Alle inzendingen over Heb ik jou al vertel

vertel me niet hoe ik moet dromen of hoe de horizon beweegt jij staat op een rots en rolt een schaduw uit over zee ik zie meeuwen in de verte kon ik maar dichter, drijven waar de wolken wachten, drinken van de diepe gloed geen golf raakt jou of het licht dat tegen je gezicht de dageraad zoekt in de verte vertel me niet…

Ik raak je kwijt Laat ik je gaan Of druk je je langzaam van me weg Ik raak je kwijt Wat is de reden Waarom vertel je me niet meer Niet meer wat er in je omgaat Wat vertel je me niet meer Ik raak je kwijt Waarom vertel ik je niet meer Niet meer wat er in me omgaat Wat vertel ik je niet meer Je raakt me kwijt…

Vertel je het een ander? Wanneer ik je dit zeg Wanneer ik zachtjes fluister in je oor Vertel je het dan door Of misschien zeg ik wel niets Heb je dan Aan een blik al genoeg? Met al die mensen om ons heen En ik heel stilletjes Opsta Vertel ik het je dan Vertel ik, dat ik ga…

Het goud van mijn liefde was niet voldoende voor mij om mee verder te leven. Het zou niet in de kern geven. Er lag wat anders op het pad dat me gelukkig maken zou. Geluk tot in het geluk van onze dagen. Het goud van mijn ziel was niet goed genoeg voor mij en de wereld. Ik vroeg altijd méér van mezelf. Omdat ik zo ben. Het goud in mijn…

heb gezien heb genoten het gaat niet ik kan niet meer denk steeds hoe moet ik verder verder zonder te vertelen wat ik wou ik had je lief ik had je nodig nodig om te leven, om te zijn dacht na over het leven ik zal je zeggen; ik wil geen dubbelleven meer heb besloten om te leven zonder jou en zonder mij…

Als moeder moet je foutloos zijn als moeder maak je geen misstap als moeder moet je luisteren, als moeder moet je niet klagen, als moeder ben je een duizendpoot als moeder ben je altijd de wijste, de verstandigste de slimste de liefste de.....de..... Maar o wee als moeder het lef heeft ziek te worden, o wee als ze wat gaat mankeren, o wee, o wee.…

Ik heb hem altijd als dakloze geweten. Al jaren leefde hij op straat. Gerespecteerd bij zijn vrienden, met zijn baard en pretlichtjes is zijn ogen, een dakloze zoals de mensen hem graag zien, eventjes toch. De tijd van een toegeworpen munt, misschien. Hij verdroeg nog slecht een dak boven zijn hoofd. Maar hij schrok zich bleek, die dag waarop…

de hele wereld wordt verziekt, helaas - het bos, de lucht, ook tijger, krokodil - omdat het Geld, dat monster, álles wil en macht zegt: protesteren is geraas! maar drommels, zelfs vandaag gloort toch weer hoop het groene droomt en strijdt - en stopt de sloop…

Vertel het mij, doe je beklag... Je kunt mij alles toch vertellen Want 'k kijk dwars door je heen Ook al houdt je nu je mond dicht... Ik ben niet iedereen... Ik ben je moeder…

voor jou was zo teder en zacht De slapeloze nachten razen als een storm voorbij Terwijl ik hier zit en nog steeds op jou wacht…

Gaat hij het haar vertellen; Wat er is gebeurd; Dat zijn maat omgekomen is; Door de trein meegesleurd? Een gezin met vier kids; Niemand kan het nog geloven; En dan moet hij het nieuws brengen; Hij is het zelf nog niet te boven. Maar het zal moeten; Hij hield van deze vrouw; Die elke middag op hem wachtte; En nu dompelt hij haar in rouw…

vertel me het ik wil je kennen ik zal naar je luisteren je hoeft je niet te schamen ik ben er voor je ik hou van je.…

al probeer ik het sterven te mijden op mijn verleden kan ik me niet voorbereiden ik ben er geweest zal ik niet kunnen zeggen mijn bestaan is ook amper uit te leggen de dood maakt dat mijn historie geschapen wordt: een groeiend monument waar voor de nabestaanden reeds de fundering is gestort…

hoe schrijf ik gedachten nu de zon gestorven is en woorden ballast zijn hoe deel ik zinloos zwijgen uit de achterkamers van het brein met een sprekend boek hoe vind ik grond van gisteren waar onder het naakte blauw nog madeliefjes dansten in het gras…

Hoe vertel ik over de kracht van het mysterie, over de wijsheden van de witte uil, over het spel der natuurelementen dansend in volle harmonie? Hoe verzoen ik haar zachte weten met het "Al" dat mensenkinderen zijn vergeten? Hoe?…

Van de dagen van het niets moeten maar alles mag, vertel het maar, van elke zalige dag.…

Dagenlang loop je rond je ziet me niet hoort me niet ik ga je ontwijken mijn gedachten zijn bij jou nu verplaats ik me in je duidelijk is het nu voor mij wat we samen bezaten wankelt er verdwijnen er er zijn er niet meer er komen er niet meer terug er zullen geen ontmoetingen meer zijn er zijn geen aanrakingen meer er is verwijdering…

ogen spreken: de taal van Liefde gedachten, met de snelheid van het licht het spiegelbeeld verandert in kringen op het water ja, vertel mij hoe zal ik schrijven over het wezen der Liefde dat louter voor –en in haar zelf bestaat en in dromen ik droom buiten haar kringen te bestaan…

Vertel mij over zwijgende tederheid zodat ik mij ademloos kan laten drijven naar waar de wind mij draagt zonder dat het mysterie mijn naam vraagt. Vertel mij zodat ik mij laat leiden in de stille traagheid van heelals getijden om mij gedragen te voelen als een Goddelijk kind dat met dansende klanken het leven bezingt.…

vertel van het uur dat zich traag verplaatst in het lome licht dat schuilt achter verstild bladerdek waar een vogel zweeft op de thermiek van verlangen zoekend naar zon die het voorjaar brengt vertel van de wind die verhalen leest van huiverend woud en vertel van het blad dat een bries imiteert op de zachte deining van een slaapdronken…

Wanneer wolken, donker en wild drijven hoog boven je hoofd, de eenzaamheid niet meer te dragen is voor jou vertel het ...mij! Als stormen razen in je hart zeg het ...mij. Als onmacht je verdriet doet en je geen uitweg ziet kom dan even...bij mij! Als gure dagen, koud, nat en kil, je besluipen kom je dan warmen... bij mij...aan mij!…

Zeg lief, vertel me, waar denk je over na, zeg lief, vertel me, wil je dat ik ga? Zeg lief, is je wanhoop dan zo vreeslijk groot, ach lief, zeg me, hoe diep gaat toch je nood? Zeg lief, vertel me, hoe diep zit toch je pijn, ach lief, hoe kunnen we samen die narigheid voor zijn, die je van me vervreemdt?…

wat vertel je me nu jouw kinderen hebben dat bekokstoofd zou je ze niet iets aandoen oh, dus je bent wel iets van plan wat vertel je me nu je golft en drinkt nog een stevige borrel eigenlijk lacht het leven je toe een goed pensioen en fijne vrienden wat zijn jouw stappen in deze impasse?…

ze zullen zich over ons geluk ergeren, als we treurig zijn zal men juichen je kent ze, mijn lief zij met de kille harten zij zijn onwetend en dom en verheugen zich op laster ik draag mijn wonden nooit openlijk vertel ze niets je weet dat ze ons zullen willen schaden de kans dat het ze lukt is uiterst gering voor hen is het moeilijk…

Vertel me, wat er mis is met de vrede. Zeg me, wat er goed is in het kwaad. Deel me mee, wat er fijn is aan de smart. Laat me weten, waarom we oorlog moeten voeren. Vertel me eerst hoe het gesteld is, met de vrede in je hart.…

vertel me wie je bent gooi de deuren en ramen van je hart maar open lucht jezelf ik zal proberen te luisteren natuurlijk niet lachen niet huiveren op het verkeerde moment ik zal proberen te zijn als de wind zo’n zwoele waar in de onderstroom zich een behaaglijke en aangename zomer bevindt maar een oplossing kan ik nooit beloven vertel…

keer zag vertel het aan de vogels schrijf het breed uitgemeten in de krant want samen staan we sterk in ons kleine kikkerland…

vertel me ...…

vertel me ...…

Zonder jou Is er geen hoop meer Op geluk En is de wereld grauw Zonder jou Is er geen droom meer Mijn glimlach Is dan niet warm Maar lauw Zonder jou Is er geen warmte Alleen een Innerlijke kou Met jou echter Ben ik een vechter Zonnig, warm En levensechter!…