9691 resultaten.
Een partijdige zon
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 496 Het pad was vrij van obstakels
glinsteringen in jouw hand
de zon partijdig
ik miste haar aan mijn zij
een doolhof vol verwarring
in het midden een eikenboom
die treurt om zijn verval
- een misthoorn in de verte -
waar zou je moeten zijn
in deze nieuwe lente?…
het schone
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 onder de
grijze lucht
van de stad
voorbij
de zwarte
gebouwde
gebergten
het kerkhof
gras
overwoekert
een eenzaam
kruis als een
goddelijke
ingreep daalde
hier een
regen van
gloeiend lood
neer
het schone
schemert in
het verval…
Foutje, bedankt
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 336 Mijn snelsonnetten rammelen nogal
Het metrum loopt vaak lang niet naar behoren
De grapjes kunnen ook niet echt bekoren
Zo raakt de site nog lelijk in verval
Maar denkt u maar, wanneer het straks te laat is:
Ze waren stuk voor stuk tenminste gratis…
vroeger was de dood...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 154 vroeger was de dood
een schim aan de horizon
die mij niet op stang kon jagen
later toen hij zich vaker deed gelden
kwam ook de reuk van angst
de geur van het verval en het berusten
in weerom een sterfgeval
vroeger was de dood voor mij
iets van vroeger doch vandaag
steeds meer van nu...…
uitkijken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 104 voorbij de gekte
kijk ik naar een kleine stal
ik zie een kind
en het verval
van menselijke dromen
treed naar buiten
in de aangevreten vredigheid
van een goede wens
ach
we zijn maar marionetten
in de danse macabre van
het welzijn
van de mens…
een traantje voor de tennisbaan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 234 -game is over-
een tennisbaan in verval
het onkruid hoog
en gravel haast verdwenen
als een veteraan op laatste benen
maar tennisbanen moeten leven
kreunen onder slagen
met ballen die om opslag vragen
want een baan zó ongelegen
daar kan ik niet goed tegen…
Liefde en duurzaamheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 172 Laat dit dijkhuis zich onttrekken
aan het verval en nooit de bakens
meer verzetten.
Het kan niet zonder een steuntje
in de rug, maar houdt blinde
architecten weg.
Dan zal het sterk en beschut
het toonbeeld vormen: dat wat
eens begon niet hoeft te lijden.
Zie hoe het blaakt in de zon.…
hartslag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 de trage hartslag
op een zachte winterdag
broos en doorschijnend
de zwijgende tijd
niet bevreesd voor het verval
het gevecht voorbij
uit de pijnbossen
het blaffen van de sneeuwuil
op een winterdag
als gesponnen glas
de glans van het witte land
de trage hartslag…
triest, maar wat geeft het
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 701 Elk mens raakt langzaam in verval
en stevent op het einde af.
Soms zie ik nu mijn eigen graf
en de bossen bloemen al.
Er blijkt ook uit het gastental
dat menig mens toch om me gaf.
Of nee! Men betreurt achteraf
zo makkelijk een sterfgeval.…
Kruisen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 Wat bezielt haar om juist nu
het laatste licht te sparen,
te bewaren, totdat scherpe
nagels de laatste streken
al bloedend laten vallen
het lijkt of ze
het ooit verlorene
niet kan verdragen
dan houdt ze de herfst bladstil
en scheurt verval van de kalender…
Een steen uit duizenden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 je paste
feilloos in mijn hand
een steen uit duizenden
ik zag
de breuken komen
gelukkig aan de buitenkant
er was verval
tijd trok zijn sporen
tot onverwacht de kern brak
jij viel uiteen
niets kon me meer bekoren
de schepping was totaal verloren…
Nee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 186 toch mis ik
liefdevolle handen
kroelend door mijn haar
nee, ik zeg niet die van jou
de warmte
van een heerlijk lijf
verstrengeld met 't mijne
nee, ik verval niet in herhaling
wat rest
is 'n vage glimlach
dobberend in 'n immense leegte…
geen verval
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Afgekalfd land, rotte palen en
golven zonlicht opnieuw zichtbaar
in spiegelend water; versprankeld
onder een gebroken wolkenlucht
Zwermen zilveren vogels bespelen
een vluchtige harp, waar schichtige vissen
spiegels verscherven; beelden verbrekend
van dood hout half verzonken in moeras
Ogenschijnlijk geruïneerd landschap,
maar als altijd bij verval…
geen verval
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 289 Afgekalfd land, rotte palen en
golven zonlicht opnieuw zichtbaar
in spiegelend water; versprankeld
onder een gebroken wolkenlucht
Zwermen zilveren vogels bespelen
een vluchtige harp, waar schichtige vissen
spiegels verscherven; beelden verbrekend
van dood hout half verzonken in moeras
Ogenschijnlijk geruïneerd landschap,
maar als altijd bij verval…
Moreel verval
snelsonnet
2.0 met 6 stemmen 285 Stop ledigheid en stop moreel verval.
Stop blowers, heel dat honderdduizendtal,
gedwongen in een heropvoedingsklasje.
De straat af! Hup naar huis! Naar buis en moer!
Met Barbie, Patty Brard en College Tour.…
Een te groot verval
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 127 je schipperde
maar kon
de koers niet houden
roeide tegen
stromen op met
een te groot verval
pas later
in rustiger vaarwater
kon jij gaan ankeren
de kade trok je niet
voor een plaats in het groen
zou jij alles willen doen
jouw elementen
zijn nu in balans jij bent
op het water aangeland…
Verval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 121 Langzaam wat beter
zegt hij als je vraagt
hoe het met hem gaat
zijn beschermingsmuur
is nog steeds intact
Maar wij zien de scheuren
de gaten, het verval
hij sukkelt telkens weg
als je met hem praat
herhaalt zichzelf te vaak
kan nog steeds niet lopen
heeft met alles hulp nodig
en ruikt naar oude pis
De eens zo vitale man
altijd vrolijk…
herfst in mahonie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 315 herfst kiest zijn kleuren
van een somber palet
waar een schilder van licht
zich juist tegen verzet
een blauwdruk van herfst
met verlies van het blad
en al wat je ooit
aan geluk hebt gehad
de pijn van de herfst
met de kleur van voorbij
de geur van geweest
en het verval van nabij…
herfst in mahonie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 204 herfst kiest zijn kleuren
van een sober palet
waar een schilder van licht
zich juist tegen verzet
een blauwdruk van herfst
met verlies van het blad
en al wat je ooit
aan geluk hebt gehad
de pijn van de herfst
met de kleur van voorbij
de geur van geweest
en het verval van nabij…
no replay, no replay
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.004 hier en daar een uitgevallen
telefoon de lijn is dood
leve de lijn de dood
hier en ginds met stomheid
geslagen tongen sprakeloos,
als bij een mooie kus
wij kiezen stilte tot elkaar,
zodat er mild verdriet kan komen
en verval van spel:
pionnen in de doos.…
een boodschap van liefde
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.353 ik leef in de voorbije tijd
lange gangen van verleden
uitgewandeld
een frisse wind waait
in verval van schoonheid
word ik wakker
ik zie het staan
het goddelijke nabij
een boodschap van liefde
ik laat het op mij inwerken
verlies al mijn controle
en geniet totaal…
De teloorgang van de gargouille
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 195 Bewakers van de kathedralen
Overzien het vlakke land
Turend naar de horizon
Spuwen water naar de vijand
Zij bewaken oude stenen
Tegen verval en vergetelheid
Dromen soms over het verleden
Herinneren zich hun klassieke aanwezigheid
Bewakers van de kathedralen
Vallen langzaam uit elkaar…
Weerglinstering
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 172 Ik fluister liefde in je ogen
kleur de lucht blauw en geef zon
laat de wind je haren roeren
en verval in stilte voor de rust.
Het leven dat in mij leeft
geeft de warmte op je huid
niets is dat het soms lijkt
maar ik ben er zeker van
dat ik jou in mijn hart sluit.…
Luchtspiegeling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 Vrijheid is binnen grenzen gevangen
van dood, ouderdom en verval.
Vrijheid is eindeloos verlangen.…
Een huilende regen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 43 ik heb
de herfst
uiteen zien
dwarrelen onder
een huilende regen
snel verloren
kleuren hun
pigmenten
verterend in
kleine segmenten
tot een
walmende
composthoop
klaar met verval
naar duurzaamheid
zo dekt aarde nu
met herfst en
vochtig warme
vruchtbaarheid
zijn toekomst toe…
Herfstkleuren in verval
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 240 hand in hand
zijn we gaan lopen
samen weer op weg
het heuvelland
een pad omhoog
waar uitzicht was beloofd
een verte vol met glooiingen
de diepte van het dal
warme herfstkleuren in verval
maar wij genoten
boven op die heuveltop
bloeide onze liefde als lente op…
Aankondiging
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 489 Schimmen waren rond zijn bed;
aankondiging van verval en ondergang,
een gevoel van vergankelijkheid groeit
met de dag: dit vluchtig beeld
waarin hij zijn zelf verloren ziet gaan;
een lange wandeling door de mist van
het onbekende, zonder doel, zonder huis,
niet wetend of het goed of slecht af zal lopen.…
Schedeldoekshaven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 84 ( permit de robinet )
gezien op een oude foto
in de nostalgische tinten
van het zoete verval...
dat mij het speciale gevoel
geeft van een fraai oud stukje
la douce france in eigen land
het maakt iets in mij los
dat verdomd veel lijkt op het
'joie de vivre 'van weleer…
Het verval
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 196 jaar
dan komen de gebreken
nou ik heb het al vijftien jaar
zevenhonderd en tachtig weken
Vijf en veertig
nog volop in het leven
ineens voorbij
een ziekte beleven
Jaar na jaar
verminderd kwaliteit
van het wie je bent
nooit meer bevrijd
Heb er mee te doen
opgesloten in je lijf
allerlei klachten
maar vooral traag en stijf
Het verval…
Lente zonder verval
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 144 wij hebben
de bloemen geplukt
die hun kelken verwelkten
anderen in knop
vertraagden door
zaad en vruchten te maken
we gingen voor zomer
in schoonheid voor al
eeuwige lente zonder verval
maar kleuren vervaagden
toen de knoppen verdwenen
en het bladgroen bevroor
onze weide bleef zwart na
ontdooien want zonder zaad
kan geen bloem…