12585 resultaten.
Onsterfelijk
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 783 Ik verstop me
in je glimlach
en de wereld lacht mij toe.…
Glimlach
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 532 grijze zand in de golven
laten ruige regendruppels zich horen
waar lege handen worden bedolven
toch hoor ik de zielveroverende zang
van een hoopvol gevend heden
voor werkelijke woorden niet bang
doof voor een verzonken verleden
gaat het grauw geleidelijk omhoog
ver tot een verschijning van de zon
vormen felle kleuren een regenboog
in een glimlach…
een glimlach liet je achter
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.033 zo koud en kil
lag jij daar, je gedachten stil
al jaren gebonden door het duister
geleidelijk ontdaan van je waardigheid en luister
je wassen handen gevouwen op het laken geel
verstilde glimlach, de eeuwigheid nu je deel
je glimlachte toen de Engel Gods je kwam halen
in je geest begon het licht steeds feller te stralen
je richtte je op en…
De glimlach sterft
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.028 ligt een mooi evenwicht
Een eigen, klare taal
In het menselijk gelaat
Die het gemoed lezen laat
Achter een onderhuids web van spieren
Zoals angst mond en oog openspert
Een vrouw toont het nog wat meer
Hoewel hun vetlaag alles weer effent
De snelle opgetrokken wenkbrauw
Een bijna onzichtbare groet
Vertraagt als ze over de wieg buigt
De glimlach…
glimlach
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.574 de zon kantelt
en de aarde slaat om
een dode moeder
laat een tuin achter
de heg en de kastanje
keken door het raam
naar een bleek, wit gezicht
zij was hun klein gedicht
langzaam kleurde de dag oranje
naar de helende nacht
vlinders en bloemen
begroeven haar heel zacht
de aarde kantelt
en de zon schijnt niet meer
lichtvoetig waait…
glimlach
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 655 De mooiste
make-up
is een
glimlach
op je
gezicht…
Een glimlach
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.471 Een kleine geste, een klein gebaar
een klein complimentje, of eventjes maar,
een aai over een bol
Een glimlach, een kus,een telefoontje
een kaartje van iemand die gewoon
nadenkt over anderen dus.…
pluk de dag, a.u.b.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 horizon
van een gewisse dood
iedereen weet dat
en gaat toch vol door,
een einde negerend
de mens accepteert doodgewoon
niet dat men gewoon dood gaat,
en derhalve geniet hij
niet genoeg van het leven
vandaag vroeg een klant mij
of ik nog naar een ander adres moest
ik heb haar 4 keer gezegd
dat ik naar huis ging
ik kreeg 4 keer een glimlach…
Weerkaatsende lenteglimlach
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 246 na mijn bezoek
aan de bieb
even op mijn tuinstoel neerzeeg
het was een regelrechte uitnodiging
van moedertje natuur
die lente zong in mijn fluistering
was het aantrekkingskracht
dat ik mijn broekspijpen oprolde
en mijn witte benen
de kans gaf al een klein beetje te bruinen
wie zal het zeggen
in jouw voorbij lopen
zag ik een schalkse glimlach…
Pour un flirt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 456 met je olijke glimlach
en je vlotte babbel
bracht je mij
een halte verder
dan ik zijn moest…
Zonnestraal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 een glimlach hotsebotselt
door straten en stegen
verandert door weerkaatsing
van mens, plant en dier
hij beroert de stervende
bij zijn laatste zuchten
een minnend paartje
heeft slechts oog voor elkaar
een boom ritselt even
in zijn zacht voorbijgaan
een kind pakt een krijtje
tekent een grote zon…
De glimlach blijft
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 475 En de glimlach
blijft fonkelen
gelijk een juweel en
heeft alle duisternis
weg genomen in
het spel van het
eeuwige leven.…
GLIMLACH
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 399 Een glimlach is een facelift
dat past in ieders prijsklasse.…
Als zelfs jouw glimlach
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 160 Als niets meer
Echt is, als
Alle natuur tot
Kunststof is
Verworden in
De maalstroom
Van deze maatschappij -
En niet alleen
Jouw tranen maar
Ook je glimlach
In plastic is gestold
Dan weet ik zeker
Dat alles dat voor mij tot
Dusver waarde had
Voorgoed is uitgehold…
De glimlach
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 607 geeft mij de kracht om door te gaan
ik zal voor dit leven niet zwichten
doordat die glimlach mij altijd bij zal staan…
glimlach van de lente
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 278 De glimlach van de lente
doet ieder mens stralen
als ze haar kleed weeft
met bloemenweelde en
alle tinten groen
want de schoonheid
van dit bijzondere seizoen
is door geen
enkele schilder
uit te beelden en te
evenaren…
Glimlach van het Avondland
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Schaduwen van licht
lampionnen van kinderen,
als zonnen opengaan.
Verhalen ontstaan
geplukt uit een verre ster
gedragen zetels.
Bloesem in wolken,
lotussen aan de hemel,
verdiepen de Melkweg.
Purperen druppels
traditionele horizon,
de aarde geurt op.
In meditatie
vertaalt in een oogopslag
innerlijke schoonheid.
Rode klaprozen…
Zomaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.643 Zomaar
rolt er een traan over zijn wang
van lang geleden
van een onverwerkt verdriet
Zomaar
prijkt er een glimlach op zijn gezicht
van lang geleden
van iemand van wie hij hield
Zomaar
was zij weg
al lang geleden
maar ze is niet vergeten…
Verdrongen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 121 De pijn slijt niet
Ondanks de tijd
Wat mis ik je...
Ik wil roepen en tieren
Maar niemand hoort me
Warme waterdruppels
Staan te dringen
Maar ze vloeien niet
De pijn voelt des te scherper nu
Verdrongen
Maar constant aanwezig.…
Tranen te kort
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 442 Verdriet dat zo
Ongrijpbaar is
Maar wel degelijk
Aanwezig in wat
Mijn gedachtenwereld is
Altijd op de loer
Ook als de glimlach
Dreigt door te breken
Kom ik tranen te kort
Om het je uit te leggen
' k Leg een arm om je heen
Waarmee ik hetzelfde wil zeggen…
Madiha
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 86 ik zie een
schaduw
in je ogen
pijn van lang
geleden
met de echo
van een snik
verdriet
dat alle
dromen
wist van
alles dat
je mist
& ik zie een
glimlach
om je lippen
zwanger van
een liefde die
jouw naam
bezingt…
Mona Lisa
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 163 Achter de glimlach en haar mooie ogen
Schuilt eeuwenlang al onverwerkt verdriet
Da Vinci bezigde plumbonacriet
Om haar wat sneller op te laten drogen
Er zit dus in haar blik veel gif verborgen
Dat is me schrikken op de vrijdagmorgen!…
luister
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.860 veeg die tranen
van je gezicht
'k wil dat je
m'n glimlach ziet
ween van vreugde
ween van verdriet
maar voel vooral
voel de warmte
je zal het zien
je komt er door
zing een lied
ik heb een goed gehoor…
Glinsterende ogen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.464 of een glimlach van verdriet
dit kan toch niet altijd zo zijn?…
Sneeuw
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.997 Sneeuw als tranen
om haar jarenlange strijd,
jullie achterlatend
met oeverloos verdriet.
Terwijl de sneeuw
jullie verdriet toedekt,
zal zij rustig heengaan.
Omringd door jullie liefde
blijft haar glimlach bestaan.…
Over?
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 573 Mijn glimlach is bedrog,
Ik wil niet aan je denken
Al doe ik dat toch.
Je blijft in mij,
Ik draag het litteken mee.
Fysiek en mentaal,
Al klinkt dat cliché.
Al zijn mijn tranen opgelost,
Mijn verdriet is gebleven
Ik geef je een glimlach
Want ik moet door met mijn leven.
Het is nu allemaal over,
sluit het met een laatste gil.…
For the first one
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.502 Zwijgzaam in 't verdriet
Waarnaar ik ooit heb verlangd
Zie ik je naaktheid in 't niet
Je glimlach in 't behang
..en komen de wolven der wroeging, 's nachts,
als ik me op mijn allerbangst
gewetenloos vergulzig aan jouw nakend paargedrang…
Kleuren in beelden
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 670 het zijn herinneringen
die mij verlichten in mijn verdriet
mijn glimlachen, streelt het verleden
in de maan, de sterren
de wolken, de straatverlichting
laat mijn gedachten
in herinneringen herleven
het raakte mij aan
in kleuren van prachtige beelden
die na de nacht
het zonlicht mij schenkt
in een nieuwe dag...…
Kom maar
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.011 als je veel verdriet in je draagt
en er is niemand die er eens naar vraagt
als je hart eenvoudig tranen laat
en er is niemand die daar voor openstaat
als je glimlach niet meer glimmen wilt
en er is niemand die de tijd met jou stilt
kom dan maar even in mijn armen
ik zal je troosten en liefdevol verwarmen…
Wat ik je wil zeggen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 600 zee zo oneindig
de kuststrook lijkt verdwenen
als opgegaan in een nevel
het twistend bootje
in een eenzame cirkel
vaart zo ver van een thuis
meeuwen schreeuwen
vechten zich een plaats
in het bestaan
jij roept naar een haven
het vuurtorenlicht
je zoekt een baken, een zicht
waar zijn toch de liedjes
de golvende woorden
van je…