Alle inzendingen over Impuls? Daarop staat geen maat.

countdown onder impuls een zuigkracht laat je meevoeren verrast door de muze innerlijk zonder woorden gaan klanken mee die begrijpt wat bekend is voor alles wat het leven biedt in bewogen luister waar stilte je toelacht tot diepe blikken die niet gauw gaan vervelen vlak bij je ogen……

Dieu créa la femme impuls tot inspiratie eeuwig enigma La deuxième sexe de opstanding des vlezes kardinale fout Blikvangend en blozend opwaaiende zomerjurk struise blondine Superlatieven schieten soms een trap tekort overtreffende…

ondefinieerbaar maar toch benaderbaar een moment een plaats een gebeurtenis vereist is een bepaalde mate van een state of mind een bepaalde ontspannenheid let it all come down geef je over en geniet…

soms nog beschreven staat maar langzaam win ik aan ruggegraat…

Er was eens een meneertje uit Terhei Die deed mee aan de krasloterij Hij kon het krassen echt niet laten en nou zwerft hij over de straten Dus vergeet niet, speel altijd met mate!…

de schaker denkt zijn stukken al zettend ver vooruit wellicht zal het hem lukken als hij de aanval stuit de koning lijkt tevreden zijn dame schuift zich vrij het paard nog onbereden de toren aan zijn zij een loper, licht hooghartig, staat stevig op één been hij stuurt en vindt dat prachtig zijn tegenstanders heen maar ergens in een hoekje…

gaat het telkens weer verdwaasd kijken alle luitjes nee, er wordt geen boe geroepen aan de zijkant blijft het doodstil hand in hand staan daar de troepen niemand slaakt een benauwde gil in de maat gaan we steeds verder terwijl de maat lang is bereikt kudde zonder echte herder alleen het zwarte schaap bezwijkt.…

hij kijkt naar nergens het is het laatste uur hij zegt: e2-e4 voor ik iets bedenken kan is het voorbij hij schaakte steeds beroerder maar bleef te duchten voor het jong geweld ooit speelt hij iedereen naar huis…

ik heb niet echt een idee hoe de voorjaarsblues moet klinken ’t is niet het moment om een noot te kraken of hoe dan ook neerslachtig een zomer te verwelkomen ik kies voor breeknoten als een tweede kans van verwelkomen ze versnellen mijn wachttijd gebroken en wel maar ritmisch hollend naar een zomers gejubel en dan pas wil ik een blue note…

schel contrast, verveelt zich in treurig geluid van hebzucht, de ballast van een verlaten bruid, verovert zij nog haar kroonjuwelen, bereid om die voor ons te stelen, verrast ons met haar toverfluit, een weerbaar lied dat ze probeert met ons te delen, de maat van alle dingen.....…

Gods onvoorstelbare grootheid vol liefderijke behoedzaamheid spreekt steeds in de dwergenwereld van vlinders en kevers onzichtbare plantjes en diertjes die ons voortdurend omringen alle eer aan Hem Wiens almacht het onmetelijke Ruim bestiert.…

Nu tomateloos en mat op de voorhand hen al zat en nooit meer op de doos bijt hij dof en van de lust bevrijd alleen nog in het duffe stof.…

En 't vormenloze is u - niet vormeloos Maar reinste maat van vormen-mooglijkheid - Ik ben daarin, een kern, gezaaid door u. Zo is van u tot mij geen toen, geen nu, Geen rechts, geen links, maar volheid mateloos, Die ik - maar droom te zijn, doch die gij zijt.…

Ik zag Anish en Magnus in de Blitz Fenomenaal, de snelheid van het spel Neuronen en synapsen in duel Een knock-out die beslist werd in een flits Al scoort het slecht tussen de volksvermaken Het blijft een zinderende sport, dat schaken…

Wij zijn maten Al eeuwen lang Maar niet voor eeuwig Wij zijn maten In andere stelsels De voet is de meter niet Wij zijn maten De een breed De ander afgemeten Wij zijn maten Een maat voor niets Of samen waardevol…

Schone levenskunst: van het leuke genieten, eigen grens kennen.…

Ik haat die zin. Het is een leugen met een strikje maar we horen hem graag, soms liever dan te moeten vaststellen dat het leven niet alles brengt wat werd gehoopt. Wat nochtans waardevolle verhalen zijn. Toppers die een steile klim hebben gemaakt, zijn inspirerend. Maar ook mannen en vrouwen die zijn moeten afdalen tot de bodem weten veel…

De radio staat aan, Domingo zingt - andante, ideale file-maat - terwijl de regen op de voorruit slaat. De ruitenwissers zwiepen dat het swingt. Het water is wel goed voor de gewassen, maar niet voor mij, want ik moet nodig plassen…!…

Het gedonder voel ik als het kloppen in mijn spier door de impuls van de sinusknoop. Zo levend als de voltage mij houdt is er geen twijfel aan jouw flitsend bezoek. Na jouw vertrek achter de horizon ervaar ik het einde maar morgen beleef ik weer de hoop.…

boven zwaar potsierlijke kleren valt het licht daarop uiteen.…

Dromen geven een nieuwe impuls!…

je draalde draaide op één voet en klopte op de deur die als in uitnodiging half open stond verwondering in je ogen een bijna niet geloven de bravoure van een impuls die drempels overschreed toen je naar me keek weg waren gedachten over grendels en sloten in een ongewenst entree ik nam je uitgestoken hand jij ging stralend mee…

Crescendo, zoals het met Bayern gaat, Op Bayern staat voorlopig nog geen maat.…

Het is een kunst het oog te verrassen De mens te doen verwonderen Deze keer: eenvoudigweg een tafelblad Daarop een bloem noem het kunst Het zonlicht doet haar bloeien Valt daarop 'n silhouet mijn schaduw Kunst.... blijft me boeien telkens weer.…

Kusjes glippen, Kusjes reegnen, Kusjes zeegnen, Kusjes rollen, Kusjes hollen, Kusjes, kusjes, zonder maat, Al te maal ten mijnen baat. Zie hoe't gaat, En of je mond tot kussen staat. 1876…

resonantie klinkt door in vibrerend woord en daad het liefst zing ik voor jou, in de maat lief wil ik je zingen en fluks vergeten maar dat gaat niet zo gaan de dingen het staat geschreven en iedereen moet weten, het moet er in gewreven het liefst zing ik jou…

Weten wat hen te laten staat. Onze eigenwijze aardbol, met al wat daarop leeft, houdt van hen.…

wie jou ziet zal het niet geloven jong en oud ben jij tegelijkertijd gelijk de smaak van goede wijn is jouw eigen wijsheid krachtig zoals kleurrijk ook jouw liefde is de gouden jaren van het leven brachten jou geluk naast tranen zien in het doorgegeven leven loten ontspruiten aan jouw stam die schaduw biedt en houvast met het heden als…

af dan is je ook niets te verwijten je leven liep zoals het was dit is mijn slotconclusie maar waarom staat je die niet aan je moet het ook aan mij niet vragen…

Er is een waarheid die staat langs de kieren van sluitende muren met formules die bezweren de fictie op maat zonder dat duizenden zich wanhopig keren met dampend lokkend aas als lamme lammeren zo tam en toch de werkelijkheid de baas vertrouwen zij de wolf toe aan het lam.…