Alle inzendingen over Holland vreemdelingen angst

Een spel van angst en moed. Moed, dat vurig leven doet.…

In Nederland wil ik niet leven, Men moet er steeds zijn lusten reven, Ter wille van de goede buren, Die gretig door elk gaatje gluren. 'k Ga liever leven in de steppen, Waar men geen last heeft van zijn naasten: Om ‘t krijsen van mijn lust zal zich geen reiger reppen, Geen vos zijn tred verhaasten. In Nederland wil ik niet sterven, En in…

Schaars ik naast Hollandse lig, Bochtig noch vochtig. Drachtig of spochtig? Niet zeug of Hollandse big, Steeds achterdochtig. Hoogtepunten, veel? Nooit nat uit Hollandse keel, Onbesproeid prieel. Lol in het leven? Vermoedelijk heel even. Als Sint Pieter belt.…

De angst houdt ons in de greep, stevig en niet te zuinig, leer leven met het feit, dat we constant over de schouder moeten kijken! Want ZIJ, weten niet van wijken! Dus blijf alert, is de boodschap!…

van nergens naar ergens dat ooit ging verloren dwars door de angst die twijfel zaait van ergens tot nergens meer thuis te horen dwars door de angst die twijfel zaait zonder iemand bij niemand meer thuis te horen van alleen naar samen dat ooit ging verloren zonder die angst die twijfel zaait van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…

half Holland aanbidt de voetbalgod en kleurt zich fel oranje verplaatst zich uitgelaten lallend in wagonnen zonder franje men juicht en joelt hup Holland hup terwijl de stad leeg wordt geplunderd een regen scheldwoorden daalt neder als Holland voetbalblundert talloos ook de ware fans als clowns met hun pluimage en hoge heren…

Minister Verdonk verscherpt haar beleid Criminele vreemdelingen opgelet Al bij 'n klein vergrijp wordt je 't land uitgezet Terug naar het land van herkomst voor altijd! Rita Verdonk als Minister van verbanning geeft de celbewakers meer ontspanning!…

Teveel gedacht, geloofd en niet bereikt met woorden die ik niet vergeten kan ben jij weer verdwenen als de lachende vreemdeling die mij nog steeds wakker maakt met koude dromen…

Zo is mijn woestijn: een stilte met het geluid van een geweten in de groene kathedraal van de jeugd had ik nog geen besef maar nu ik ouder ben klinkt de schoonheid in het zuiver zijn van wat is: de dood heeft er geen thuisland en de vreemdeling geen grenzen.…

Een vreemdeling, dat is hij, zeker Ik had hem niet verwacht Hij is als mijn laken, zijdezacht Dronk de laatste druppel uit mijn beker Gooide, ijskoud, zijn eigen glazen in En vond bij mij een nieuw begin.…

Voor vreemdelingen gaan de deuren dicht. Steeds meer verkwijnen zorg en naastenplicht, Raakt liefde uitgeblust waar angst het hart bezwaarde. Maar mij verlamt de vrees niet gauw Daar ik op hoger macht vertrouw. De Feniks heeft, zoals voorzegd, in Davids stad zijn ei gelegd. En daarmee in de donk're nacht De wereld weer het licht gebracht.…

stoppen, houdt van haar vermogen om met haar hart te meten waarom en hoeveel ze mij vertrouwt maar soms is ze bang is ze bang om terug te glijden in het gat waarin ze al gezeten heeft waarin ze te lang - maar praat haar niet van tijden - heeft vergeten waarom ze zo graag leeft vergeet niet: ik wil graag voor je zorgen, zorgen dat die grote angst…

Een stad gegoten uit beton trams uit ijzer, de vrouwen lijfjes als colaflesjes hier dan vreemdeling te zijn zoals ze al eeuwen op de terrassen zitten kijken momenten verzinken in de zwierende taal, passeren als sigarettenrook --------------------------------- http://verlorenwoorden.web-log.nl…

het landschap herkent de verte de leeggeschudde stilte van de dood windvlagen vormen losgebroken woorden volgen het uitgeputte zwijgen in gelezen verzen zwart getuigt de hemel de nacht in je ogen de wolken ooit teerbemind ik lees je naakt in de diepte en noem je fluisterend mijn vreemdeling…

Overdag schuilend, verborgen, ontheemd zijn de rijen vervreemd van de wens die men had om zich hier te vermeien Marsman gaf Holland de stem mee van water, hoe vreemd en ontheemd klinkt een halve eeuw later de stem van de wind over steppen, woestijnen en over de bergen steunend en zwijgend onneembaar de rots van 'n onwrikbaar…

François Hollande wil naar Hollands voorbeeld Dat ook geliefden van gelijk geslacht De huwelijkse status weldra wacht Maar in Parijs werd dat massaal veroordeeld Een bonte stoet - van hier tot Tokio Werd opgewonden van Frigide Barjot…

Als vreemdelinge heb je weinig kansen Dat men je zomaar in de armen sluit, Je moet vaak eerder nog het land weer uit; Dat is bij ons zo en ook bij de Fransen. Maar pas je in hun wij-zijn-betershow Dan geven ze het paspoort zo cadeau.…

Vreemdeling welkom hier! Zie je wel? Wij zijn een land vol fatsoen. En als een prettige instroombijkomstigheid zorg je natuurlijk voor ruim één miljoen…

Angst is een slechte raadgever zei men vroeger tegen mij maar angst en raad geven da's er voor mij niet bij. Want angst en raadgeven combineren kun je 't niet of je nou loopt te zweven of te barsten van verdriet. Echter "tijdens" een angstexplosie om dan te adviseren bij die enorme emotie moet men nog heel veel leren.…

Mijn angst groeit. Ik raak vermoeid! Ik ben je liefde niet waard! Ook al heb je ze verklaard. Ik duw je ver weg van mij. Iedereen blij! Mijn zorgen verdwijnen. Maar voel me wegkwijnen. Ik wil niet alleen zijn. Alleen zijn doet zo pijn!…

Grauw is uw hemel en stormig uw strand, Naakt zijn uw duinen en effen uw velden, U schiep natuur met een stiefmoeders hand, – Toch heb ik innig u lief, o mijn Land! Al wat gij zijt, is der Vaderen werk; Uit een moeras wrocht de vlijt van die helden, Beide de zee en de dwing’land te sterk Vrijheid een tempel en Godsvrucht een kerk.…

Wat zijt gij klein Holland Met al uw velden en vlakke wegen, Met uw rampzalige aardappellanden, En uw vreeslijk droefgeestige regen, En uw lage goedaardige stranden - - Maar groot toch is de zee Holland, Waaraan gij langzaam zijt verschenen, Waaruit ge als een schelp zijt geboren, Die zingt door uw hele land henen, Dat elk in zijn ziel haar…

Dit is het Holland waar ik van hou: het groen tegen het blauw.…

De hemel groots en grauw. daaronder het geweldig laagland met de plassen; bomen en molens, kerktorens en kassen, verkaveld door de sloten, zilvergrauw. dit is mijn land, mijn volk; dit is de ruimte waarin ik wil klinken. laat mij één avond in de plassen blinken, daarna mag ik verdampen als een wolk.…

Kom kameraden, klim eens op een krant en jubel dat we Holland willen houen. Of ga eens juichen aan het vlakke strand en waai van Callantsoog naar Westerschouwen. In vijf minuutjes ben je al verkouwen met natte voeten en een neus vol zand. Al scheppend zag God neer uit den hoge en scheidde toen het natte van het droge.…

Droge voeten bij te hoog water wat er overblijft komt later we hebben god daarbij ingedamd met de natuur in eigen hand alles genomen voor wat het is niet veel anders vlees noch vis…

Wat zijt gij klein Holland Met al uw velden en vlakke wegen, Met uw rampzalige aardappellanden, En uw vreeslijk droefgeestige regen, En uw lage goedaardige stranden - - Maar groot toch is de zee Holland, Waaraan gij langzaam zijt verschenen, Waaruit ge als een schelp zijt geboren, Die zingt door uw hele land henen, Dat elk in zijn ziel…

We leven met elkaar in bange dagen Dus kijken we en masse Hoe Holland bakt Een appeltaart is in elkaar gezakt Van Duin loopt ouderwets te donderjagen Een uurtje even niets dan zoetigheid Voor heel- en halve garen: 'Bakkers,...Tijd!'…

Ik ben de zoon van Holland! O, niet de eerste, Want ik weet wel: met ogen die beminden, U eeuwen lang der mensen ziel bezag, Maar toch gevoel ik me onder de allerteerste Van al Uw Liefde' en, sinds 'k U zó mocht vinden, Denk ik: heil hem, die daarvan zingen mag.…

De uitgeprocedeerde vreemdelingen Moeten hun huis uit volgens onze wet En als een burgervader zich verzet Wil de minister hem tot actie dwingen. Er is geen herberg meer in zo'n geval En zelfs geen plaats meer in een boerenstal.…