6148 resultaten.
zo stil
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 378 nooit was het hemelruim
zo doorschijnend helder
geluid zo stil
nooit eerder was er
zo gelukzalig niets
dan het klapwieken
van jouw vleugels
en de mijne…
Bladzijde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 Omgeslagen blad
bevatte kleur pagina
lege bladzijde.…
O n d e f i n i e e r b a a r
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 Gevleugelde mooie woorden
als stemmingsbeeld
een herinnering die ik
onbewust levend wil houden.
Misschien nog als pijn
om jou te voelen.…
Oude foto
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 279 Ik vind een foto hier
doet mamma vast plezier
ik sta met zus erop
papa weer niet
Waar was hij toen toch heen
kinderherinnering
doe hem de groeten maar
als je hem ziet…
Ronding
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 165 soms zie ik in je ogen
de schemerende einder
als grens van het heelal
waarachter woorden vallen
al mateloos matig in getal
traag verdampend in een
onzichtbare meander
en kennelijk onlogisch
slingerend rijgend;
de vlakke echo spiegelend
van wie dan ook of jij, de ander
op de schouw tikt de pendule
weer de herinnering uit jonge jaren…
De geur
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.188 De herinnering van geluiden,
van geuren, van bezinning
op het betoverde bestel en
het bestaan van rode bloemen.
De geur van mos,
van denkende moerassen.
Allicht de kleuren van het geschut,
naar hartelust de geur en
geuren van het verlaten plein.…
Reünietanka
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 672 Oud-leerlingendag.
De lentebloesems geuren.
Stralende ogen.
Een gordijn schuift voor het nu.
Mannen worden weer jongens.…
OM JOU HUIL IK NIET MEER
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 653 Om jou huil ik al lang niet meer
dat ben jij waarachtig niet waard
Van jou kreeg ik een maagzweer
dus liggen je brieven in de haard
Mijn tranen zijn nu opgedroogd
ik schrapte je naam uit mijn hart
Verdriet dat zich had opgehoogd
kleurde mijn dagen louter zwart
In al je brieven leek je de schat
die voor mij ‘t einde moest zijn
Een mooi…
Memento
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 429 Hoe groot is steeds weer mijn verlangen
naar zomernachten van weleer
toen wij ons vrij en onbevangen
nog laafden aan het boezemmeer.
Waar ik verhit aan knoopjes prutste
de zomerzoete geuren snoof
het zweet van onze lijven gutste
een bloesje speelde met het loof.
Dit minnelied, zo warm van kleur
-in weemoed komt het binnen waaien
doorheen…
vandaag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 192 David tegen Goliaths,
over een jong meisje tot 2018
ondergedoken in een theater,
over een wasmachine
die me op de knieën dwong,
over twee gelukseieren die
ik vond naast een lege geldkist,
over mijn dode vader die
ook vandaag weer jarig is
vandaag een gedicht
over een nare man die door
een vensterraam sprong,
over nut en noodzaak
van de herinnering…
en altijd keren ze weer
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 535 het huis deelt zich mee
aan zijn bewoners
als van mens tot mens
zo is die ene stoel
nog steeds bezeten
en het gapende gat
van de brandende sigaret
drukt jouw koppige hoofd
voorgoed in de kostbare bank
het zijn maar dingen- zei je
tijd om te gaan zitten
in de salon- zei je
kom maar bij me
leg je hoofd maar
op mijn schoot
goed zo…
Terug naar Texel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 382 Soms denk ik dat mijn eerste lief
-die plompverloren binnen dreef-
haar kroontjespen, die achterbleef
vergat toen ze haar stem verhief.
Die zomer lang, een nest gebouwd
in zand waar meeuwen om ons lachten.
Zij wisten wel van waterkrachten.
Het kerend tij was hen vertrouwd.
Soms denk ik aan die laatste dag
toen woorden dropen van de regen…
Van zoenen en zo
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 118 Wij zaten samen in de zesde klas
Zo’n jaar of twaalf, dus zestig jaar geleeën
toen wij echt dachten dat we samen vreeën
maar wat niet meer dan slechts een wangzoen was.
Maar toen we, wat zal ’t zijn, zo’n veertien waren
ik wist van weinig, zeg maar nog van niets
jij stukken wijzer, leerde mij toen iets
dat ik daarna nooit zó meer heb ervaren…
De groentekar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 ~Tomaten, pruimen, peren, mooie kersèè
Ik denk dat lied nog af en toe te horen;
na kersen volgde met een uithaal . . . ~Versèèèèè~
en dan begon het deuntje weer van voren.
De groenteboer, hij hield van variatie,
zong van zijn waar aan ‘t jaargetij getrouw.
Des zomers over peultjes en spinazie
en zuurkoolverzen hield hij voor de kou.
Aan…
Lente
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 De herinnering vervaagt en met de wind verdwijnt het zicht.…
AFSCHEID
gedicht
4.0 met 7 stemmen 8.984 Het bos dat ik niet meer zie
is het bos dat ik in de aarde
van mijn geheugen bewaarde
met varens tot aan de knie.
Ik blijf wel de schoolknaap die
in schuilhoeken van geblaarte
onmetelijk moed vergaarde
en longen vol poëzie.
Ik ben om het even wie
maar ik adem mijn eigen aarde.…
Kruipende maan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.323 kruipt naar de maan
alsof mijn man mij weer kan zien
met appelwangen en perenbloesem
in mijn hart dat nimmer blind was
voor zijn liefde en genegenheid
mijn lichaam kruipt naar de po
ik kan niet zo goed meer lopen
maar ik zal altijd blijven hopen
dat hij mijn schrijven lezen zal
met al die mooie jaren
al heb ik grijze haren
zo blij dat ik herinneren…
Emulgator
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 mijn hond vermist, briefje
op een verwaterde boom
kettingbreuk, wat nu
toch niet weer smerige handen
inpoldering, dijkbewaking
beperkt weliswaar
maar toch, stel je voor
geheugen op sterk water
een vertrouwd adres
straatnaam in kleine letters
gezichten die terugkeren
als je je ogen sluit
gras dat weer fris ruikt
glooiend als…
In mijn schrijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 een kopie
van mijn paspoort van toen
Voor ik de dozen open, draai ik
het opschrift naar me toe
Ja, ik weet het nog
Het is er nog, stofvrij
Keukengerei en serviesgoed
lege lijsten en wat
onderdelen voor het geval dat
zich niet heeft voorgedaan
Ik ken de verhalen
die erbij horen en ik voel
een tijdsverschil dat niet bestaat
in mijn herinnering…
Uit eigen beweging
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 101 'waar denk je aan'
ergens op de vloedlijn
tussen waken en vergeten
een moederstem die
gebiedt, 'kom niet te
laat voor 't eten'
een geur, een kleur
flarden
uit losse herinnering
een vloeibaar moment
binnen omrankte muren
van een doodstil ding
stil,
de klok is verjaard
een doof beeld
dat mij aanstaart…
Magenta
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 336 Herinner jij je nog onze
uitspattingen op het
strand?…
Een stukje overslaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 Mijn lief had hoge nood
van hier naar elders onderweg,
dus stoppen bij een tank station.
“Als jij nu rustig plassen gaat
en ondertussen ik een stukje rijd
dan hebben we dat alvast gedaan.”
Zoals mijn vader altijd deed, maar omgekeerd,
wanneer wij kinderen na een lange rit
nu eindelijk aangekomen wilden zijn,
dan bood mijn vader aan:…
met scherven van liefde
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 321 het was de stilte
midden een groezelige nacht
die me in een verhaal bracht
doorspekt met vele herinneringen
die als sidderingen
over mijn ziel liepen
een verloren kind
door niemand gewild
die van geen wijken wilde weten
het was om roeping te doen
van nature rebels
met scherven van liefde
in een intens kloppend hart…
Sporen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 667 Langs platgetreden paden
keren we terug
slaan een nieuw pad in
duwen wat takken weg, ze kraken
en nieuwsgierig bewandelen we
het nieuwe levenspad.
Stapje voor stapje
diep inademend, de geur
van hout en zon en vrijheid.
Natte bladeren liggen
weggemoffeld in de modder van de berm
nadat ze hun afdruk op de weg gestempeld hebben
enkel gezien…
vlinderboom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 173 vooral als ze in juli weer in vol ornaat
te pronken staat neemt zij me mee
naar de tuin van mijn oma en opa
waar ik ooit al te graag mijn neus in
haar bloesem stak en naar ‘t oneindig
gefladder van de vlinders keek
hoe ik nog steeds haar lonkende geur
naar binnen snuif, weer met de blik
van een kind naar elke vlinder staar…
Gezicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 124 Dat was eens onze woning
in die lange smalle straat
het dak lekte
dat kon onze pret niet drukken
daar hebben we elkaar
menigmaal de liefde verklaard
terwijl dikke regendruppels
onze lichamen bevochtigden
het was natuurlijk een bouwval
zoals onze liefde ook bleek te zijn
we drukten steeds vaker onze snor
tot ook dit onvermijdelijk in…
ONVERGETEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 416 Soms is het of ik het vergeten ben;
Of er niets is geweest, dat niet meer is.
Mij zelve is het een geheimenis,
Zo diep, dat ik mij zelve niet meer ken.
Dan lach ik, doe ik, of er niets ontbreekt,
Of alles voort leeft, zoals het moest zijn,
Of nooit de dood iets van wat ik eens mijn
Noemde wegnam. - Maar de ure komt, die wreekt.
Als ik een…
Hang- en sluitwerk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 De straat is dagelijks, alles heeft een geur
en elke geur heeft een plaats.
Ginds verdwijnt thuiskomst in een woning,
vindt een dakloze een kerk, loopt
een wandelaar met de klok mee, weifelen
dwaalvogels bij bestemming, bijten
remmen zich vast in piepend ijzer en
bezegelen hangsloten inpandige leegstand.
Onbepaalde geur kent geen toekomst…
Geur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 111 Aan mijn oude fiets
hangt de geur van vrijheid
eigenlijk is het niets
of het moet die roestige ketting zijn
vrijheid openbaart zich
in grootse onvolkomenheden.…
Nacht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 Als zacht de nacht ontwaakte
met maneschijn en twinkelende ster
boerennachtegaal kwaakte
laatste klokken beierden van ver
verstomde mechanisch geweld
en aan de kim verdwenen laatste stralen
verstrijkende uren werden geteld
een oude man vertelde zijn verhalen
stil zat men bijeen bij lamplicht
en werd het grote boek geopend
met woorden als…