Netgedichten

netgedicht (nr. 29.998):

- Bloed vergaan als Glorie -

Kan het jaloezie vertragen
dat rood het levensbloed bekruipt
langzaam, tergend, vechtend
als levenslijn, de streep
die hapert en sleept
wordt bloedeloos overgeslagen,
rood de lichaamsvloeistof
om er te zijn.

Bloed als edele gratie,
symbolisch,
prestigieus gezien
religie aan huidige grenzen
van het ruimtelijk denken
als rood juweel van vrede
met een kostbare naam
kruipt
bloedmooi de betekenis,
de weg die 't als laatste ging,
bloed waar het niet kon gaan.

Elke druppel trager leven
sijpelt doorslaggevende betekenis,
uiteindelijk blijkt dat iemands aard
er al langer is van volle waarde.

Kan de klimmende wind
zeggen "mijn" is vrij?
Als de fantastische glorie
met de nieuwsgierige
onderzoekende blik
sentimenteel gericht,
brandt op alle vragen,
welwikkend de betekenis
doorgrondt op haar eigen wijze
zinnen met een diepere blik.

Laat gewoon schitterend rustig gaan
als glorie niet langer blijven kan..