Alle inzendingen over In de Wolken

Van elke wolk maak ik een dier een vogel, hond of schaap, alhoewel ik de laatste het liefst tel, als ik weer niet slaap. Maar wolken, een prachtig fenomeen al schuiven ze soms wel, voor het zonnetje heen, toch blijft de stille verwondering.…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

Wolken drijven vloeiend Langs de blauwe lucht Niet wetend waarheen Wolken samen of alleen Gedreven door de wind Wolken als plukjes watten Rafelen ze zich uiteen En pakken ook weer samen Het spel van de wolken Niet wetend waarheen Wolken ver langs de lucht Donker kunnen zij verschijnen De aarde wordt zwart gekleurd Het moment van verlatenheid…

wolken lagen in het water wolk te wezen in mijn ogen die de lucht bezaten gaf ik mezelf aan jou die verstrengeld mijn wezen las ik die brandde een toorts van was smolt in jouw handen als dompelaar die zelfs de donkerste wolken warmt…

Vandaag ben ik in de wolken Ik ben geen wolkenkrabber geen vliegenier, geen kosmonaut Ik was even 'stout' -driemaal raden?- Daarom... ben ik 'in de wolken'.…

lieve wolken zacht en gentle altijd bij me vreemde vormen ik maak ze lieve wolken voor de zon blijf en maak me blij...…

Die is gekrompen, spuugt nu geen vuur ik lach om het kind, kijk verder naar het spel van wind en wolken. Dan ineens zegt het kind: Oma....hoe moet dat als je een engeltje bent? Stel dat dan die wolken er zijn, dan zie je ons nooit meer, da's niet fijn!…

De wolken vertellen een verhaal hoe ik door het leven dwaal Ik kijk en zie ze veranderen Van zacht wit in donker grijs De lucht verandert van helder blauw in zwart paars Donderwolken boven mijn hoofd De wolken vertellen een verhaal Hoe ik het door het leven dwaal De wolken gaan voort Zoals het in het leven hoort Hoog Heel hoog Daar dondert…

Hangen wolken nu aan de lucht? liggen wolken op de lucht? of zijn wolken lucht? en die donkere is dat gebakken lucht? want als die uit elkaar spatten dan hebben we tijdelijk geen wolken maar wel een opgeklaarde lucht!…

Dreigende wolken bevolken de lucht en als de wolken vurig gaan ontvolken dan slaak ik van opluchting een zucht bliksemschichten doen de wolken kolken gieten af de overlopende wolken-pan dan 'weer' wachten op het vuur van de zon of het weer slaat onverwachts wederom om!…

- Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide En wijst me wat hij in de wolken ziet, Nu schrei ik zelf, en zie in het verschiet De verre wolken waarom moeder schreide -…

Ik pak wolken van de grond graaf bloemen uit de lucht pak sterren van de straat ’t is de maan die hoog staat. Ik graaf bloemen uit de lucht pak wolken van de grond, want stel je voor, dat er iemand met zijn lompe poten opstond?…

Maar ’t leven gaat niet als de wolken; het lacht en schreit maar keert nooit weer en zelfs geen vers kan echt vertolken wat ik hier nu van wolken leer: laat dromen steeds je ziel bevolken maar leg je ook bij feiten neer. Naar het gedicht van Martinus Nijhoff: De wolken...…

Naar het gedicht van Martinus Nijhoff: De wolken...…

We kunnen ons voorstellen, dat mensen als wolken drijven. Dat we afzonderlijke wolken zijn. We kunnen bewustzijn ervaren. Dat we de heldere hemel zijn. Dat we wolken kunnen zien. Mensen die werkelijk beseffen, dat ze wolken en hemel zijn, kunnen bewust kiezen. Ervaren liefde. Worden vrij.…

Mijn roze wolk naar jouw wolk te brengen, om vreugde en verdriet te schenken, lachen en te huilen zon en regenboog te veroorzaken, en zo een einde maken aan lijden en pijn: een prettig leven voor allereerst jou en mij, ook vooral ieder te laten zijn!…

Ik loop over wolken Want ik hou van de zon Ik loop over wolken Als jij dat eens kon…

Als wolken drijven soms mijn gedachten voorbij verbeeldend en vrij…

maken stille veldslagen alle dagen wolken vlagen voort…

dat stukje lucht is soms een gat en soms een wolk een blauwe wolk…

liefde witte wolken een heerlijk bonzend hameren in het diepste van je hart door heel je lichaam sidderend met een onnoemlijke kracht liefde grijze wolken de leegte, bestaan in het ijle een onrustig, dwingend gevoel wachten op het aankomen droevig en wanhopig om de leemte...om niets…

toch in dromenland op een wolk zalig zacht. De klok tikt door ik sta stil beleef dit intens dag en nacht. Een lieve lach een strelend woord mijn roze wolk die zwelt maar aan. In extase dit is genieten laat je echt nu nooit meer gaan !…

er ontbreekt iets ik kom nog niet echt in de buurt van dat wat zo prachtig is maar ik ben er wel bijna alle wolken zijn perfect ik niet zei de schilder de noordwestenwind dreef statige wolken vanaf de zee naar het land hun schaduw dook over dijken bomen en velden boven was alleen nog stilte…

een luchtige wolk meen echt dat hij mij uitlacht of ben ik het zelf * *soms zie je onbewust in een wolk wat het onderbewuste je diep van binnen wil vertellen – een vorm van spiegelen? Misschien zoiets als de Rorschachtest die gebruikt wordt in de psychologie?…

Belangstellend kijk ik naar de wolken Voorspellend een dag vol wind en regen Torenhoog als gigantische reuzen zijn zij Omhoog klimmend zover ik kan zien Aarde verlatend in het vliegtuig stijg ik Bedaarde plukken enorme wolken in wonderlijke kleuren Omringen mij roerloos Doordringen mij, vergeten is mijn wereld Uitgestegen boven het…

De hemel is net een schilderij de wind schuift een wolk opzij nu verandert mijn doek naar iets waar ik naar zoek heel vederlicht een wolk met een gezicht ik begin er mee te spelen dit zal nooit vervelen mijn fantasie laat ik gaan kon ik deze wolk maar stil laten staan ik begin er tegen te praten daar moet ik het ook bij laten hij gaat van…

witgrijze wolken drijvend in een blauwe lucht wijzen ons de weg…

gans hoog in de lucht in vogelvlucht naar voren drijven de wolken…

De grote wolk at langzaam alle kleintjes op ik was toeschouwer…

onder wolken vogels varen onder golven vliegen vissen maar daartussen rust de visser golven worden hoge wolken wolken worden hoge golven maar intussen rust de visser ---------------------------------------------- uit: 'Van de afgrond en de luchtmens', 1978.…