Alle inzendingen over K. Schippers

Lieve jongen, "k maak me zorgen "k vraag me af hoe het met je gaat "k wil dat je altijd zult weten dat de deur hier voor je open staat. Een moeder kan toch nooit vergeten hoe groot de liefde voor haar kinderen is, ben jij me nu echt vergeten weet je niet hoezeer ik je mis ?…

Midden in mei, toen 't zomer worden zou, had ik een droom vol oud en schoon verdriet, die 'k eens zeer liefhad, kwam in 't donkerblauw gewaad en lachte: 'Waarom lach je niet?' Meer niet, - zo is 't in dromen. - 'k Voelde flauw dat 't lang was, sinds 'k door haar het lachen liet.…

Met zoveel liefde heb 'k van je gehouden Dat, nu ik bijna je vergeten ben, Zelfs 't zeggen van je naam mij is gebleven Een liefkozing, waar 'k dagen op kan leven. Slechts een herinnering is mij behouden: Hoe op het plein, bij 't honinglied der linden Vanuit de schaduw over witte straten Je aan kwam lopen.…

En dalen zal ik naar mijn hoogste Zelf, Tot waar het Brahman weeft in stil gewelf Zijn vizionaire werelddraperieën; En mijn getakte Melkweg - 'k zie, hij zweert, Twee vingers naar de oneindigheid gekeerd, Dat 'k Hem zal eren met Zìjn fantazieën.…

Zij antwoordt liefdevol en teder: 'Maar liefste man van mij, je weet toch dat 'k dat doe'.…

'k Was laatst ook ondeugend! Of hij dat ook weet? 'k Mag warempel hopen dat hij 't maar vergeet.…

'k Beeld nu al jaren, — En 't laatst wel 't meest en nooit zo ongestoord - In rijm, onrijm, met 't uitgezochtste woord De stemmingen, die door mij henen varen; En al de beelden grijp ik bij de haren, Die 'k kan verpraaien van mijn kapersboord, En ook begint — onlangs heb ik 't gehoord — Mijn duistre Stijl, goddank!…

laat mij dan nog 't leven wanen Zo mooi als 'k toen het leven zag — En laat mij met die kindertranen Die kinderlach!…

In mij is ook die drang, dat geurig gisten Gelijk in de aarde en 't oude wilgenhout, Mijn adem mengt zich met de lichte misten: En 'k voel mij nieuw, ik voel mij eeuwenoud, 'k Weet niets én meer dan de allerwijsten wisten... De winter gloeit. Alléén de dood is koud.…

'K denk anders niet beter maar anders 'k wil er wel van weten 'k ben oprecht geïnteresseerd: in het nieuwe denken in het nieuwe doen in het nieuwe handelen in de nieuwe taal in de digitaal in al haar variaties Maar ik ben van voor de watersnood; hoeveel stromingen overstromingen zijstromen bijstromen kanalisaties veranderingen…

zal het nooit meer doen’ huilt Jantje ‘t was verkeerd wat ‘k heb gedaan ‘k had in plaats van met de knijptang met een hamer moeten slaan’ ‘luister Jantje’ tiert zijn moeder ‘als jij weer je zusje slaat en dan nog wel met een hamer doe je dat maar mooi op straat’…

'k Liep alleen door het woud, En te midden van 't hout Zag ik enkele genummerde bomen. 't Was een merk, dat ze alras zouden worden geveld. 'k Zag de houthakker, die door de heer was besteld, Met zijn bijlen en zagen al komen.…

Maar als 'k alleen ben hoor ik dag en nacht Uw snikken en ik zie uw tranen leken, En voel uw hart wild slaan, alsof 't wil breken, Maar kan niet, dàn verneem 'k uw luide klacht.…

'k Heb dan al wat ik begeer, En, zo 'k ooit, door onspoed ween, 'k Zie dan, door dit leven heen.…

'K liep verder, met de vloedlijn mee soms bukkend voor een schelp het water dreef steeds verder terug ''t werd eb, vanzelf.…

Snel geopend, ach jee, oh gossie, 'k Had je pas nog aan de telefoon alles was nog heel gewoon nu ineens kan dat niet meer, echt niet. 'k Heb wat met die randjes-post alsof me dat een dag van m'n leven kost dus van de week loop ik achter je baar beloofde je te lachen dus doe ik dat maar.…

'k Beeld nu al jaren, — En 't laatst wel 't meest en nooit zo ongestoord — In rijm, onrijm, met 't uitgezochtste woord De stemmingen, die door mij henen varen; En al de beelden grijp ik bij de haren, Die 'k kan verpraaien van mijn kapersboord, En ook begint — onlangs heb ik 't gehoord — Mijn duistre Stijl, goddank! wat op te klaren.…

Zomaar, vanuit het niets, hoorde ik een klap, ‘k keek vanaf ‘t balkon daar lag een jongen, naast z’n fiets. ‘k Bleef even kijken, of ie op zou staan want als ie zou blijven liggen, zou ‘k erheen moeten gaan, want een smak was het!…

Lopend maakte ik een mooi gedicht een goed sujet en was alweer gezwicht voor rijm en dacht: 'k wou dat 'k dit onthou 't was ook vanwege Valentijn en jou Toen kwam ik iemand tegen die op iemand wachtte die niet kwam en die een slecht humeur Ik had rode rozen, chrysanten met geel hart tulpen, hyacinten en zette ze in vazen op het podium…

'k Las hem 't gedicht Leermeesters voor, waarin ook hij voorkwam Toen keek hij even in mijn tuintje Zag het vogelhuisje hangen, Heb je 't schoongemaakt, vroeg hij Nee. Doen, zei hij, anders komt er niemand Nadat hij weg was haalde ik 't eraf, 'k probeerde 't te openen.…

Een eerste blik in mijn ochtendkrant, bederft bijkans meteen mijn ontbijt, weer een nummer vol moord en brand en over een virus dat toeslaat, wereldwijd. Wie heeft gelijk in het stikstofdebat, zijn de boeren toch minder schuldig, welk rapport heeft dat het beste gevat, geen uitstel: wij worden ongeduldig. Mijn krant hanteert geen chocoladeletters…

Ik zou niet graag een amazone zijn Van Rosinante -noch een caballero- Rijp voor de slacht van ridder of torero O Don Quichote, wil haar genadig zijn Ik ben -ik zweer het op mijn moeders graf- Geen carnivoor, noch ruiter of koetsier Maar als ik kiezen moest nam ik een stier Als galgenmaal scheid ik koren van kaf Ook Sint zal hinnikend tevreden…

Ik ben geen plant: ik wil geen rust ’k Ben jong – en van mijn tijd, Brenge ieder uur mij leed en lust En telkens nieuwe strijd!…

Ja; had ik nimmer slaag te vrezen ’k Zou zelden in mijn boeken lezen, En dat geeft vader ook verdriet. Foei dat ik van een tol moet leren, Met vlijt te werken zonder dwang. ’k Wil tot mijn straf, mijn leven lang Geen ander speelgoed meer begeren.…

Verbolgen zit 'k nu dus hier, mist heel de dag, terwijl 'k wenste: da'k de zon, voelde en zag!…

En al ben 'k niet altijd aardig evenmin niet altijd slecht ik zeg je de waarheid niet krom, maar puur en recht. En kun je daar niet tegen dan is dat jammer maar helaas want sores onder 't kleed vegen daar doe 'k niet aan, want: Over mijn hart en geweten ben IK de baas…

Je zult maar jarig zijn op deze zonnige dag je zult net Edith heten, 'k vergeet nooit hoe 'k haar voor 't eerst zag, nee, zal dat nooit vergeten! En ineens is Edith toegevoegd, aan de groep van 50+ want Sara zit er nu ook bij en zo is ze nu vijftig jaar dus! Van harte meis, een fijne dag dat je 9 augustus maar lang vieren mag!…

Een zeug die voor de eerste keer op stap geweest was met een beer, verklaarde: "'k Mag me niet beklagen; hij heeft zich als een zwijn gedragen."…

Ik leidde jarenlang de kerke stond daar eenzaam aan de top en na al die jaren werken moet 'k overmorgen al weer op…

Een aannemer uit Hazerswoude die zijn personeel niet vertrouwde ging zelf aan de slag 'k wist niet wat ik zag toen hij daar een luchtkasteel bouwde.…