inloggen

Alle inzendingen over Het bloed kruipt...

13225 resultaten.

Sorteren op:

Als bloed kruipt

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 141
Als bloed kruipt, waar het niet gaan kan, zit het daar onder de nagels dan?…
An Terlouw4 september 2011Lees meer…

Als bloed

netgedicht
2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 726
Als bloed kruipt waar het niet gaan kan, hoe weet ‘n transfusie waar ie zijn moet dan?…
Johanna13 augustus 2010Lees meer…

Het bloed kruipt…

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 40
De zon likt aan graven, gezichten zijn verdwenen, bloed kruipt over marmer. Waar het licht voor staat, vertrekken boze schaduwen uit de hangmat van de haat. Wie z’n sterren telt draagt het licht in de ogen van aardkinderen. Gat in de Melkweg, waardoor oneindigheid schijnt, verlicht zere plekken, worden niet door ons gedicht.…
Pama9 februari 2020Lees meer…

beestenspul

netgedicht
4.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 2.412
het Slavisch bloed kruipt langzamer dan de luiaard die beschutting vindt in heel langzaam bewegen een zwarte panter jaagt het eind en het begin zijn zoek speuren machteloos naar elkaar we wachten tot de tak breekt of zich buigzaam toont…

door een andere bril bekeken

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 122
in het anatomisch theater betreden chirurgijns in koelen bloede de arena met de precisie van een horlogemaker inciseren zij de menselijke huid het bloed kruipt waar het niet gaan ontleedkundige lessen zijn geleerd het beademde corpus onder zeil als mes zaag schaar het vege lijf invaseren geen dokter ziet wie je eigenlijk bent…
J.Bakx26 maart 2021Lees meer…

een andere bril

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 129
de chirurgijn betreedt in koelen bloede het anatomisch theater geruisloos gaat het beademde corpus onder zeil als zaag klem schaar tang het vege lijf invaderen met de precisie van een horlogemaker snijdt hij in de menselijke huid het bloed kruipt waar het gaan kan ontleedkundige lessen zijn geleerd het corpus door een andere…
J.Bakx29 december 2022Lees meer…

Zelfs in Turkije

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 129
wanneer zij hun doden willen begraven lopen zij gewapend met witte vlaggenstokken vooraan de stoet nietsontziend klinken salvo's van tanks om zoveel mogelijk te verwonden te vermoorden wellicht het bloed kruipt waar de weg vrij is men kreunt en blaast de laatste adem uit aangesnelde ambulances worden beschoten toch wagen zij hun leven om te…
LadyLove22 februari 2016Lees meer…

Onderhuids

netgedicht
4.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 1.110
en toch biedt het littekenweefsel niet genoeg bescherming de wond lijkt nog steeds open het vel voelt nog altijd rauw ontwikkelde bacteriën leiden een eigen leven zoeken een uitweg zonder te ontsnappen bloed kruipt slechts tot stolling om verwondingen te beperken een uiterlijk geslaagd tafereel maar onder dat geheel blijft het krioelen…

Bloedstollend

netgedicht
3.0 met 45 stemmen aantal keer bekeken 1.728
en toch biedt het littekenweefsel niet genoeg bescherming de wond lijkt nog steeds open het vel voelt nog altijd rauw ontwikkelde sporen leiden een eigen leven zoeken een uitweg zonder te ontsnappen bloed kruipt slechts tot stolling om verwondingen te beperken een uiterlijk geslaagd tafereel maar onder dat geheel blijft het krioelen…
Nina Laverona27 september 2007Lees meer…

dubbelportret

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 88
kruipt zo loopt het schaduwbeeld herinnering in tijd voorbij.…

in mijn muze

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 172
het is half elf zondag en het bloed kruipt waar het kruipen kan maar! in tijd kan je niet stil blijven geruisloos sluipt een schuduw maar!…

De dagen...

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 145
De dagen zijn lang de nachten zijn bang het bloed kruipt vanuit mijn hoofd omhoog De klokken luiden mijn hoofd vliegt vooruit de kerk loopt leeg ik volg een ander geluid Mijn vader heb ik begraven onder een gebroken raam mijn moeder heb ik naar de hemel gedragen Mijn dierbare broer had meer levens dan een kat maar dat mocht niet…
joepondro30 januari 2018Lees meer…

Onklaar

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.048
het behang over de muggenstift op mijn linkerhand die in de lucht zweeft als betoverd kreunend gebruik ik de kussensloop als verband druk mijn hoofd naar beneden door het matras bloed kruipt waar het niet gaan kan weliswaar…

Rivierdorp

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 241
Jij bent het jonge Blad aan de lenteboom Fris, groen en fruitig tot diep in de nerf Jij bent beslist leven Voor mij Vandaag ook mocht Ik weer naar het Rivierenland De -tigste keer pas Zo lang en zo meer bloed kruipt Dan post ik niet, maar taxie van hier Naar 't ziekenhuis Laat bloed prikken en bezoek de arts Voor het resultaat van…

Voor Neeltje

netgedicht
4.0 met 40 stemmen aantal keer bekeken 3.069
kruipt Waar vrede is te vinden Waar het niet gaan kan Zonder echte vrinden…

Struise vogelaar

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 58
Een struise vogelaar tuurt uren naar een tureluur duinpanschuilend hutverscholen waant zij zich nochtans bespied bloed kruipt zienderogen weg als adders glijdend onder gras het zegel der betovering verbreken en haar kleur verschiet de tureluur was puur natuur door de glazen van 't montuur nu zelfs het eekhoornkleurig notensplijtend…
Olean24 juni 2019Lees meer…

dag mijn liefste

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 650
moe ben je aan vakantie toe toe ga nou maar maar vergeet mij niet niet dan door een groter verdriet verdriet kun je moeilijk peilen pijlen zijn het in je hart dat bloedt bloed kruipt waar het niet kan zeggen ze ze zeggen zoveel zoveel meer wordt nog verzwegen verzwegen herinneringen herinneringen zonder foto's foto's ergens in een Hema-plakboek…

Schommelingen

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 62
kruipt en blijft kleven Ik heb nog meer te geven in dit gevecht van het leven…

Over de vrede die niemand zal tekenen

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 609
Het rode bloed kleeft aan hun handen, en wie van ons is werkelijk het bangst? Regeringsleiders die zich verschuilen, ze horen niets en niemand huilen. Ze proosten, ze lachen en ze klinken, om daarna in drankgelag te verzinken. Er wordt gemoord en en wordt gedood, het bloed kruipt over lege straten.…

HET BLOED KRUIPT

hartenkreet
1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 643
Een blanco blad, dat ik beschrijven wil Waar is de dichter eigenlijk gebleven Heeft hij, als ik, de moed maar opgegeven Te zingen van malaise of paskwil? Houdt hij, begraven onder humus’ dril Een winterslaap, of ligt hij er te beven Trillend van faalangst niet in staat te weven Webwoorden, interpunctie, want zo stil Maakt hem de grote dosis…

Bloed kruipt

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 423
er hangt een familie om mijn nek de ene verdrietig de andere gek ze schuilen bij mij en ik bied ze hulp bij de een droog ik tranen duw een ander uit zijn schulp voor de een doe ik boodschappen bij de ander maak ik schoon ik draag ze al maanden het lijkt zo gewoon maar er zijn van die dagen dan wil ik niet meer ben ik moe…
Dianah16 juli 2016Lees meer…

Down under

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 231
struikelend over black labels op zoek naar schoon ondergoed om de ochtend te halen zie ik je foto liggen het getik van de hamer om de krab te kraken gonst nog in mijn hoofd in de verte hoor ik een taxi kou kruipt langs mijn benen in de deuropening sta ik met een laken omgeslagen als Ceasar in zijn laatste dagen ooit legde ik jouw twijfel…
Lucky28 augustus 2009Lees meer…

Mijn ballerina speciaal

hartenkreet
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 96
de “silhouet illusie” laat mijn hoofd even tollen mijn bloed en haar bloed het kruipt, het stroomt vloeit inéén in hetzelfde hart en dat... dat voelt echt zo goed, mijn kind!…

Luieren

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.084
Ik lig de hele dag zalig languit Te dromen en gerust op u te wachten. Verlangen heeft mijn denken iets gekruid, Precies genoeg om met plezier te smachten. Ik luier feestlijk, mijn lichte gedachten Bewegen zich om fris en geurig fruit En bloemen, en ik luister of 'k het zachte donkere lokken hoor der diepe fluit. Alle avonds fluit bij dat…

Alles van de wijs tussen zon en ijs

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 48
och; wie bemerkt het in deze negorij denkt hij onverstoorbaar als altijd wanneer hij al dat moois voorbij ziet gaan dat hij niet kan weerstaan pakt de zweep en slaat daarmee het paard dat hinnikend van schrik op het verkeerde been gaat staan alles van de wijs tussen zon en ijs de wolf verdrietig huilt in 't bos de adder kruipt…

Ik heb u lief

poëzie
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.906
Ik heb u lief, gij zult gelukkig zijn! Zo fluister ik, alleen, in staag herhalen, En door mijn denken komt met vlagen dwalen Van liefdes volkslied het oeroud refrein. De meisjes zingen 't in de maneschijn Met brede slingers wandlend langs de wegen, Zij roepen 't iedre donkere jongen tegen: Ik heb u lief! gij zult gelukkig zijn! Door de…

ZIEKTE-VERZEN

poëzie
2.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 4.044
III-1 Voor Okke Hij zat gemaklijk op de rand van 't bed, En sprak van school en leuke jongensspelen, En hoe de vreemde talen hem vervelen, En van de vrije Zaterdagse pret. Ik luisterde gelukkig, want het was Of 't leven aan mijn leger kwinkeleerde. Kwellende koorts, die mij verdervend deerde, Verdoofde, tot de felle pijn genas. Toen…

Waanzin

poëzie
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 2.456
Ik leef niet meer als ik u niet aanschouw. Mijn denken is in leegte weggezonken. ’k Zie ’t licht niet meer, maar ballen vuur en vonken En dan duikt alles in een nacht van rouw. Er is een luide suizing in mijn oor, Waar alle stemmen effen in vervloeien, Tot klanken, schoon als bloemen, open bloeien, En met een schok is ’t dat ‘k u noemen hoor…

Berouw

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.598
Ver weg het bedwelmend bruisen Van de zee: haar vage geluiden Eentonig, versmelt met het ruisen Van het bloed, zo warm en duister. In het duisteren en het ruisen Een buigend mens, arm en donker... Op een heuvel stonden drie kruisen. Gij leed daar, ik weende er onder.…

Nolite iudicare

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.097
Hij heeft de hoge tol betaald Om rust te vinden: Zijn jonge leven! O dood, wat draait ge uw zware boom Gewillig open Voor die wanhopig zijn. Hij liep het grote donker in, Zó zeker, Of hij de hel verlichte ramen zag Van vaders woning. Wat achter was Kon hij niet overmeestren. Daarom ging hij ’t staketsel door Als een die vrezen Voorgoed…
Meer laden...