Alle inzendingen over Jaloers

Om jaloers te worden zoals dat mannetje kan tillen Het lijkt mij ook een hele toer Een mandarijn zo te kunnen schillen.…

zoeken aan het harde hout kijkt ze plots op ze zucht en vrouwt waarna ze verder brouwt en klauwt ze zomert in de zotheid van het leven terwijl het wintert in mijn warrig brein het rustig roestend luik om door te geven haar lente duidt hoe vroeg mijn herfst zal zijn en als ik 's avonds laat haar opstel corrigeer geeft dubbelzinnig rood jaloers…

Stiekem kijk ik naar je Jouw mooie ogen, gericht op iets waar ik niet bij kan Maar, als ik mijn best doe en mij heel lang maak Kan ik het pakken Een leven zonder angst…

Ik verloor niet alleen mijn minnares, maar ook het gezin waar zij zo jaloers op was. Ze was ook stinkend jaloers op mijn schrijfwerk, de reputatie die ik met zweet en tranen heb opgebouwd. Zelf zwalkt ze maar wat aan en gaat alles mis wat ze begint. Hoe ze ook mooi weer speelt.…

Waar zij de nacht ontdekt zich onder toeziend oog verlegd speels schaduwen langer rekt en zetelt in haar recht zo donker licht vergeelt en jaloerse blikken steelt…

Soms ben ik jaloers op hun voortvarendheid. Maar zij bewegen slechts door wind terwijk ik gedreven word door Geest.…

ze komen weer, de vakantieverhalen over een hof van Eden en hoe gelukkig ze waren die dagen verlicht door een zon die ik in het water wil zien schijnen mijn jaloerse blikken verhullen vanachter een tijdloze zonnebril…

ik ben nooit jaloers maar hier maak ik een uitzondering voor dit had ik namelijk zelf graag willen schrijven…

Of ben je jaloers dat ik nog zo'n hoop te leven heb? Ik ben jaloers dat jij het hebt gehaald. Ik weet niet of ik dat wel kan. ------------------------------------------------- uit: 'Och, ik elleboog me er wel doorheen', 1988.…

Ik ben jaloers op hondeneigenaren die ’s avonds nog wat buitenlucht ervaren en zie maar weinig heil in een protest. Dus moet er maar iets anders aan de lijn. Loes doet de cavia, ik het konijn.…

Iets houdt mij tegen, zwarte vlieg, want ik ben jaloers, zo jaloers op je vrijheid en je sterke vleugels.…

De Vorst mag* geen gezel* in zijn gebied gedogen, Hij wil zijn rijk en troon beheersen ongemeen*: De Minnaar is jaloers schier* van zijn eigen ogen, Ja van zijn schaduw, die hij voor hem* uit ziet treen*. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - kan concurrent ongedeeld bijna zich lopen…

De beker vol champagne en de stik-jaloerse buur. Hoogwaardige apparatuur, pitspoezen, rook en vuur. Dat is waar ik graag naar gluur!…

Je beledigt een medemens enkel wanneer hij of zij je raakt, waardoor je je boos voelt, jaloers of wraakzuchtig. Onverschillig ben je niet. Zoals liefde, als ze omslaat in haat, altijd een beetje liefde blijft.…

Gevloekte slang! aan gloênde harten knagend, De zoete trouw der minne boos belagend! Ik heb de knik des maak'laars wel gezien! Hij greep haar hand en lonkte bovendien. Ja! op haar voet heeft hij getrapt, de snode! Ik had het diepe bukken niet van node: Ik zag het, zij liet toe... O, wrede smart…

Geweldige zinnen heb ik onomwonden vinnig verknipt, als nog niet klaar met een niet te verklaren jaloers gebaar.…

Ze was niet jaloers er klonk geen geschreeuw nimmer werd zij door slavinnen vervangen en nooit heeft om haar een man zich verhangen - Romeinse kopie naar Grieks origineel ze stamt uit 't midden van de vijfde eeuw doch niet zou haar hart naar liefde verlangen zoals zij daar staat in marmer gevangen - Romeinse kopie naar Grieks origineel…

Als je niet meer rond mag kijken Je in je vrijheid wordt beperkt Jouw wereld steeds kleiner wordt Zonder dat jij iets hebt gemerkt Nooit meer stappen met je maten Kopje koffie drinken met je ex Eens een nacht het beest uithangen Een date alleen maar voor de seks Je spontaniteit totaal is verdwenen Door je bezitterige en jaloerse vriendin…

dat jij anders bent, Anders dan die jongens die mij hebben bedrogen Alhoewel ik daar wel al aan was gewend Jij mag niet zo zijn, dat verbied ik je Zo zal ik dat niet vertellen, dit is mijn geheimpje Dat ik zo onzeker ben Ik bedoel, ik weet niet wat je nu doet of op msn Maar ik dwing mezelf jou te vertrouwen Omdat ik niet wil lijken op die jaloerse…

Gehuld in strelend ochtendlicht komt mij jouw silhouet van korte afstand tegemoet uit ons gedeelde bed. Een zonnestraal beschijnt nu zacht de rand van je gelaat gewis dat hij de drang je te beroeren niet weerstaat. Heel even laat ik hem begaan dan kus ik je gezicht: ik wil je zelfs niet delen met een sprankje zonnelicht.…

Laat mij de angel van 't venijn, door argwaan in uw hart gedreven uittrekken, en een felle pijn de aanvang zijn van het genezen. en laat ons langs het steil ravijn opnieuw de oude weg betreden die ons terugvoert naar het huis, dat in de duisternis beneden nog aan de voet der heuvel ligt; waar gij zo eenzaam hebt gestreden, toen leed de liefde…

Ik dacht meteen jaloers: kon ik dat maar. Ik houd geen vijftig schapen uit elkaar.…

ben ik dan een zot zo vol van lijfelijk genot of door en door rot een droom je kent ze wel of niet: verhaal halen op je lief zonder te bezeren en ruimte geven aan je jaloers ongerief…

Zij zijn rijk : Ik heb geen cent te makken, en ben ook niet jaloers. Maar af en toe kan ik wel snakken naar een zonnig oord. Ze doen maar dit of anders dat. Ik zit stil dubbeltjes te tellen. ...en wat ik verder kan vertellen is dat onze wereld niet meer valt te delen. Het is zo'n ander levenspad.…

Oeverloos gezwets in zuchtig zoeken Naar het genot van onbescheidenheid Narcisme tot maat verheven Gevoelloos interesseloos kil Afkomst verloochend in succes Verwend in alles dat te koop is Maar jaloers in het tekort aan aandacht Dat is de oogst van een avond Ja, het was gezellig, zeker…

Ik ben jaloers, jaloers op de manier waarop jij kan leven zonder mij. Een leven waarin je eenzaamheid je gelukkig maakt. Je hebt me buitengesloten, in een klap werden we vreemden en nu zijn mijn tranen op aan een liefde die niets waard was.…

God van ontluikend, rottend groen Uit zijn bloed bloeien anemonen Hij barst uit de schors, uit gomhars (Het inteeltnest door Aphrodite bestraft) Zelfs de hel zwicht voor zijn schoon Zo wordt hij speelbal van godinnen Door een jaloers everzwijn belaagd Verraderlijk in het kruis gebeten…

mijn kaktus denkt aan verhuizen voelt een onbekend jeuken van transpirerende bladluizen en ook mijn magnetron kijkt jaloers uit de ramen en je hoort het ding denken de zon zou zich moeten schamen zelfs mijn tuinslang lijkt overspannen te zijn welkom in Hawaï aan de Rijn…

Ze zijn een beeld op zich geworden zonder het verhaal erachter hoogstens dat was daar met die ja ik ben jaloers en bewonder iemand met een goed geheugen die levendig en inbeeldend vertelt over iets van jaren her terwijl jij achterblijft met flarden flitsen losse flodders waarvan je soms niet eens meer weet zijn ze van me zelf of aanverteld…

Een dans, op het ritme van een passie een canvasdoek een labyrint van kleuren betoverd door wondere geuren een handpalm leid je naar een tedere sfeer van amber met jaloerse penseeltjes, een schittering van verfgeuren in een palet door heen je atelier wachtend op een expositie , schildersverdriet dacht het niet…