Alle inzendingen over Hemelsblauw

ik praat met je in onze droom tot we blauw zien we spreken tegen de hemel over anekdotes uit onze kindertijd mijn handen blijven steken in jouw tedere gebaren ik wil je loslaten maar kan het niet wij in deze vreugde van weelde en waarheid sliepen rustig verder tussen dwalen en hemelsblauw…

de wind maakt golfjes op het water zeilen glinsteren in de gloed van de zon het bootje deint dromen spiegelen zich in pastellenlijntjes meeuwengeluk zweeft langs het hemelsblauw het anker glijdt haakt zich vast vrijelijk tussen het groen ogen strelen het gevlochten scheepstouw is er nu nog iets wat ik wensen zou...…

aan de grote droogmolen hangt één hemelsblauwe sok wanneer ik door de knieën ga en naar boven kijk valt hij weg tegen het strakke blauw zo symboliseerd de sok verlatenheid en ik weet dat wanneer de andere sok niet meer wordt gevonden zijn bestaan niet langer kan worden gegarandeerd...…

De tweede Meidag, bloesemslingers bloeien de koepel hemelsblauw, pa merel zingt een wolk danst langs de zon, de Lente springt te voorschijn: kleuren knallen, sappen vloeien Alleen de Mens is nauwelijks te vermurwen: Zó expressief? Zó vrij? Ik zou niet durven..…

Het strand aan windrijk land golfende zee hemelsblauw en mijn gedachten privé-domein volgen als geobsedeerd een ragfijn jurkje wit in bruisende branding en golven en wind bespelen onblusbaar ritmisch beminnend haar natgolvend lichaam als een Latijnse dans en gedachten stranden in windrijk land.…

Liefde is een bos rode rozen en druppeltjes ochtendouw, glinsterende sterretjes en luchten hemelsblauw. Liefde is jouw glimlach, jouw armen om mij heen en tedere momenten geheel voor ons alleen. Liefde voelt heel fijn, je kunt er niet omheen. Liefde dat ben jij, ja, dat ben jij alleen.…

lege stappen op het perron een schaduw aan de horizon wazig treingeel ergens ver een hemelsblauwe ster het doffe bonken van de trein verstoord zijn mijn gedachten alles is niet meer dan schijn verweven in stille nachten ver weg en toch dichtbij ben jij en de trein rijdt langzaam voorbij denk je nog aan mij mis je mij…

Mijn leven is veranderd ineens een andere draai het komt écht door jou dat ik naar liefde zwaai Een prachtige rode draad van liefde zo heerlijk zoet wandelt nu door mijn leven het voelt puur en erg goed De wolken kleuren helder de lucht klaart hemelsblauw het is niet te verwoorden hoe zielsveel ik van je hou…

ragfijn getekend door een ongekend penseel hemelsblauwe groenen hier en daar een stipje vuur doorzichtig dwalend door mijn geest hier en daar een knopje open vol herinneringen dansend op mijn oog je kietelt in mijn oor even geef je hoop tot je broos en tenger smeltend op mijn tong afscheid neemt van deze bittre wereld…

Vergezichten onder wolken die het hemelsblauw bevolken. Hollands paradijs op zand. Boerderijen, mooie luchten meeuwen schreeuwen, lange kust. Wolkers' wereld: niets te duchten dan de vrijheid en de rust.…

In tranen om nieuwe chemtrails schotse ruiten op hemelsblauw namiddag kleurt wazig wit zonsondergang doorstreept geluidloze vliegtuigen weven luchtig hun patroon hertekenen het volmaakte tot een schandelijk kladje, gestoorde breinen willen het klimaat onder de sloef, aluminium en strontium dringen in de kern…

Zoektocht Zwervend door het ruige land met enkel wat bomen aan de kant van een zandweg loopt hij wat en hij zwijgt voor zich uit hij is de beschaving ontvlucht op zoek naar wat lucht op zoek naar het hemelsblauw in plaats van het stedelijk grauw hij is nu onderweg naar een plaats waar de zon achter de bomen verdwijnt en niet achter…

Elk woord een zweepslag Geseling met taal Kolkend bloed, drift die Een wig drijft Grens zonder overgang, Noodweer Tussen gedachtestreepjes -Jouw naam- Traanfilm op hoornvlies Oogleden die niet wissen Kunnen Dan - stilte na de storm In donkere lucht vegen Hemelsblauw alweer Niets nieuws onder de zon…

vandaag dacht ik aan een kind ze draagt de namen van een bloem en laat de winter bloeien ik denk dat ze ook mooi is, ergens daar waar ik niet meer kan komen vandaag dacht ik aan een kind ze was mooi en zong van hemelsblauwe vogels, van de bomen en het gras haar graf ligt onder koude aarde vol verlangen opgewarmd door wie ze was…

als ik in liefde voor dit kind mezelf mag verliezen dan laat ik me weer vinden, in zijn ogen en zijn huid vol zoete geur de haartjes, goudgetint van kleur verdrijven mijn mineur om oude diepe wonden ik verberg me in zijn lach en waar ik weerstand heb gevonden blaas ik zachte wolkjes door een hemelsblauwe dag…

in gouden zonneschijn straalt het blauw het hemelse blauw waarin jij thuis bent al voel ik telkens weer het gemis ook hier omdat wij van je houden meer dan een droom ben jij ons altijd gebleven omdat in onze harten de liefde voortduren blijft tot tijd ons herenigen zal in stralend hemelsblauw vol gouden zonneschijn…

Een veertje van de wereld, grote ogen op steeltjes, een lach van hemelsblauw in dons en een onduidelijke woordenstroom waar brabbeltaal de hoofdtoon raakt en hoeveel je kan zeggen door slechts te zwijgen te kijken te zwaaien met kleine grijphandjes alles omvatten het hart de ziel en alle fijne laagjes die voelbaar trillen in een droomdans…

het water, stil van wolken, spiegelt mijn binnenste naar buiten alsof het weet heeft van de vreemdeling en wat geschreven kan worden als je te dichtbij komt; het gezicht gesloten, weggerukt uit de warmte van een zomerochtend omgekeerd door regen alsof hemelsblauw geen eenzaamheid kent, geen landingsplaats van weemoed of treurnis…

Tegen de achtergrond van het hemelsblauw zie ik een dubbelspoor van condenserend wit. Intussen hoog in de lucht zijn de reizigers maar met één kleur bezig: bruin. Want gaan ze hun witte winter lichamen opbruinen of komen ze gebruind terug?…

Onder hemelsblauw wiegen smalle berken in het wuivende gras wit in geelblond een gehavende den staat eenzaam op afstand het tafereel te aanschouwen hij mist zijn familie allemaal verwaaid met de vele stormen ik loop tussen  wat de natuur te bieden heeft elk seizoen zit vol met charmes als je er oog voor hebt…

Je handen in je zak, je haren zilvergrijs, je ogen hemelsblauw en ik... kijkend naar jou. Je had je netjes aangekleed, want het was zondag. Dat was je zo gewend. Ik weet nog wat ik zei: “Eigenwijze vent.” Je bromde wat terug. Het gevoel dat me dat gaf... Je was zo knap! Dat wou ik toen niet weten.…

Miljoenen pluisjes zo zacht In een hemelsblauwe lucht Dwarrelen dansen vliegen Zo mooi als een zomerzucht Een aanraking van fluweel Het voelen van jouw huid Een streling voor het oog Zo zacht als fluistergeluid Een liefde zo oneindig mooi De lucht geurt vol verlangen Vlinders fladderen liefelijk rond Een droom in mijn hart gevangen…

gelijk de golven van een zomerzee zo blijft jouw liefde in me stromen zoals een schelp het strand bemint leg ik jou in mijn dromen ‘k vraag de zilvermeeuw zich naar mijn koers te keren stuur zuchtjes tederheid naar zijn donzige veren vleugellicht tekent goudstreepjes tegen het hemelsblauw duinroosjes kleuren in het zand een hart…

Kijk om me heen en zie de zon in een hemelsblauwe lucht. Ik voel me vrij nu ik de nieuwe weg voortaan alleen verder bewandelen zal.…

hangen zij aan zij als treurig geweven netjes over een bomenrij de merel ontwaakt zingt een lofzang die zonneknipoog komt dat voelt hij allang snavelpoetsend ontstaat in ’t verenkleed een sublieme glans trippelblij draait hij in rondjes een aardwormendans elegant en dynamisch start hij zijn vlucht tekent een godswonder in een hemelsblauwe…

nu berkengeel en waterwit elkaar vermengen met het hemelsblauw waar vorst in zit beef ik, door de kou van duizend oude dingen maar daarboven in mijn kruin struint zoetelief als vogel en een kogel -door de kerk het zwerk betrekt, maar ik niet meer ik laat de regen dalen en vergeef me, voor de tien- miljoenste keer…

een fabelachtig oeverland dat ons haar naakte schoonheid geeft seringen langs de waterkant een meeuw die door het luchtruim zweeft een rijk palet aan zachte kleuren van lentegroen tot hemelsblauw de zeewind met haar frisse geuren een schitterende ochtenddauw het milde ruisen van de golven gekwetter van een leeuwerik kortstondig door geluk…

Hemelsblauw de lucht.…

Even voelt het leven mooi De warme zonnestralen over het verlichte land De groene bruine bomen in het bemoste bos De vrije vogels vliegend in de vredige lucht De zwierige zwanen zwemmend op het schitterende water De wollige witte wolken in de hemelsblauwe hemel De bloeiende bonte bloemen in de wonderschone wereld…

Vanavond zag ik haar ineens Gehuld in hemelsblauw Ze beloofde me morgen Ben ik er de hele dag voor jou Nu straalt ze in haar avondkleed Zet de hele dansvloer op de kop Straks in haar schitterende nachtjapon Vind ik haar helemaal top Ze neemt me mee naar boven Verleidt mij in het hemelbed Jullie mogen het geloven De toon voor…