut gooit het glaasje in één keer leeg Een eenzame ziel, dat zie je gauw, al jaren geleden verloor hij zijn vrouw Sindsdien is de drank zijn metgezel en zijn verslaving... de eenzame ziel, dat zie je al snel. Binnen No-Time een halve liter achter de kiezen...…

Gij zult niet eenzaam zijn, maar slapen slapen met sterren ’s avonds een onblusbaar vuur en, rond uw eiland, het traagstromend water. De bomen wuiven tijdeloos en ieder uur. Gij zult niet eenzaam zijn.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…