Alle inzendingen over Kent

Voor haar Zij kent al mijn Dromen en mijn wanen Al m'n honger en mijn Hartstocht en mijn spijt Als ik lach Kent zij alleen De tranen die daarachter Liggen in de tijd Geschreven in verbondenheid met Jeannet (Vrij naar de liedtekst van Frans Halsema)…

hoe smal haar taille import uit versailles licht is gauw te licht ze doet d'r ogen dicht haar standje is dan braille en al doende met mon seigneur was haar cri-de-coeur 'mijn vrij in de rij zit rechts ter linkerzij van de autodeur'…

Weet, dat God de Heer jou kent Hij gaat met jou mee door ’t leven En wil je alle steun en sterkte geven Overal, waar je ook maar bent. Voor God de Heer is niets verborgen Hij kent jouw gevoelens en gedachten Van Hem mag je het goede verwachten Hij is er voor jou, elke nieuwe morgen.…

Wie kent nog de oude goden, machtiger dan woede? Wie kent nog zichzelf?…

Mijn hart, het ziet, hoort, voelt, doet pijn en kent vreugde. Mijn hart kent iedere weg, als ik verdwaal is er wel een engel die mij zegt hoe te gaan. Mijn hart is echt, puur, zonder schijn. Dankzij dat ben ik er, kan ik overal zijn.…

Alles dat mij leeft jou leeft ons leeft kent emoties kent liefde kent ons. Het onbekende de verschillen contrasten. Soms onzichtbaar, soms zo voelbaar. Ervaren, beleven nemen, geven maar niets gaat boven wat in ons leeft in mij, in jou liefde en oprecht gezegd dat ik van je hou.…

een woordschildering -handgeschept- het papier kent geen waardeoordeel…

Hij kent geen leegte Maar is rijk aan gedachten De einzelgänger…

Nooit iemand die het goed begrijpt en die echt sprekend op hem lijkt Niemand die alleen kent, alleen kent zoals jij het kent. Niemand die alleen kent zoals jij het voelt, niemand die snapt wat jij bedoelt. Zeggen dat je het snapt, met ja en met nee, het klinkt allemaal zo gedwee. Maar niemand is hetzelfde, niemand snapt je gedachten.…

jouw ogen zeggen meer dan duizend woorden ogen die spreken en woorden kunnen breken mijn hart kent de pijn die niemand kent dan ik alleen anders dan iedereen mijn kracht is gestorven toen jij mijn hart wegnam en mijn kwetsbaarheid deed leven.…

Kent u ze nog, de spelen van de straat, weet u nog, hoe buiten spelen gaat? Kent u nog het hoepelen, touwtje springen en meer van die genoeglijke buiten-dingen? Weet u nog van knikkeren en verstoppertje spelen Dan bent u met weinig want echt, er zijn er velen die niet meer weten wat buiten spelen is!…

Wat je maar zou willen willen man of vrouw, hermafrodiet slik voor nu alvast wat pillen tot je geen verschil meer ziet Dr Freek komt dalijk kijken het is druk in de kliniek want het team is energiek u zult snel een ander lijken Dit mevrouwtje wil graag ballen die meneer daar is abuis we verwisselen ze van kruis hier een hechting daar…

jij kent de woorden van seizoenen in de aardse schoonheid van leven drijvend als orchideeën op het water in poeslieve geluiden van speelse echo kruipend en bewegend in een ragfijn spel een meesterwerk gevuld met jouw verhaal overgebleven bladeren ritselen continu in het binnenste van poëtisch geluk dromend loop ik onder portieken tussen…

34 jaar leek slechts een dag Op het moment dat ik jou weer zag Jaren leken uitgewist Oh wat hadden we elkaar gemist! Je diepbruine ogen keken mij aan Ik voelde mijn hart heftig tekeer gaan Woorden waren overbodig Ik heb jou en jij hebt mij nodig Jouw aanraking, zo teder en zacht Hier hebben we lang op gewacht Al snel volgt onze allereerste…

ik versta de gulle lach van haar uitgestrektheid dat zonder hiaten de boezem vormt van het grille besef dat al wat is bezijden de waarheid niets meer is dan een angel zonder gif de kwelder haakt haar knopen in een ritme dat ze weerlegt in de nagels waarmee de dijk geklonken is aan het meervoudig land waarvan wij denken dat het ons toebehoort…

alsmaar trekt het gedempte licht de randen verder naar zich toe ik kijk om en zie een vervallen burcht de armen spreiden is de dood misschien een metselaar die tijd en begrip mengt om het tenslotte te metselen naar zijn eigen waarheid, die weliswaar hoekig maar toch afgebakend het zonlicht kruist met de degens waardoor het is verwond ik…

Denk iets dat je goed kent. Zeg: ze kamt haar haar. Herhaal het: zij haar haar kamt. Doe er een spiegel bij. Maak het vertrouwder dan je waarmaakt: de eerste sneeuw/het eerste riet. Hoe ze plotseling haar hoofd naar voren of naar achteren wierp. Zeg dat ze haar haar kamde; zich naar voren of naar achteren werpt.…

Voor Heibe de Boer Geur van pijptabak Een rode pen Die lange halen Maakt door wat Wij schreven - Vingers door een Zwarte baard die Geen twijfel kent Zes strepen is een vier Zo is het, En geen tiende meer…

het huis der geuren heeft geen muren kent een dakloos entree voor zwervende vleugjes parfums en eau de toilettes zijn beeldschoon in verpakking van fles en verstuiver gezet van jeugdig speels uit licht tot donker alle kleuren zijn in vele prijzen te keuren maar wacht op de mix tussen vloeistof en huid vaak groeit de geur in contact…

in de stille deemster fluister ik in woorden mijn weifel, mijn twijfel tot een ongeoefend lied mijn hand penseelt dromen nachtelijke werkelijkheid een wonderster, zo mooi siert mijn gesloten pad ik ben ik tot de morgentijd mijn hart kent went aan de tegenslagen hoffelijkheid wint overwint nonchalance een hunkering lispelt langs…

ik was niet meer blauw in de lucht ademde vrij in jouw wolken jij gaf mij rust in het blauw heerst de kou die jij dekt in uitstraling jij kent mijn zonde in jouw warmte en licht leer ik mijn eigen gezicht…

geheel alleen aan zichzelf overgelaten de kwetsbare oudere medemens de tranen springen in onze ogen verteert door eenzaamheid ziek van pijn en quarantaine slaat de corona koorts toe de lakens huiveren van koorts en slijm, 't kuchen en 't zuchten, totdat de laatste ademtocht een einde aan het lijden maakt; de dood kent geen pardon maait…

je kent alle scenario's gedachten dwarrelen op de wind van zinnen en opnieuw beginnen dat is geweest hij was geen beest maar zeer gevoelig in de eerste streling pakte jou van binnen was liefdevol in het ontginnen van ontluikend nooit gevoeld alles goed bedoeld het heftig vuur sloeg over en de nablus was een eerste heling maar…

Een leven kent zijn vergezichten. Mooie plaatjes op afstand waar het verlangen nog niet is gestrand. Waar de ogen zich koortsachtig op hun doel blijven richten; ver van huis in een schijnbaar ander land. Een leven kent zijn vergezichten. Het gras lijkt er altijd groener om het anders kunnen doen. Onbereikbaar lijkt het veelal.…

Heer, U ziet alles van mij, U kent mij U weet van mijn zitten en mijn staan En weet precies waar ik heen zal gaan U blijft mij dag en nacht dicht nabij. Elk woord dat ik uitspreek kent U al Niets is voor Uw aangezicht verborgen U kent ten volle mijn verdriet en zorgen U Heer, mijn God, Koning van ’t heelal.…

je liefde en trouw op m’n knieën bedankt een zwerfkei vormt jouw grafsteen en ja dat kan want je was mijn hond jij hoort en blijft bij mij maar een mens moet als hij is ontzield terstond worden weggedragen naar een plek waar het voor jou en mij zo koud kil somber is en onbekend waar niemand zich met jou verbonden voelt niemand je kent…

In tijden van verlies leer jij jezelf goed kennen, kun je vaak maar moeilijk aan het besef echt wennen. Om je pad te kunnen lopen, ook rechtop te kunnen staan vraagt het ook uiten om ooit weer verder te kunnen gaan. Je zult vaak in oude mechanismen schieten vol gemis, laat mij maar even zeggen of je verstoppen in een nis. Openingen zoeken om…

Och, je kent mij wel, ik ben netjes, hartelijk -- en ik praat en praat.…

Het is zondag, de 13e augustus Van het jaar des heren 2023 Met blijdschap ga ik naar het Huis des Heren Gods onderkomen in de bergen Hier in Waldkirchen, Zuid-Duistland Laat Hij zijn nederigheid zien Niets groots, ’n altaartje, wat bankjes Geen orgel, toeters of bellen maar wel De kruisweg, Christus smalste weg, Mooi gehangen doch…

Ik heb een oorspronkelijke geest, die nog het meest houdt van die ene man, zo eenvoudig en bescheiden, die van oorlog vrede maken kan.…