Alle inzendingen over Im memoriam

Zo tedere schade als de bloemen vrezen Van zachte regen in de maand van mei, Zo koel en teder heeft uw sterven mij Schade gedaan, die nimmer zal genezen. Eens, toen wij na de nacht tesaam verrezen Lagen de rozen vochtig en gebroken, ik en gij Wisten die lange nacht de regen, ik noch gij Konden van teerheid immermeer genezen. Gij hebt de…

vanmorgen stond ze op ze had een goed gevoel, want wetend dat geliefd zijn niet vanzelf gaat sprong ze over pijn gewoon niet er aan denken schenkt de beste troost vandaag al had ze graag veel meer dan wazige verbeelding rond een oud portret gehad traag vergaat de tijd dat onoverkomelijke respijt tot ooit, waar nooit niets meer…

hoor je de wilde ganzen aandoenlijk avondlied hun onbeschaamde schreien geeft een stem aan mijn verdriet ontvouw die veren vaandels vlieg weg uit de schemerlucht mijn bange hart wordt stil nu dit is het eind van mijn vlucht in dit dierbare grijze nest slaapt zacht alles wat was dus breng me naar verre velden leg me neer in het…

In exhibitionistisch wulps genot heeft op Louitje's bijltjesdag een zwerver geluk gevonden in vrolijk bewegen zijn blauwe dromen in memoriam Hier begint het, in het nieuwe land levend in denkbeeldige spagaat alleen zijn hier geen zomervogels meer…

De componist Ten Holt is heengegaan Zijn stukken hadden haast dat transcendente Te midden van de nieuwsbombardementen Deed zijn memoriam bescheiden aan Muziek als eeuwigdurende hypnose Behoeft dan ook geen schim van glamourpose…

in het gras leg ik mijn oor te luister daar waar jij nu huist vingers grijpen in graspollen om me dichter te voelen, dichter bij jou ik draai me op me rug wachtend, tot ik je hoor zachtjes verhaal je over hoe mooi het is daar waar jij nu bent ik knijp mijn ogen samen en in de wolken verschijnt jouw lieve glimlach, zorgeloos je vertelt…

God die ons Het Licht in de ogen Gunt Die ons luchten Kunt en zien Wilt U waar Liefde woont Voor altijd Uw zegen gebién Ter gelegenheid van de geboorte van Matthijs Bralts, en In memoriam Thomas Bralts…

Als een die nooit zijn straf uitzit, hoor ik de regen achteloos-eentonig vallen op het huis; waar, in welke haven, heb ik zo gelegen, liggen luisteren, reedloos, naar het zeegeruis? Hopend, dat een vrouw, wier onvervulde leven, aan het mijne korten tijd zou zijn verwant, tot het wéér een sleur werd, bij mij was gebleven, mij dan gaan zou verlaten…

Zeeman en dichter, zwerver en piraat, Van 't aangebeden en vervloekte leven Wist je dat alles eenmaal moest begeven In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat. Jou was de dood altijd een kameraad, Uit ziekte was een opstand nagebleven, Maar niet de vrees die voor het eind doet beven; Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat. Veel…

Laatst spraken wij van somberheid hoe de tijd op een gegeven moment met het voortschrijden van jaren stroperig en krakkemikkig wordt. De hersenen van jou en mij hebben geregistreerd en stichten als vanouds een nieuwe, herkenbare werkelijkheid terwijl een vage onrust ontstaat. Wij gaan door als lijnen evenwijdig aan elkaar en met de ijdele…

alle woorden zijn verwaaid toch is jouw stem nog altijd hoorbaar alleen voor degenen bij wie je in het hart huist laat jij de tijd zo vliegen opdat het dan gemakkelijker te dragen lijkt onzin want niets snijdt dieper dan gemis…

Zoals jij gaat achterhaal ik niet meer de dag naar morgen Niet voor alles is het dan te laat diepte lijkt in toenemende mate in mezelf te zijn geborgen Nog wel als een kwetsbare veer die wankelt op de slagen van mijn hart en geen verschil maakt tussen dag en nacht ik heb weet van de eindeloze wederkeer Zoals dat wordt gevoeld en ik…

Als kersverse vader op weg naar huis opgepakt tewerkgesteld in Duitsland daar leiden de laatste sporen naar de Gestapo die jou verdacht van afgevoerd naar Lahde waar jij nog geen maand later het leven liet al wat rest is 'n 'Sterbeurkunde' ~ IM Opa Kees ~…

Ik mis je stem, al even zo ook jouw lieve lach je grappen, mooie ogen als vanaf die ene dag waarop 't droeve nieuws mij ter ore kwam je stoel sindsdien leeg voor altijd in memoriam…

Wat hem zonder het ooit Te beseffen gegeven was, Van het prilste begin Toen hij nog niet eens Besefte dat hij er was, Tot en met telkens Het nieuwste moment - Bleef dezelfde, altijd dezelfde, Terwijl hijzelf zo vaak al Van identiteit veranderd was…

astri da dovia mi dovia, mi dovia vi t` lesta dire das livne im astri da vu lest im astri da'…

aan het hof van koning Nobel verzamelen zich de dieren uit alle windstreken de vos, die is afwezig welnee, dat is de beer uit het verre oosten hij verheft zich grimmig op zijn achterpoten de zon komt op bij de K(r)im de beer, die geen vos is wil afwezig zijn rol spelen in hedendaagse fabel…

hij leek een boom met gespreide takken die je altijd vastgrepen als je dreigde te vallen hij was zo massief een toonbeeld van kracht maar alleen aangewend om geweld af te wenden toch was één schot genoeg om hem te vellen zijn eigen hand tekende zijn afscheid ~~~ in memoriam…

Zijn bekendste stuk is ‘Spiegel im Spiegel’. Die titel probeert het gevoel van oneindigheid uit te drukken. Het weerkaatsen van wat te zien is in tegenover elkaar staande spiegels. Beluister het op You Tube en je voelt en weet waarschijnlijk wat er wordt bedoeld.…

Zijn bekendste stuk is ‘Spiegel im Spiegel’. Die titel probeert het gevoel van oneindigheid uit te drukken. Het weerkaatsen van wat te zien is in tegenover elkaar staande spiegels. Beluister het op You Tube en je voelt en weet waarschijnlijk wat er wordt bedoeld.…

Talent (Cambuur) Leeuwarden Genoot van Korbachs kunst Twee keer per Maand op de Tribune Met Fritz langs de lijn im- mer een gunst. Fritz Korbach 1945-2011…

Door vijanden omringd, Door vrienden in de nood Geschuwd als aas dat stinkt, Houd ik mij lachend groot, Al is mijn ziel verminkt, Mijn lijf voor driekwart dood. In 't leven was geen dag Ooit zonder tegenspoed. Ik leed kwaad en deed goed; Dat is een hard gelag. Nu, in verloren slag, Strijd ik met starre moed. Bedekt met sneeuw en ijs…

De nacht heeft mij in het donker gedompeld, miljarden sterren omringen mij, ik voel me overrompeld, door één flonkerende ster voel ik me vrij. Ze spreekt me zachtjes toe, een bekende stem zo dichtbij en toch zo ver, ze toont mij de weg, maar ik weet niet hoe, iedere nacht speur ik de hemel af en zie ik mijn ster.…

Deze held vol goede daad Zag een mens in slechte staat Een redder in de nood Die zijn leven gaf aan den dood In memoriam: De man die 30 september een vrouw probeerde te redden van zelfmoord, maar zelf gegrepen werd door een trein en overleed.…

(In memoriam S. G.) Mijn leven voltooid zoals de huizen die ik bouwde. Klaar voor de laatste reis, benieuwd wat komen zal. Mijn vrouw en kinderen aan mijn zij, dicht bij mij, hun warme blik en groet, zo is het goed. Ik draag hen allen mee in eeuwigheid.…

vanuit zijn diepe zelf de wil tot schrijven om te verslaan wat er gebeurt in plekken waar de vrijheid niet gewoon is, men met kogels praat het leven niet als heilig wordt beschouwd niet zoals zijn achtergebleven familie thuis hij was de ogen van de wereld deed wat hij het meeste liefhad adrenaline schoot door zijn lichaam dag in dag uit…

(voor Jotie) Een lange nacht in Gent om een dode vriend te eren wat god wat een dwaasheid is maar de armen doet groeien in een slagveld met de duivels die verloren wordt opnieuw zoals hij openbaarde en ik een in memoriam er achterna uitvecht niet ver van Oudenaarde gedeeld in bloedende letters.…

Harz verloren verliebt bin ich auf ihre natur die bergen will ich taglich lieben alle grun, blumen, wasser, so pur natur ich habe mein menschenherz gefolgd im Harz von herze will ich wohnen mein traume sind wirklichkeit geworden am Harz hab ich mein herz verloren…

In tijd is ons leven gemiddeld zeer kort Afgezet tegen oneindig is 't niets Weer and'ren zeggen: ''t is tenmin- ste íets' Naast het zeer vele dat er echt wél aan schort Hoewel berekening gaat im- mer door Leef ik mijn leven, echt wetend waarvoor...…

In memoriam Ton B.…