Alle inzendingen over Geverfde vogel

. __________________________________ GEVERFDE VOGEL Bij tijd en wijle vlieg ik sta ik wijdbeens in het leven vol humor net als jij geverfde vogel Jodelend van alm tot alm ski ik een paar maal in het jaar van hut tot hut door berg en dal geniet die schöne edelweiss und die rote rosen Fluit eine kleine melodie Ins blaue hinein…

De stiltestofwolk in Ironia is niets meer dan een woudbloem als symbool van een mystieke pieten transformatie: het sinterklaasfeest zonder godenzonen Zachtwordend zomergras als levensdrank hangt angstloos aan de grote torenklok die luidt over de boulevard favauge het keerpunt van de spits in knollenland Geverfde vogel, glinster van geluk…

vogels vliegen m’ n hoofd af en aan met berichten dood en verderf in volle pracht als ze gaan maar rood van bloed terug door menselijke verf…

Een kudde schapen mekkert over landsbelang, door de wol geverfd…

Voor het leven als partners door geverfde deur die danig gesloten, open staat Daar jij in al jouw onschuld als vogel de balts jouw rug toekeerde…

wanhopig wespje kruipt langs pas geverfd kozijn op zoek naar suiker…

Op een recht, zwart kousenbeen dunne rokjes opgeheven, dansend in de vroege regen en de tuin voor zich alleen, staan twee jonge appelbomen, 't witte bloed omhoog gestegen, vlinder-hoofden wijd omgeven door hun allereerste dromen.…

Wat kunnen we nog wel zeggen en waar houdt onze kennis op ligt echt onderscheid tussen het goddelijke en menselijke recht de rede dat riet naast vaarten en rivieren ook naast beken groeit. Wat behelst een ander spreken opzoeken aanhoren en van de leefwijze getuige zijn of leren naar eigen keus. Welke deuren open jij naar het redenerende…

Geverfde deur (II) Ruim een halfjaar verder botst deze tijd met schim uit het verleden die haar tijd nooit heeft vrijgegeven Eerder eens bedreven wij subliem de liefde Later dan voorbij Schilder ik de ruimte in natuurgroen als partners door geverfde deur voor een reis de wijde wereld in Mocht de wereld, zuur, sterven wassen wij…

Brokstukken en puin Een weduwe van schuim De geverfde papegaai Korzelig en niet schoon Krijst tiranniek achter een icoon…

Onder die witte lamp en in deze straat,ja in deze benauwde straat achter die groen geverfde deur moet je niet wezen hoor! In die hele benauwde straat onder die witte lamp en achter deze geverfde deur moet je niet wezen hoor mijn kind!…

Gezeten op de drempel van een huis, speelt hij gewichtig, stoer en onbaatzuchtig voor iedereen. Zij, die het vaderhuis nimmer vergeten en zij, die voortvluchtig dolen van land tot land: de dichters, de matrozen, de reizigers, die zonder éne cent, het land ontdekken door hun droom verkozen, luistren naar 't schreien van zijn instrument.…

Mens je bent Nooit alleen Maar goed of kwaad Niet alleen maar Donker of licht - Het hele palet Aan kleuren draag Je in je mee, Niet alleen maar goed, Niet alleen maar slecht - De kampbeul zit In je, maar de Heilige evengoed In je verwerkt…

Dan ineens klinkt er een loepzuivere vogel met het allerhoogste lied en DAN weet ik: je bent er lijfelijk niet maar je bent er wel. Langzaamaan verschijnen er sobere glimlachjes op de eerst bedroefde gezichten. De tocht wordt lichter, de vogel blijft ons volgen met zijn gezang, maar wij, wij zijn niet langer bang.…

zon verdwijnt achter grijze wolken de zee zal kolken in dagen en in nachten storm en regen staat ons te wachten vogels trekken naar warme oorden welkom herfst je schoonheid is bijna niet te verwoorden…

ik voel me als een gebroken ei en dat op pasen ik kan niet meer geverfd worden want de kleuren zouden mijn eiwit vreemd doorvloeien en door weten te vreten tot mijn dooier die niets vermoedend ze binnenhaalt en als toverbal ten onder gaat…

Terwijl de wind de wolken telt Schreeuwen schapen om verloren momenten Rollende donder Een hijgende horizon wacht even Maar rent toch verder door de regenboog God leeft Het hart klopt sneller dan rijen regendruppels Niet luisterend naar lege verre vergetelheid Liefde Kogels ketsen af tegen verre oorden Maar het zuivere zien geeft ze…

Gedachtenstromen als wilde stormen, Verpletteren de werkelijkheid met kracht. Fictieve beelden in allerlei vormen, Bepalen je levensvisie met overmacht. Gestaag vervagen de intermenselijke banden, De verwarrende mist van twijfel wordt groot. Met ogenschijnlijk een complot onderhanden, Wacht geheel je vertrouwen een zekere dood. Hectische…

De stormen van emoties trekken aan me voorbij, Als wind en regen langs een kas. Gevoelige bevestigingen bestaan niet voor mij, Noch een beschrijving waarin ik pas. Ik kijk rond vanaf mijn duistere eiland, Zie met grondige waakzaamheid de mensen. Want al snel raak ik de rand, Van zoals vastgesteld mijn grenzen. Het waren denkbeelden van de…

Stevige winden, heftige donder, Een verfrissing voor de troebele geest, Deel van het wereldwijde wonder, Zonder was het hier niet zo mooi geweest. Kolossale wolken trekken langzaam voorbij, Deze bergen van het hemelgewelf, Als rustige gedachten bij jou of mij, En versterken het besef van jezelf. Zon en maan weerkaatsen schitterend in meren…

Zich hullend in de donkere sluiers van het ongewisse, Verblijft Hij en laat ons blijk- of schijnbaar begaan. En met een bereik van slechts aannemen tot gissen, Zijn we beperkt in verklaren van ons bestaan. Ook de wankele momenten van wel of niet kan ik niet vergeten, Geeft het bestaan van een Goddelijke hiaat eigenlijk een gemis? Sommige biologen…

De mijne in een duizend dromen, Een waterval van liefde in elke kus. Alleen oog voor elkaar bij elk schitterend samenkomen, En onbegrensde vervoering in een oneindige lus. In mijn geheugen gebeurtenissen in een klas, Vergulde herinneringen aan hoe het allemaal begon ja. De eerste verbazingwekkende indruk van hoe je eigenlijk was, Zo leuk, zo…

Elk huwelijksbootje telt maar 1 reddingsboei, zeggen ze: de liefde. Bijgevolg, reken maar uit, kom je met z'n tweeën dan meteen al mooi 1 reddingsboei te kort. (Wat nu, zei Pichegru: valse start?) Wees daarom zo verstandig bij het aan boord gaan minstens ook 1 zwemvest mede te nemen: met het oog op beider lijfsbehoud op de woelige…

Sommige mensen sterven jong, sommigen oud. De dood hoort bij het leven, zorg dat je dat onthoudt. Misschien is er een volgend leven en kan God jou dat geven. Wil je gecremeerd worden of onder de grond, dat is jouw keuze. Ik hoop dat je je leven leuk vond!…

met zachte gebaren wilde ze de betekenis van zijn woorden weren maar het gif was niet te keren ze zocht de weg in het duister en nu ze in de kelder zit ruikt ze de verrotte geur ze hoort een wolf huilen steeds dezelfde zijn achter dezelfde tralies hoe komt hij tot bedaren hoe komt zij van haar plaats?…

Het stinkt hier niet naar gewicht van groen geverfde genieën Een dun doek zweeft van half naar heel stok - buiten bereik Plant zelf de mast met de wereldvlag in je navel - wees vrij!…

Uit hout gesneden geverfd en gemeten. Ze zijn ons etiket zelf als je ze voor de deur zet. We kunnen niet zonder ons Nederlands wonder.…

patronen opgezet maar kleuren lijken net niet echt zij dissoneren in hun valsheid naar elkaar weven met invallend licht een meer dimensionaal gezicht dat mij toeschreeuwt om meteen te stoppen met het openen van de hel het weefgetouw trekt aan de bel ik heb kinderen zien spinnen de fabrieken overvol wist heel diep van binnen hun jeugd geverfd…

M’n ouwe maten leven niet allemaal meer Je kent het wel Goede bedoelingen, zwak beheer Soms spreek ik hun vrouwen Geen tijd om te rouwen Problemen, alsmaar problemen De jongste ligt de godganse dag op z'n nest te gamen Dochterlief is zwanger van een illegale behanger en altijd gezeik over geld Alsof alleen geld telt Zelf helrood haar…

de aarde is een grote klomp vlees lage landen hoge rotsen mensen die met elkaar botsen tot in de verte klinkt het echo van geweest een vogel met geverfde veren wil de taal leren krap in de portemonnee valt het niet mee zonder studiebeurs al helemaal niet; o nee niet in de krappe huizen met in de hoeken luizen en bleek gele kringen…