Alle inzendingen over Gedachteloos

Muziek van de ziel Het oorverdovend stille dat om mij hing verborg armenvol emoties zoveel dat het mijn keel soms snoerde opende ik gedachteloos het raam kreeg weer lucht en het ontspande die me naar het onbekende stille voerde me overviel en rust hervond want daar woont de schoonste muziek van mijn oude ziel een tureluur floot hoog…

hoe vaak ga je niet gedachteloos voorbij aan mensen en dingen blind voor alles om je heen zoals die vrouwen, zij aan zij uit een ander land en werelddeel zo ingetogen in een kring gezeten de kruiken gevuld, zo zichtbaar gehuld in warme kleuren, steeds op dezelfde plek alsof ik ze voor het eerst hoor fluisteren, hun pure schoonheid…

Zie je hier nu staan naar adem happen al het argeloze vastgeroest op een hoop wijsheden als een blok aan je been het zien en zwijgen gedachteloos geworden op te rapen als een pagode van verloren gelegde tanden al het snedige stukgevallen op je voetstuk van het geijkte gelijk dat niet verder meer draagt dan een geringe schaduw van wat…

mijn ogen kregen altijd het ongewone in’t vizier waar anderen hun spellen speelden met gedachteloos plezier zocht ik naar iets markants om het extravagante te beleven veelvuldig viel mijn blik op de verboden vruchten het ontdekken daarvan zette mijn wereld op de kop dreef onrust verder op pas na het diep doorvorsen van geheimen…

In het boek met blanco pagina’s ervaar ik de stilte gedachteloos in een illusie de herinnering die ik voel is de zin die ik beleef van een hoopvol Utopie. Heuglijk voor een geopende deur tijdens een zachte bries met het gezang van de merel teken ik jouw beeld zonder explosieve woorden in een onbedrukte wereld.…

Ik heb niet geleerd om te leven, ik ben eraan gewend geraakt al met al een poging om mezelf te zijn bij vrienden die geen eisen stellen en beschikbaar zijn wanneer ik kom of roep dat ik eenzaam ben Met jou is mijn poging tot een relatie anders Soms gaat het goed gedachteloos, vanzelf zodat ik achteraf niet weet of we verbonden…

jij bent gaan vliegen weg van kou en regen wilt kleur bekennen ook al heb je dan wind tegen gedachteloos zweven op de losgeslagen energieën van het stressvol aardse leven dat kolkt en wolkt in een verpeste atmosfeer maar jou niet deert omdat je alles losgelaten hebt zonder geknakt of een zielig wrak te zijn ben jij de lente gaan…

de afstand maakt ons steeds hoekiger in bewegen een kus of aai terloops gegeven in een gedachteloos lief moment presenteert de breekbaarheid van leven waarin alleen discipline telt consequent zijn als basis om voort te bestaan laat de kleuren van liefde al snel vergaan impulsiviteit die altijd leidt tot eindeloos intieme…

Hij siert zijn genade met wenkende ogen in een vruchteloze wereld waar huilende wolven uit zijn hand eten En als hij het menselijk landschap gedachteloos aaneen rijgt in een overvloed aan zwijgzaamheid vult hij leed met liefde Op de tweesprong van een pril ontwaken wrijft hij de tover uit verwarde zielen Als zijn nectar hun…

Ja, je legt je hoofd tegen mijn schouder, wiegt ogenschijnlijk gedachteloos in het ritme van het tikken van de klok, nauwelijks hoorbaar boven het druppelen van de zondagregen tegen het raam.…

soms spelen je vingers gedachteloos met de kleine mannetjes die ons vroeger gezelschap hielden in dromen die de stilte herriepen met een zacht verteld verhaal ik weet dat zij ons meenamen naar de plaatsen waar zij tezamen kwamen met het leven in het bos nog zijn zij er als ik jouw vingers zie spelen en er in de kamer een vage…

ik heb je gezien in het huis van hiernaast op een gedachteloos moment dat geen onderwerp kent er waren al stukjes van jou die ik had geraapt vergaard op speciale gelegenheden ver weg van het heden ik had geen plannen maar kon mijn gedachten aan jou niet uit mijn hersenen bannen omdat je te diep in mij verankerd zat toen heb…

Gedachten geven je soms vleugels Gedachten zweven op papier Gedachten kunnen dwalend dolen Gedachteloos zit ik nu hier Gedachten naar een ver verleden Gedachten reizen op en neer Gedachten reizen door de toekomst Gedachten vervagen iedere keer Gedachten zijn soms heel verwarrend Gedachten lopen doorelkaar Gedachte, dromen, Gedachten zijn…

Gedachteloos, het spattend licht vanuit hoge kruin vormt honderdduizend zonnen waarin het blad verbrandt en groen opnieuw verkrimpt tot breekbaar bruin.…

Of ga jij je gedachteloos gewoon te buiten totdat dit alles is vergaan? En al dit moois niet meer kan bestaan? Onnozel verwonderd hoe dat zo gekomen is? Vingerwijzend naar wie de schuldige is? Of ben je nieuwsgierig, ben je begaan? Wat is jouw invloed hoe het zal vergaan? Kom, wat zijn nu jouw gedachten?…

Hij verstijfde en werd roerloos in een poging te ontzeggen wat hij net gezegd had Hij zette zijn bril weer op tegenwoordigheid van geest op het oog hebbend de blik vernauwend tot een speldenprik Zuilen van grammaticale regen overspoelden zijn woordafleidkundig relaas Daarop werd hij gedachteloos…

Zoek in staren en mijmeren rust van gedachteloos zijn herinneringen laten zweven gewichtloos tussen wolken als spattende zeepbellen in ijle lucht van zonnig blauw en over groene vlakten dromen van witte nevels golvend in gouden gloed als zee van welzalige vrede eindeloze stroom tot de horizon door liefde en geluk gevoed meevliegend met…

emoties dansen passievol door de gedachten op zoek naar een uitgang uitingsvormen verschillen per persoon dansende penbeweging op ritmische rijmschema's passievol dansen emoties door de gedachten op zoek naar verbinding vriend of vriendin schrijvende dansbeweging op dichterlijke vrijheden gedachteloos stromen emoties naar een uitgang de…

Aangekomen bij een stil metrostation, staar je gedachteloos naar het perron. In je hoofd klinkt nog net het macabere sonnet over het ritme van leegte dat de metro zong. De deuren sissen dicht voor je beseft dat die zwarte leegte jou betreft. Jouw eindige bestaan.…

Gedachteloos slenter ik voort. Zonder te zien, zonder gedachten. Alleen maar stilte om me heen. Ik kijk naar de kale takken. En denk niets, zie niets. Een vogel die niet meer zingt. Ik mis hem niet eens. Ik sta stil en kijk waar ik ben. Tijdloos sta ik daar te staren. In het niets, alleen maar stilte.…

Gedachteloos loop ik door het veld genietend van heel de natuur verder niets dat voor mij telt als deze schoonheid fris en puur.…

Dit kleine werk waarvoor zij wekelijks komt, doet zij als altijd blij, gedachteloos. Zo kent het drooggoed lang haard handen het zwijgend schikken, strijken tot de laatste vouw. Onzeker als zij is geworden is goed niet goed genoeg voor haar dus dient de laatste rimpel steeds gestreken.…

flarden zon verwarmen mijn koude gezicht terwijl ik gedachteloos paden betreed waar ik normaal gesproken angstig bezweet met spoed mijn hielen zou hebben gelicht wervelende wind verwaait zijden herfstdraad als het pad donker en onheilspellend wordt het daglicht in razend tempo verkort en de omgeving gaat ruiken naar onraad vanaf hier is…

ik en hij hij de gothic gothic is slecht gothic is lelijk wordt mij gezegd maar nee, hij is mooi zijn mooie zwarte haren zijn lieve gebaren dat zie ik zij niet in hun vooroordeel-droom-wereldje dromen zij weg gedachteloos roepen zij dingen niet horend hoe kwetsend het is voor mij voor mijn vrienden die ik nooit zal voorstellen thuis…

Gedachteloos staren naar drukke straten stroming van komen en van gaan verstoppend in machteloos vluchten verstikken in adem van overleven terug is de weg geblokkeerd voorwaarts door dierlijk instinct gedreven geen richting bepaald naar duidend doel slechts één brede snelweg is heilig het eindpunt ligt ergens achter de horizon terug is de…

De schaamteloosheid van de onmacht, verminkte tijd verruil ik met een open plek verbannen naar deze rustplaats, waar een zonnestraal zich verveelt in mij herinneringen van geruis uit het heelal vervalt in de moedwil van gedachteloosheid.…

We waren in de bergen, waar je je kunt bezeren aan gedachteloos gesteente, tot bloedens toe geschaafde schenen jongensachtig.…

de boomgaard te spelen de oude dag die valt mij zwaar vaak leef ik in gedachten daar niet langer hier de oude foto's in de kast laat ik via het beeldscherm zien aan een lang verwachte gast mijn kleinzoon over de oceaan die heeft daar zijn eigen bestaan mijn kleindochter in Australië ik zie haar op het internet vandaag wandel ik gedachteloos…

Zijn doordringende blik Peilt achteloos De liefdevolle vrucht van Het verwoestende mensenkind, Gedachteloos achtergelaten, als een Opdringerig koekoeksjong, In de druilerige portieken Van een, zichzelf het leven Uitzuigende, wereld. Verschroeiende muskieten, Haatlarven van doldrieste wezens, Verblijven blind in hun Verborgen kokers.…

Gedachteloos, strooit gij een heerlijk zaad De winden over, eigen gaav’ niet wetend, En tijd, en plaats, en doel, en wil, vergetend, Gaat gij een weg, en weet van goed noch kwaad. En toch is het zo goed, - want nu geschiedt, De eeuwig nieuwe wording van het zijnde, Het bloeien en vergaan terzelfder tijd.…