Alle inzendingen over Het bloed kruipt...

bedeesd voor een te grote toevoer blijf ik een blokje snoepgoed van eerst harde, dan taaie en zoetige substantie, veelal in een papiertje gewikkeld zoals een vlinderbloemige plant met de hand gewogen wordt is de beslissende vraag wat iemand doet ofwel men voost ofwel men vreet lieveling van een oogspiegelonderzoek…

Wij hebben hetzelfde bloed misschien dat je het daarom zo goed onder mijn nagels vandaan weet te krijgen…

Het gaat toch goed Met mijn bloed. Bij onderzoek bleek onlangs pas, Toen men de kleur aflas, Dat het niet rood maar blauw was. Ik neem u niet bij de neus, Want ik ben bloed serieus.…

1. Dit kutleven heeft haar weer zover; ze moet broeden op een poëem om boven haar leed uit te stijgen. Er werden grappen gemaakt toen ze vertelde over het geweld en de bruuske grensoverschrijding. 2. Zoals dat niet om te lachen was, zo was dit niet om te delen, maar hij deed het wel. En ze glommen om haar naaktheid waar die bedekking…

, uitstel een bloed - een beklagenswaardig iemand, een sukkel…

Mijn hart is niet te leen zij klopt alleen voor jou Vol tederheid en passie onvoorwaardelijk trouw Mijn hart is intens zuiver verlangend is haar gloed Zij koestert jouw warmte jij kruipt door haar bloed Mijn hart is zo eenkennig jij hebt een plekje exclusief Daar waar niemand anders is want ik heb je vreselijk lief Mijn hart is soms…

Geef ons een wijs hart om na te denken Voordat het kwaad in volheid wordt gewettigd Ontspoord bedorven bloed dat door bloemen Kruipt tot wanhoop gedreven laat wankelen Allen die met licht leven onderscheiden Krokodillentranen van de dood de geest Van het beest en de in boeien geslagen Dwalende devoten in kooien gekluisterd Het is de…

De maan kruipt naar de late avond ik denk weer terug aan de oude boomgaard en het vrijen met mijn overleden man toen de liefde als lente zo pril was mijn oude avond kruipt naar de maan alsof mijn man mij weer kan zien met appelwangen en perenbloesem in mijn hart dat nimmer blind was voor zijn liefde en genegenheid mijn lichaam kruipt naar…

jouw ziekte vereenzaamt mij het houdt deuren gesloten waar ooit licht onderdoor glipte blijft stof langer liggen de leegte verruimt zich zienderogen doch kruipt de stilte dichterbij bijna verstikkend kleurt ze grijs…

Zie, het bloed als rivieren kruipt tussen spleten, langs afgronden en de diepe dalen weerspiegelt alles averechts in dubbelzinnige verhalen.…

Als erik, bomans' foliant Nooit was een kind dat las alleen Met pietje bell en prikkebeen, Kruipt uit z'n schaduw anoniem Nu dicht het, onder pseudoniem…

het meisje in de kamer naast slaapt naakt onder een witte deken haar borst gaat op en neer de tepels in rust bewegen haar hand kruipt onder haar kussen door ontspannen vuist kruipt naar buiten zakt omlaag en de rand van het laken vlecht zich tussen de vingers uit dat meisje maakt geluid…

Op het binnenste waar hiërogliefen staan, als straten van oude steden, gebrand op een zachte kaart, het verdwalen in oeroude vorm, in barnsteen, vergleden tijd op tijd, en van mezelf beelden die ik buiten de tijd ontgin, omzwachtel als een wonde, zelfs bewonder wanneer een nieuw spoor in me loopt, vers bloed dat kruipt en warmer wordt.…

Een warm gevoel dringt door mijn huid kruipt in mijn aders en stroomt met het bloed naar mijn hart dat zingen gaat, in een klein kamertje bewaar ik alle mooie dingen als juweeltjes. Telkens als ik me eenzaam voel ga ik naar mijn schatkamertje toe en als het gouden deurtje open gaat...…

verdwaasd dool ik in cirkels, onherkenbaar hier struikelend over resten van 'n verse vechtpartij, kruipt bloed weg achter ontelbare glasscherven die stil getuigen straatnamen zijn onbeduidend, geuren beklemmend rennen plots gehavende zielen rakelings langszij opgaand in een mist van vertwijfeling met de dood in het hart aanschouw ik een…

Wanneer de zomer weer is aangekomen kruipt het bloed door en over vele banen. Zoekt een passie hiervoor ruimte met een optimistische lach.…

de schreeuw is niet van jou alleen ze splijt de rotsen en vergruist het steen echoot door de dalen jankt door merg en been bloed schandt in het niet verstaan kruipt bergenhoog geen regen wist het onbegrip maar sluiert slechts haar eigen mist het stugge linnen gidst je streken in gebarentaal nagelt de verkeerde kleuren…

Het hevig bloeien in de bonte zomerkleuren is tot een stil vervloeien in de mist vergaan, en trager klopt het hart en kruipt het bloed in bochten waar het de droesem van de wijn nu achterlaat.…

Zó traag kruipt die slak zeker zeer vermoeiend, met het huis op de rug…

Wie trots niet kruipt als een slak, Rijdt auto in prak.…

wanhopig wespje kruipt langs pas geverfd kozijn op zoek naar suiker…

verdriet kruipt heel diep het zit tot in oren en tenen die zwellen paarsblauw omdat ze niet kunnen wenen…

Een pissebed kruipt door de schuur; een spin springt toe, schrikt, staat stil, en - vlucht.…

Alles nog in knop tijd kruipt verder als klimop onmeetbaar en dan op het juiste moment is onthulling van de lente daar…

Maar hij, die vroeg reeds heeft geleerd Zich zelf te redden, waar het voegt, Die, waar hij 't beter deel ontbeert, Met minder zich vernoegt: Al kruipt hij soms door 't kreupelbos, Hij maakt zich van de boeien los, Hem door d'afhankelijkheid gesmeed, En wordt een man bij lief en leed. Daar lopen er, helaas!…

Bloed als edele gratie, symbolisch, prestigieus gezien religie aan huidige grenzen van het ruimtelijk denken als rood juweel van vrede met een kostbare naam kruipt bloedmooi de betekenis, de weg die 't als laatste ging, bloed waar het niet kon gaan.…

Het bloed van een onschuldig lam dat in de toekomst nog zou komen, bevrijdde hen die nacht. Hetzelfde bloed dat is gegeven, omdat hij stierf, zodat wij zullen leven.…

Geen zon kan mijn bloed verhitten. Ooit verwaait mijn smachtend hart tot stof van trouw of rouw of lof voor het grote niets waarin ik weiger te verglijden. Zo word ik zigeuner en bedelaar tot God in de aders kruipt.…

Ze kijkt , ziet het spectrum door luchtig grijs en kruipt voorzichtig haar schulpje uit.…

het leeft in alles onder de tranen in de bomen in het graf het is er altijd ook diep in mij kruipt het schreeuwt ze tot het einde der dagen zelfs dan is ze het ZIJ al dat winnen zal alles is ze ze is er altijd…