Alle inzendingen over Gouds bier

Ik vond haar langs zonnewegen op een hoge heuvel , wijd en blank een bloem met gouden hart geweven gedragen door een sterke liefdeshand. Graag had ik haar eens willen strelen, doch durfde haar niet aan te raken ze bloeide zo hoog en verheven en mocht ze vanop afstand alleen aanstaren.…

als mens vooral verder te groeien in volle verbinding met de wereld vol mensen die jij liefhebben mag dat jij elke dag met en voor hen in de mallemolen van het leven die de voor- en tegenspoed kent een bron van inspiratie mag zijn die in de vindtocht van het leven het eigen verhaal moedig kleurt door wat jou aan de wereld bindt als een gouden…

De prijs van bier is waarlijk godvergeten, Ik kan maar één keer wekelijks uit eten, Die euro maakt het leven grauw en zuur. Met reizen is het voortaan passen, meten: Eén voorjaarsweekje naar de Côte d'Azur, Misschien een reis naar de Chinese Muur, Maar méér vakantie kan ik wel vergeten.…

je zag jezelf en sprak: ‘genoeg, tot hier ik houd nu op mijn lichaam te verminken de vetreserves zullen drastisch slinken ik stort mij in de strijd en ... zegevier ik rook niet meer en stop meteen met drinken (behalve af en toe een glaasje bier) ik eet gezonde granen, ziltig wier de loftrompet zal ooit weer kunnen klinken’ al snakte je…

ongeacht over het land van wijnen en olijven waar mensen in de open lucht de liefde bedrijven geef je over aan je vrije leven kijk eens naar je medemens een blijk van ongedwongen leefbaarheid heb je weleens nagedacht ongeacht over de duinen en het strand van iedereen waar zoute zee en zon verdween gooi je haar los leef je uit met bier…

Vanavond vrienden op mijn feestje Zingen, praten en plezier het stralend middelpunt ben ik dan omgeven door zang en dans en bier Buiten wordt het nu iets lichter Drukker wordt het, steeds iets meer zo begint mijn dag als vijftiger Heerlijk, maar voel toch ook wat zeer....…

Als rivieren bier en wijn mijn slechte buien hebben weggespoeld zal ik de draad weer oppakken en zal ik eens omzien, of je me nog volgt. Vergis je niet hoor, ik ben groter dan je denkt, en ik buig voor niemand, zeker voor de duivel niet.…

reeds als ik je proef voel ik mij naar Ik hoef jou niet, dat zei ik met klem dit gele spul heeft van urine, weet je Hoe jij ook huilt met die klaagstem ik proef jou beslist niet, ik vergeet je Ik lust jou niet, zei ik tegen het glas en wat ik verklaarde klonk best fier Edoch ik vrees..dat ik toen teut was want zo ga ik niet om met mijn bier…

Onkel ferme knaap gij reus robuust en bruisend Brel stads tweetalig tafereel melkkoe van Europa’s ramp bewind pleite met de wind petieterig manneken pis aan de grote markt rijst schuimend schoon groezelig en sluimer wieg mij in uw armen op terrassen Belgisch bier ik jubel in het jubelpark gelijk Johan Verminnen vanuit de goestingpoort…

Ooit bestelde ik een Heineken-bier op een terras grenzend aan het San Marco-plein, de groene beugelfles was zo uit de tijd, dat ik er extra veel de tijd voor nam. Ik bezocht de kerk, waar Vivaldi het orgel had bespeeld. Hier had hij rondgelopen; zenuwachtig, opgefokt, versteend.…

Van mij mag het de nacht zo verder duren In alle stilte, helemaal alleen Want in het tikken van de kleine uren Verwaast de chaos spoedig naar sereen Dat doet mijn geest veel goed in ’t algemeen Je kunt er geen psychiater tegen huren Het licht gaat uit bij onze overburen Een uur geleden waren ze nog hier Zij sherry, hij een borrel met een bier…

Hoe ik boog voor het beeld van Anton Wachter en daarna een kroeg bezocht, met een keur aan bieren hoe ik verveeld langs de rijke panden gleed, een bar bezocht, waar Vestdijk en Slauerhoff ook gedronken hebben, heilige grond, in beschonken toestand urenlang op de dijk heb gezeten, besluiteloos over het feit welk eiland ik wilde bezoeken of toch maar…

roomse land stroomden gezwollen rivieren uit dikke brevieren kermden biechtstoelen penitenties vol tranen in amechtig berouw want het gegeven geld voor de verbetering van de afvoeren was met de collecte voor de kerk trouw in het onderhouds- programma van de kathedraal beland waar meneer pastoor de goede gevers op grote jongens bier…

Hoe stijf ze er prangen En dringen ze en drangen Al winterse winter voort. 0, dat is wel zeker, Dat nooit gouden beker Als zij bij het ogenblik hoort.…

en oogverblindend zij wentelend in lavendel, schitterend van het goud niets is meer dan alles, niets is meer dan jij want bij alles wat ik zag, of ooit eens heb gekend weet ik dat alleen de dood ons scheiden kan omdat jij nét wat meer dan de allermooiste bent.…

De wind weeft gouden stralen zachtjes doorspoelt het je haar Ik zie jouw ogen langzaam verdwalen opgaand in een teder gebaar De zon weerkaatst jouw gouden glimlach verwarmt mijn hart met al haar kracht Toont het geluk van een eerste lentedag die ons voor altijd samenbracht Zichtbaar stralend in het groene gras blikken we elkaar liefdevol…

uit mijn droeve hart Ik wil van je houden een schouder bieden voor je verdriet een troost zijn in donkere dagen alle angst van je wegnemen je pijn doen vervagen in de gouden warmte van ' Ik zie je graag '…

voel je de herfst in al zijn kleuren wankelt nu al in oktober straks november weer met storm heb jij je dikke winterjas al gepakt voel je die bladeren om je heen steeds meer verzamelen ze zich alsof ze hebben afgesproken dat het nu de tijd is zie je dat de kleuren van de bladeren verspringen van goud naar geel en dan weer goud het…

Vertel de zon, die binnenkort verdwijnt, ik herinner mij hoe groot de planeten zijn vertel de zon, van dunne gouden draden gesponnen op aarde, flinterend daar waar de zon doorheen schijnt en hoe ik besloot om goudsmid te worden?…

Hier rust ik ver van 't woelig mensenras In macht'ge zuilengangen van het woud, Met dak van wiss'lend groen, doorwrocht met goud, Hier op het mollig, mosrijk lentegras.…

voor goden op haar sterfbed ontspringt uit één haar tranen Terpsichore, mijn moeder goud omlijst, schitterend, inspirerend haar lier bezingt mij voor eeuwig…

Zou ik de morgenzon niet prijzen: goud en blank schijnt zij de grijze nevels van de heemlen heen en haar goudglans straalt alleen. Zou ik uwe lach niet prijzen, gouden, blank, schijnt zij de grijze nevels van mijn heemlen heen en haar glanzen zie 'k alleen.…

de herfst zeker als de bladeren beginnen te vallen in kleuren van rood tot goud eenzame wandelingen bladeren onder mijn voeten de wind waait koud lief, zeg toch dat je spoedig terugkeert…

de herfst zeker als de bladeren beginnen te vallen in kleuren van rood tot goud eenzame wandelingen bladeren onder mijn voeten de wind waait koud lief, zeg toch dat je spoedig terugkeert…

hoed In verschillende kleuren bruin, Jullie gaan met mij mee De kille winter in, laten Mij zeker niet alleen, een Gouden aanwinst voor mijn tuin…

hebben van respect Moedig slaan we onze ogen naar een onbekende tijd Het wordt een tijd van mededogen en ik ben daartoe bereid Waarom....is niet waar het om gaat hoe....is belangrijker en waar Pik hem op die gouden draad en leer omgaan met elkaar…

Van top tot teen heeft zij zich volgehangen met parels diamanten en met goud. Maar desondanks blijft toch haar koppie oud; geen kerels meer die echt naar haar verlangen. Ooit had ze borsten in haar bloesje prangen, (jawel het was een aardige bos hout) helaas de boel begon al gauw te hangen ondanks de diamanten en het goud.…

(voor Johanna Helsloot) Op het Goudse Montmartre zag ik voor een euro een ansichtkaart met een foto van de Goudse kaartlegster, die in haar tijd zeer beroemd was. De foto dateert van rond 1905, toen ze rond de vijftig was.…

Jij bent voor mij als een horloge, altijd bij de tijd van slechts puur goud; geen blad-, geen nep-, maar voldoende karaats jouw goede hart, innerlijk, uit 100% puur goud gegoten laat het niet misbruiken, zoals weer gebeurt Jij verdient echt beter een oprecht hart met ware liefde, overstromend van gevoelens van intense intimiteit met jou…

met zijn vragen Doch voor haar ziel haar zoeklicht op mij richt Ontwaken gouden stoffen in de mijne En put ik uit haar vermiljoenen sporen Het weefsel dat, zoals Penelope Opnieuw zal eindigen in de mêlee Van mijmeringen in de uitkijktoren…