Alle inzendingen over F-route

vierbaans in de zon weet ik me rijdend de route naar mijn kinderjaren tot mijn verrukking denk ik alle auto's van de weg en dik de wereld in tot aan de horizon met heimwee…

N7 de route Montelimar de stad Nougat de lekkernij de stad als twijfelaar tussen Drome en Ardeche drukt z´n stempel op de N7…

Dwalend loop ik rond door deze drukte De zee hoort mij niet meer Het zand voelt mij niet meer Ik ben niet meer Dagelijks kom ik bij je kijken Vraag me af hoe het met je is Stilte is jouw naam F is de mijne Jij zegt ik ken U niet Ik zeg ik ken U goed U bent daar Waar ik zometeen ook zal zijn…

De Belgen gaan ook zes F-16’s sturen Met onze zes vormt dat een heel dozijn Daarmee krijg je het kalifaat wel klein Op naar Irak met onze ‘goede buren’ Voor Syrië is er nog geen mandaat Een ‘verre vriend’ vindt dat maar borrelpraat…

Een religek snijdt een man de strot af Onze wereld is ontdaan F zestiens stijgen op, de kruisraketten gaan Zeg me, integer Westen: Waarom in daad het onderscheid als in Gaza de zoveelste granaat het zoveelste kind openrijt Een bevriende staat?…

Dit jaar wint Overijssel dus de cup Voor vrouwen met de allergrootste borsten Bh's waarin zij deze joekels torsten Gaan zelfs van D tot F en 'running up' Dit hete nieuws heeft menigeen verrast Verkeer op weg naar Zwolle loopt al vast!…

Als de maatschappij zijn route niet tegen de triniteit stoot kan men hem eens zijn in het zicht van de behouden haven; dan aangekomen in leer ons maat met de langjarige jood, brengt de boodschaptoast aan een half verheven enclave.…

de grenzen van mijn dromen heb ik nog niet ervaren wellicht wil ik die onbewust voor het laatst bewaren ik loop dan wel de kans het moment suprême te missen door tussen droom en werkelijkheid mij in de route te vergissen…

hij draait de dag naar buiten en herbegint zijn daad haastig zonder groet hij denkt soms wel aan vrouw en kind of aan iets nieuws iets anders zomaar, op een ochtend wanneer zijn woorden hem leeg voorbij gaan of wanneer het bijna avond is en de weerhanen hem gunstig staan er wordt gezwegen in de rechterhand naar voor…

Met deze koning is het altijd feest We nemen onze Willy goed te pakken En zetten hem voortdurend flink te kakken Maar is het niet een beetje mooi geweest Met zoveel humoristen moet het lukken Om nou eens iemand anders te gaan fukken.…

Waar de modder Hard om zich Heen heeft geslagen En alle leven Verdronken lijkt, Is daar vanuit Het niets de Zachtste boterbloem Die het leven viert Bovenop de dood - Een onverwacht leven Dat zich uit in een Soort van voorlopigheid…

Gelukkig zit Neef F al mijlenver in Het Grote Genieten!…

Door openlijk spoor trekt jouw routebeschrijving de hemel open.…

Je hoeft nooit te vrezen dat je hopeloos verdwaalt, als je maar goed luistert welke route wordt bepaald. Gaat het net iets anders zoals op de borden staat, moet je soms zelfs keren aan het einde van de straat, volg dan toch de stem maar die zo duid’lijk navigeert. ’t Is de beste route en je rijdt geen weg verkeerd.…

De zon staat op, een streep valt langs de bomen voorbij het dromen gloort de werkelijkheid en wij, en route, zijn tot hier gekomen een halte op de snelweg van de tijd hier zijn wij uitgestapt op 3 oktober we namen onze intrek in dit huis komen op adem aan het einde van de zomer schuilen hierbinnen, zien het uitzicht wijd Het is een fabel…

Ik liep met me mee door het ‘Falensteegje’ Na het bordje ‘Angst’ sloeg ik een zijstraat in Op ‘Het plein van grote twijfel’ kwam ik mezelf weer tegen Het leek de goede kant op al was het er wel druk “Waar ga je toch naar toe? Neem eens een besluit!” Het plein stond vol met mensen en iedereen keek moe Eén vraag werd nog geuit: “Waar gaan…

De paden zijn hagelwit bedekt, krakend onder voeten, op steeds dezelfde route, wordt het ijs gespekt. Vlokken vallen. Vertraagde ijskristallen wervelen wollig en woelig langs mijn raam, Ik gaap, in winterslaap. Koning winter geeuwt, totdat het overtollig uit haar keelgat sneeuwt en alle kids vinden dit wits ontzettend lollig.…

Opengevouwen rozenbladeren lokken de weg zonder doorns voor een gespreid fluwelen sensuele lentegeur.…

Het rijden hier is verontrustend vreemd; geen snijden, middelvingers, pesterijen, geen bumperklevers, niemand wil voorbij je. Ik voel me dan ook ongehoord ontheemd. Geen auto vóór me, ook geen op mijn hielen, o God, wat mis ik mijn vertrouwde file !…

Route 34 Hoe diep moet het gaan het schrijven van de woorden voordat ze verstaanbaar zijn Hoeveel moet de boer zaaien op het arme winterland opdat er genoeg gewas is Hoe ver moeten vogels vliegen naar vreemde felle plaatsen om kou uit veren te schikken Hoeveel moet ik van je houden in dit huis, in dit bed voor je overgave?…

in wijzers van route heeft hij het leven geleefd in stilte de rol vervuld die werd toebedeeld niet het leven tot een farce gemaakt maar geploeterd zonder roem na te jagen als een god op dreef in kleuren van mensen in het mooiste rood bij lange na was hij geen held maar zocht altijd waarheid en recht hij proefde…

gaat u maar liggen zei de chirurg in Catharien we gaan uw grafwerk verwijderen; open uw mond en ik spuit u plat en tel langzaam tot tien leg een doekje over mijnheer zei hij tegen zijn assistente we hoeven alleen zijn geopende mond en slappe tong te zien. het doet geen zeer zo vertelde hij mij.....; na 14 prikken in mijn tere huid en…

in de vallei achter de heuvels ligt een spanningsveld daar waar ik niet ben en mijn gedachten wel het betreden heft alle twijfel op, had ik het maar niet gedaan…

de oude brug ging je spelend over en voegde hem voor altijd toe aan je route je zocht en vond een brug naar je eigen samen een nieuwe oerbrug is geslagen en mijmerend onderneem je de tocht naar begin…

Wat had die reuzenkrab onder de leden Of vond ie er in Sea Life niet veel an Of lag het aan de zending uit Japan Dat hij zo onverwacht is overleden Ik heb de route net al uitgezocht U komt toch ook naar onze Stille Tocht ?…

Ergens had ik het wel door ineens iets meer dan goed voor mij Ik ging er niet voor maar deed er ook niks tegen…

Ik ben gestemd om een sonnet te maken, Teer-blauw als mij Japanse verzen lijken, Zo vlak als water, dat geen rimpels strijken Tot vloeiend matglas, waar zij de' oever raken. Fijn porselein met verwende smaken, Bleek-blauwe poppen die zo wijd uitwijken, En zonder perspectief - de rijken kijken Bij 't kopen, of de kleine barstjes kraken.…

Waarom kun je nou niet gewoon als man Een wapen in je eigen huis verstoppen Als zoonlief daarmee dan wat keet gaat schoppen Spreekt stad en land er luidkeels schande van Waarom kun je nou niet gewoon als man Wanneer gevraagd wordt of je thuis wilt komen Omdat de toestand hoog wordt opgenomen Haar appen dat mevrouw de boom in kan Je moet…

Vertragend tijdsverloop, Wijzer die maar niet Vooruit te branden is, Tijd die kruipt, die stilstaat Voor mijn gevoel, Gedachten die vertraagd worden En uiteindelijk als een Televisiebeeld worden stilgezet; Door-en-door verkort Toekomstperspectief Dat niet verder reikt Dan het avondeten hooguit Leven van uur tot uur Dat een eeuwigheid…

als kind vloog ik vaak in de nacht wapperde met mijn armen uit alle macht om van de grond los te komen en eenmaal opgestegen kon ik de hele wereld omarmen echt ik weet het nog ik zweefde rustig en tevreden in m’n dromen door de lucht zoals water wordt doorkliefd door een heuse reuzen rog wat een kracht wat een nonchalante dromerige macht…