Alle inzendingen over Het heengaan

Het is niet meer zegbaar dan in woordeloos gebaren of zwaaien naar het heengaan van de barre westenwind misschien heb je het in de gaten is het een gevoel diep in jezelf voel je het tastbaar in de kieren maar het is een heengaan dat niet meer terugkeert als een volwassen kind het is een heengaan zonder een weerzien een stilte in de…

Wanneer je dan zult heengaan, weet dan dat je niet alleen zult zijn. In gedachten zal ik met je meegaan wat je bestemming ook mag zijn. Wanneer je dan zult heengaan, welk moment dat ook moge zijn, ik zal steeds aan je zijde staan en ontroostbaar zal ik dan zijn.…

Verzadigd van het leven opstaan van tafel en heengaan…

als de merel bij het heengaan van de dag de avondwake fluit word ik stil en de nacht mijn bruid…

ik zie ze vliegen, om mij heen want mijn heengaan was een laatste hoop op een beter bestaan…

Je heengaan is een feit, je gemis desastreus je verscheiden is een zekerheid en echt geen eigen keus, je had zoveel te geven, zoveel nog te doen, zoveel nog te leren, een echte regel kampioen.…

Sneeuwvlokjes dalen buiten in de koude, maar zij zal met jullie warmte heengaan naar daar. Sneeuw als tranen om haar jarenlange strijd, jullie achterlatend met oeverloos verdriet. Terwijl de sneeuw jullie verdriet toedekt, zal zij rustig heengaan. Omringd door jullie liefde blijft haar glimlach bestaan.…

waar een engel wacht op zoek naar dromen in ontwapende ogen verzuchting legt wil de nacht vol liefde nog eenmaal huilen een regen van sterren in tranen zo diep zal het zachtjes heengaan vertedering schenken en zijn zoektocht naar dromen hoopvol zijn…

Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

de dood haalt iedereen in zelfs de begeleider sterft eens thuis- en mantelzorg wensen niet het heengaan van de man met kanker en dan, onverwacht, zaait hij uit in bloemenpracht vergeet mij niet ondanks dat ik u achter liet…

waar kan ik heengaan zonder te verdwalen? in het oerwoud van de woorden? eenvoud in het vergeten zijn onbereikbare gave een verre herinnering.…

Na mijn heengaan gaan ook zij. Naar andere tafels. Naar onbekende boekenkasten. Naar de harten van vrienden. Boekenvrienden zoals ik. Vrienden zijn sterfelijk. Boeken niet.…

de tembare hellehonden de afdaling in de dood de geur van het zout op de zeilen van de vorige storm alles lijkt binnen handbereik alles wijkt altijd weer terug niet het breken van de ziel in de stilte van je heengaan…

Ik wil niet dood maar enkel sterven dood is zo definitief dood is enkel om te erven sterven klinkt zo lief Sterven is een zoeter heengaan dood, ik houd er niet van dus waarom de dood verkiezen terwijl ik sterven kan…

Licht toegeknepen ogen volle zon op kalme zee wil vechtlust vol vermogen Kom maar op en ga maar mee Ik zie dat je weet waar we heengaan Ik weet dat je ziet waarvandaan…

sterven zal je in dode letters in flarden van poëzie neerstromen afsterven in verstikkende schaduw neergeschreven in het graf van de muze heengaan in verplettering van tirannie en grauw zijn ze geworden inktvlekken resten ook de betekenis ben ik vergeten…

Na een overlijden na een heengaan van een dierbare lijkt even alles anders dichter desolater droeviger erger groter leger maar niet mooier mooier komt niet in dit rijtje voor sterven is nooit mooi of het moet mooi verfilmd zijn…

Weeg het lichaam van de dode zorgvuldig tot in milligrammen voor en na het heengaan om te komen tot het juiste gewicht Adem driemaal in en uit op de voorgeschreven wijze de ziel vliegt naar verre oorden maakt zichzelf een nieuwe huid…

Toch doet zijn heengaan mij een beetje zeer. Ik heb mijzelf beloofd - om hem te eren - dat ik zijn werk opnieuw ga bestuderen.…

Laatst, even nog het klare, iets dat herkenning bood, uit lang vervlogen kinderjaren, een heengaan…zonder dood.…

stel dat etmalen ophouden te bestaan onverbrande schepen achterblijven stel dat de aarde linksaf zou slaan er geen landen waren om in te lijven stel er was geen heengaan of wederkeren wat zou ik dan nog vragen stel er was niets om te haten of begeren kwam er dan nog iemand opdagen…

Nu de bomen met wit zijn betogen wordt ik door hun stilte opgenomen en zal langzaam een droom geboren, waar sneeuwen zinken in mijn ogen, die als een eeuwigheid voortduren-, niemand telt meer mijn uren; van een heengaan staan de sporen vers, als van uw laatste toebehoren.…

Van alle auto’s in de regen die suizen langs mijn raam, koplampen aan, en die passeren door de bocht van de weg, hoop ik maar dat ze ergens heengaan en dat het telkens andere auto’s zijn en niet een reeks die zonder reden telkens opnieuw wordt rondgezonden door steeds dezelfde onzichtbare gek…

ik verdraag de dagen door de lichtbundels die mij brengen naar de dagen met jou ze stralen en dragen de pijn van jouw heengaan in het ochtendrood van toen ze zweven en komen samen in kernen waar ze mijn balans zullen eisen mij zullen wijzen op die laatste kus…

schrijf dat het blad verdort en sterft en dus de dood je even meeneemt je weet, een goede musicus voelt als hij speelt de liefde in zijn lijf, de heimwee en de pijn verzoening met het leven hij voelt de klank, zo diep vanuit de snaren de trilling door zijn bevend hart het ritme, kloppend door zijn aderen "dat wat je speelt moet door je heengaan…

De Ronde waar hij ooit fraai triomfeerde Kwam deze zondag naar 'zijn' Kanegem De dood, als in een sick-joke, haalde hem Net voor het peloton zijn dorp passeerde 't Is 'n manier van heengaan die verdomd Dicht bij het sterven in het harnas komt…

Mijn hart is gebroken ik kan het niet meer aan waarom moest je heengaan? Een echt afscheid heb ik niet gehad. Ik wou dat ik je nog had. Timmy RIP 03/04/06…

ik heb nooit in tovenaars geloofd maar jij hebt mij betoverd toen je mij de rug toekeerde en liefde in mij ontwaakte je wandelde niet uít maar ín mijn leven toen jij omdraaide en mijn wereld tijdloos maakte een vrouw als tovenaar die met haar ogen sprak met haar woorden mij liet zien en met haar heengaan mij raakte…

Goudgele aren Golvend als stille baren Onze oceaan Oneindige grens Overschreden door jaren De toekomst verstaan Azuurblauwe lucht laat mijn gemoed bedaren zie de fletse maan Het pijnlijke licht zal ik moeten ervaren net als jouw heengaan…

In den einders ligt mijn blik verloren, alleen mijn schreden worden nog bewogen; van een heengaan staan de sporen vers, als van uw laatste toebehoren.…