Alle inzendingen over Het zicht

Er waren vele liefdes er bestonden kleuren namen zonder namen, plaatsen zonder tijd maar alles verbleekte, in het zicht van dat éne Licht.…

in een ogenblik bloeit een herinnering open als wat ooit is geweest immer zal zijn een werkelijkheid die vol in zicht het voortbestaan van liefde bloesemt…

Eens zal hij terugkomen op de wolken in het zicht van alle volken in grote macht en majesteit om te regeren in eeuwigheid dan zullen alle volken, wanneer ze hem zien afdalen op de wolken in aanbidding roepen zijn heilige naam, massaal op de knieën gaan in gedachten starend naar de wolken wetend…hopend, in het zicht van alle volken…

bericht volledig uit zicht zonder hem te verstaan.…

In rode wijn droomt zon haar bergen wolktlucht omhoog langs hellingen om op de top het zicht te tergen van verleidelijk groen naar donker dreigend de witte kam met sneeuw lijkt blijvend een markeringspunt als het zicht ons wordt gegund de zomer zindert in het warme dal van geel en witte huizen de straten zijn er smal in…

hoop en verwacht diep in de nacht eens komt de liefde in zicht dit is advent ieder moment uitzien naar Goddelijk licht…

Over doorgestreepte tranen en uitgegumde tijd; schrijf ik de dag die vloeit uit mijn dromen, schets ik met verlangen jouw ogen in mijn zicht.…

een vochtige deken verblindt het zicht van polder en lucht ganzen verdoezelen hun vlucht in doffe klanken verzonken leegte…

Het massa-gewicht komt stilaan in zicht en dat wat alles heeft veroorzaakt.…

Plankgas, ogen dicht eind in zicht ... kreunend metaal, brekend glas ... ... wou dat ik het slachtoffer was…

Kaal de bomen, het zicht steeds meer. De wind houdt nog steeds aan er lijkt geen einde aan te komen.…

niemand die mij hoort ben ik nou echt helemaal alleen de stilte wordt me te veel het wordt donker het wordt kil nog steeds loop ik rond opzoek naar mensen die me horen of begrijpen als ik verder kijk zie ik een klein puntje licht ik denk dat het een straaltje geluk is dat me tegemoet komt nee, het was bedrog het geluk is uit het zicht…

Wij komen van ver, om weinig te begrijpen, blijven we op zicht?…

liefde bestrijkt de zwarte vogel het onheil aankondigt de zee telkens beetjes zand wegspoelen zal de in twijfels gedoopte pen in drijfzand verdwijnt de verbinding wordt verbroken iemand zijn naam schrijft met tegenstribbelende hand en we tussen de tederheid en het onaantastbare dobberen zoals we niet weten wie we zijn uit het zicht…

ik wiste wat zon uit je vermoeide blik had eindelijk weer een blijde sprankeling in zicht uit donker geloken ogen kijkend naar boven want je had nu niet echt veel te geven uit de stress waarin jij op dit moment had te leven op een merkwaardig kruispunt van allerhande wegen niemand nam je bij de hand gaf je zicht en een…

naakt zij was zeer zedig als licht in licht, en wind speelde wind met haar in het zicht. de ogen vol onbegrip stonden dicht te treuren bij het onhandige hoofd: het leek geenszins op wat haar was beloofd, ze wou van dat zicht gewoon gaan lopen. nu niemand nog in hoofd of haar gelooft, zwaait enkel de wind nog deuren open.…

vanuit mijn wens droom ik op een witte ondergrond helder is het zicht met kleuren van de dood contouren die mij vertellen over hen die mij dierbaar zijn en straks waren…

Kijken maar niet zien wat ik voor mij in het zicht heb. Luisteren maar niet horen wat achter mij wordt gezegd. Spreken maar niets zeggen over wat ik eigenlijk wil. Het lijkt allemaal zoek omdat ik het niet vind.…

---------------------------------------------- (wanhoopskreet bij het zicht van het Noordwijkse strand op een dag met tropische temperaturen)…

Op jouw blauwe wolken drijf je langzaam weg en voordat ik wat zeg ben je al uit mijn zicht verdwenen aan de horizon schijnt een flauwe zon.…

Regen verdicht mijn zicht en haar kilte omwortelt mijn gemoed Ik verhout tot alleen mezelf en wacht achter verharde bast op lente…

Wat doelloos wachten lijkt blijkt uiteindelijk een prachtig zicht te geven in het leven wanneer je iets met wachten doet zal wachten iets met jou doen…

weer mijn vader verveelde jij was mijn schaduw de zachte denkbeeldige ik creëerde uit zicht een nieuw en nog handzamer leven ik heb je zo lang al gemist…

het vuile smeltwater likt langs de ruiten vol heimwee zie ‘k een maagdelijk zicht verdwijnen…

Vederlicht op de maan zweeft zij gestraald in zicht vangt sterren spreekt haar wensen in verte laat zich gaan wie zal haar verstaan in toekomst of verleden…

ben toch gezwicht: heb net gedicht 't is licht ontwricht maar 't ligt op zicht als netgedicht nu hoop ik maar dat mij hierin wat dicht-inzicht wordt toegedicht…

Verzadigd en onverschillig, het zicht verdween. Blijf nieuwsgierig. Wiens bezitting? Verwondering…

Zonnestralen zwiepen naar beneden Tevreden maken zij de dagen licht Nooit zullen zij verzaken de dageraad aan te raken totdat de schemer is in zicht…

Onder een steen Uit het zicht Zitten beestjes Krioelen bewegen Schijnbaar zonder doel Zo is soms een Gedachteleven met Een onbestemd gevoel Kruipt het liefst Onder een steen…

Maar op welke wijzen Kun je zelfinzicht krijgen, Zicht in eigen licht. Zelfvertrouwen Kan het wel-licht opbouwen.…