Alle inzendingen over Gebed

palen stellen aan stroming en open deuren rijker dan plastische prentboeken met vetzucht bedreigde grenzenloosheid als de kracht verloren gaat in trillend vlees dieper dan band en vertrouwen want ze gelden zich globaal en overspannen oude en aanstaande lichteeuwen mysterieuzer dan magie en profetie want ze gebruiken geen formule noch gebed…

hoort hoe kraakt het spant dapper waait de vlag met alle winden mee ziet haar vanaf het land in volle glorie stevenen op niet voorziene verten een gestaag verkleinen onder turen en kwijnen tot wit stipje op zee bestemming als immer onbekend voortjagend onder de zon in stijl ons gebed zonder end dat zij veilig over moge komen zonder…

Gebeden,om ter meest. Maria,eenvoudig en mooi met allooi. 'n Oud moederke komt strompelend langs, heeft een rozeke bij,tweede rangs, Haar smeekbede: "Of haar gezin moge leve in vrede." Ook een boerke komt aangelopen.…

Och, hoe schoon vlieden de beken door hei - en weidevelden heen waar speenkruid, duizendblad en klaver boterbloem, margriet, papaver aan ranke oevers dicht bijeen het welig moskarpet doorbreken zie hoge zwaluwen elegant over de windkraag balanceren torenvalken nauwgezet prooi bespreken in gebed en vlinders dartel koketteren boven het zongedroogde…

Slechts één man vouwt de handen in gebed. Maar hij dankt niet voor Breugel. Voor spaghetti. --------------------------------------- 'Slapen zonder weerga', 2001.…

ze dus wel wis en waarachtig dat maakt de koe echt heus niet tot konijn houdt de één het binnen op voor de schijn de ander vreet vies met lak aan decorum half verteersel vers uit eigen rectum gelukkig gedragen ze zich verder haasachtig stel immers dat indiërs koeien juist vereren omdat ze innerlijk hun gras fijntjes hermalen deftig als in gebed…

Wij gaan, wij gaan - maar met de minste spoed; profetendromen, stelsels en gebeden waaiend om ons als wind om zuilen doet. Strijdend voor 't leven, listig en verwoed, als onze vaadren met de draken streden, zullen wij gaan. Maar langzaam. Voet voor voet.…

De avond valt zacht sluit de oogleden van de stervende dag verbergt het tedere indigo van het zwerk Het grauwe lover van de abelen ruist zoet fluistert een verhaal gedragen op de ijle vleugelen van de koele westenwind, een betoverend, mystiek lied van vreemde eilandtuinen verloren paradijzen gebed in het broze blauw van lege oceanen…

't Gebed werd niet verhoord of toch wel, een dag later trok een Engel aan d' bel. Die sprak haar toen aan met: "Lieve zus, snel naar boven, bij je *moe* is 't knus!"…

Overal zie je die wonderschone dalen tussen grillege rotspartijen in gebed, schijnbaar achteloos daar neergezet om alleen te kunnen pralen.…

Met één kind zouden ze al blij zijn geweest Ze hadden er heel vaak om gebeden En tegen hun onvervulde wens gestreden Maar de onmacht voelden ze het meest. Hun kinderwens ging niet in vervulling Ze moeten het doen zonder nageslacht Ze hadden het zo graag anders gedacht Maar het werd een grote teleurstelling.…

Alles slaapt, eenzaamheid waakt, het hart zingt, het springt van ijs en van helderheid, gezangen en gebeden vredig luiden grote klokken, de eindejaarsperiode aangezwengeld in de donkere nachtelijke verte.…

Niet eerder verlangde ik ernaar om jou te willen zijn, kleine mus op de vensterbank Jij kunt gaan waarheen je wilt Ik zit hier te wachten op mijn lot Jij die zoveel minder kan dan ik - niet lezen, schrijven of praten, niet zingen behalve wat tjilpen Zelfs smeken kun je niet zoals de mensen in een gebed tot God Want dat doe ik de laatste…

zonder zijn lippen te bewegen vertelt de kluizenaar mij; je bent een vrij mens neen, niet zonder zorgen of pijn loslaten kent geen eb of vloed doch verlaat zich op een ander getij het is haast een gebed zonder end het draagt zaad dat lijkt te sterven in de nacht of wordt voortdurend in eenzaamheid gebaad ik ben aan mijzelf gebonden…

Hij verzonk in gebed: 'O verlos me toch van deze tang!' Op een bergtocht met haar kreeg-ie hoop: bij een brug ging-ie plots op de loop. 'Kom onmidd'lijk terug!' riep de tang op de brug, die bezweek onder haar. Ze verzoop. _________________________________ (Tangverlossing)…

met vrienden banken in gelid schemerhanden en luisterende heiligen plaatsvervangers van het heilig oog komen en blijven gaan met zwaarden lange zwarte zwaarden blinkende knoppen voor de schittering om te aanschouwen in veelvoud van knopen te pas en te onpas laat alle vrienden naar mij luisteren het trekt mijn lippen samen tot een soort gebed…

Terwijl de laatste lucht verdwijnt roert mijn stem zich nog eenmaal Eenmaal kom ik nu nog overeind wijl ik luister naar het eindsignaal Terwijl de laatste lucht verdwijnt prevelt mijn stem het zacht gebed Van de duisternis, die ondermijnt wijl ik lig te sterven op mijn bed Terwijl de laatste lucht verdwijnt zucht mijn stem bij ‘t einde…

morgen liefdevol en blij om de dingen in mij herboren, bevroren ijs wordt wild water in het zomerparadijs, lichtgeel is de zon, de zee diepblauw verlangen begeesterd op zoek naar de parel, ver van je weg, los alleen, met magenta en smaragd het eens vinden van de ene die het ganse palet laat zingen, de handen gevouwen tot vlammend gebed…

mijn gevoelig, verwend reukorgaan is de kinder- en schooltijd weer terug bedompte geur van een klaslokaal waar een stinkerd ook nog windjes liet Diezelfde geur hangt om een oude vrouw troebele ogen kijken onschuldig om zich heen staan in de rij voor de kassa in de supermarkt omstanders deinzen als ik terug, kijken omhoog in stil gebed…

Hoorde je nog even de gebeden in de kapel van het gehucht? à la retraite de Namur? Geen perk, geen zerk, geen naam, in die onooglijke vlek, in Erneton-sur-Biert. Mijn vader schreit.…

Als ik kniel ter aarde voel ik haar waarde in mij stromen dwars door alle beton tot mij komen de miljoenen dromen en idealen door bergen dalen wegen dwalen tastend voelen gevouwen de handen geborgen weten te bedoelen verleden heden en toekomst aan elkaar gebeden dankbaar elke dag in uren voortgaan en duren.…

En vrede schenkt zij nooit, slechts strijd en streven, En kort geluk, gevolgd door snik en beven, - Zij stoort zich niet aan tranen noch gebeden. Zij doet haar wil, en strooit haar heerlijkheden, En werpt haar bliksems, door geen drang gedreven Dan Macht en Noodlot. Ach, en alle leven Trekt zij weldra in eeuwge nacht beneden.…

En lijk de storm aan 't toppunt van zijn kracht, zijn duizend stemmen breekt in ene, éne oneindge kreet van woede en toch weer zacht gaat strijken en aan 't strand in kreunend stenen uitsterven, zink ik neer uit al die kracht, in hopeloos gebed en machtloos wenen.…

de kern kokhalzend spuwt er angst als overbodig maagzuur Atlas kan de kracht niet aan legers dolen met de dood op zak en duiken onaantastbaar op het zicht oogt grijs en zwart alleen klinkt er nog zwak gekrijs de duivel glijdt door alle mazen omarmt de broze al te graag begoocheling ligt in zijn aard hij weet exact onjuist de weg gebeden…

Ik voel het voortschrijdend inzicht en in gebed zonder omzicht een uitzicht onder ede met rede tot VREDE! Dit alles geïnitieerd, georganiseerd door de Raad van Kerken een pragmatisch, lichtend en hoopvol voorbeeld voor de Raad van Moskeeën leidend tot alomvattende VREDE!…

De engelen des doods willen mij vergezellen, een helder ver gezang en nimmer stil gebed is immer rondom mij, waar ik mijn schreden zet, steeds langzamer om mij te weer te stellen.…

Tijdens de wentelgang der seizoenen zal Ganesha al onze gebeden verhoren: eenheid in alles en voor alle volken zonder hindernissen een veilig thuis.…

Geprevelde gebeden uit eeuwen kluisteren je oor in stille nissen. Een schone orgelklank bevangt je als je net een sluitsteen hebt geschoten. Het mysterie der opklinkende preken heeft het pleister rijk beloond! Zolderachtige gemoedelijkheid verwarmt je ogen, bezwaart je hart. Voor deze oase heb je gekozen. Straks is alles weer gewoon.…

Wie van werken houdt kan door zijn gebeden in extase raken. In ons hart kunnen wij allen zoals Sint Benedictus zijn. Rust er een zegen op iedere dag. Maakt het hart dat groot wenst een mens in deemoed toch altijd weer klein.…

Laten we lichtjes branden voor haar zielenrust een gebed doen die het onnoemelijke verdriet van de nabestaanden ooit mettertijd sust. Geestesziek is nooit te vatten en te begrijpen het begrip daaromtrent zal door de komende jaren moeten rijpen.…