Alle inzendingen over Kieft OR EK OR Auschwitz

Het foeballuh ging gisteren van start Oranje moest al vroeg het vaantje strijken Ik zal daarom maar met een half oog kijken Toch zit ik voor de buis met angstig hart Dat telkens wel een keertje overslaat Als het ineens over een aanval gaat.…

Niks tikkie terug, maar hup de bal naar voren Niet stiekem trekken aan een paardenstaart De frêle enkels worden ook gespaard En geen kapsones; dribbel, pass en scoren! De vlag gaat uit voor gloednieuwe idolen Het vrouwenvoetbal heeft ons hart gestolen!…

Het vormt een plaag, ook op tv Ons land is van het spel bezeten Waarom het leuk is, zou 'k niet weten Men schopt een bal, die rolt prompt mee Ik ga pas kijken naar die sport Wanneer de voetbal vierkant wordt –…

met die winter is sy huis toe die somer brand hartseerdae in my ‘n herfsblaar val af-en-toe in my binneste die lente lê bitter ver, ek sien dit nie meer ek wens U kon haar gee langer, vir ‘n dag of twee_ as die werf om my stil word wil ek in haar winter lê weg van die somer, lente of herfs net stilraak, verdwyn, stof tot stof…

Ek glo nie ek kan ; ons wêrelde lê soos ‘n verslete ossewa, in stof verbrand ...…

De vrouw was bijna uitgerekend Ze ging bevallen binnenkort Maar ze moest mee met het transport Een schrijver heeft het opgetekend De trein stond stil, de deur ging open Ze struikelde naar het perron Daar was het dat de drang begon Haar vliezen braken bij het lopen En toen zij eenmaal zonder kleren Op douchen wachtend niet meer kon Toen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Auschwitz, Dachau, Birkenau De hel op aarde, vertellen zij die ontsnapten aan het gas. 75 jaar na dato Het lijkt of het gisteren was.…

Uit hierdie Valkenburg het ek ontvlug en dink my nou in Gordonsbaai terug: Ek speel met paddavisse in 'n stroom en kerf swastikas in 'n rooikransboom Ek is die hond wat op die strande draf en dom-allenig teen die aandwind blaf Ek is die seevoël wat verhongerd daal en dooie nagte opdis as 'n maal Die god wat jou geskep het…

bloemetjes en bijtjes raken nooit uitgekauwd hartendief, ik heb je lief is ook een geheid gedoe voorbij het zoete zijn nog vele lagen die wachten op ongerustheid van een dichter vreemd genoeg niet populair smartlappen zijn populair doodbloedend geweten snakt naar wat aandacht…

nog steeds in de nacht ook al is het dag gaan dreunende tonen door de zware lucht of maakt een snijdende flits telkens weer in het heden gewag van de dode tucht ook zijn er zielen, vele miljoenen in getal, die lijden in de gedachten van hen die overleven de oude vijand is verdreven doch in een andere gedaante hebben we nooit echt…

kun je 'n plek zo overladen met liefde opdat het kwaad vanzelf zal verdwijnen zoals stemmen opgingen in de wind worden schoenen nooit meer aangetrokken komen koffers nooit meer thuis de eigenaren ervan evenmin…

kan even niets meer zeggen mijn hele hart doet pijn om me erbij neer te leggen voor hen die nog in Auschwitz zijn zeventig jaar geleden in mijn beleving nog zo pril 'k heb een gebed gebeden en ben nu even stil gaat nu hetzelfde wéér gebeuren het simpel doden van een mens en alle normen te verscheuren is dat het toonbeeld van de wens?…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Gaat het wel goed met jou? Vroeg je mij onverwachts Op dat bankje in het Vondelpark - Jij die overduidelijk zag dat Het niet goed met me ging Hoewel ik dat natuurlijk Geen woord wilde hebben; Aan mijn ogen zag je het, Aan mijn hele lichaamstaal Kon je zien dat ik, wat niemand wist, Coke gebruikte, Aan je oogopslag zag ik dat…

Gaat Edith Schippers tóch naar het EK Want er zijn 'democratische signalen' Dus Mark en Alex óók bij de finale De handel moet tenslotte door,daarna Voor Timosjenko zorgt men wonderwel Ze krijgt oranje tralies in haar cel. Ondanks eerdere bezwaren gaan Nederlandse politici toch naar het EK.…

Ek smeek God aldeur straf skreeu sy en enigiets met bly daar in. Ek byt iets sondig geen oorweeg knoop daarna gou skattie as sal daardie woord agterstal maak. Mijn suiwer ag of wat daar nog van oor is vra onferm naar ek soos die eienaard kon gaan.…

Hete tranen, bange tranen,zoute tranen, ze dringen in de bodem van Auschwitz. Diep in de grond vormen al deze tranen dagelijks in miljoenen geschreid een rivier van verdriet, om samen met andere doodsrivieren uit te monden in een zee van ellende.…

Hier vonden gruwelijke gebeurtenissen plaats Kleine kinderen, met angstige ogen, Oude mensen, voorover gebogen Wisten niet, wat komen zou Harde handen, onbarmhartige ogen, Een klein meisje, geheel alleen Haar pop vastgeklemd, keek angstig om zich heen Terwijl ze met harde hand werd voortgedreven…

Het huis waar ik een kamer had was doorgaans stil de hele nacht; hooguit een muis die onrust bracht of iets van buiten uit de stad. Maar soms weerklonk een roep om hulp door alle kamers heen, over een gestalte op de stoep die iemand haalde naar het scheen. Verloren liep hij door de gang voor spoken en voor mensen bang, en hoorde weer de…

Hier durft het geluid haar aanwezigheid niet meer te tonen, vandaar enkel de klanken van een stille schaamte. De stilte die nu heerst op gronden waar geleden is, is slechts geruis die de echo’s van verschrikking enigszins doen onderdrukken. De geuren die hier dwalen proberen te ontsnappen aan bespeuring. Het zicht is enkel een verbeelding, wat…

Moeder en kind in een goederentrein naar een pad vol dood en verderf op weg naar het eeuwige donker want sterven in het licht met pijn was onmogelijk voor beide vrouwen. Ja, met z'n tweeën want ze konden niet zonder elkaar- en terwijl ik dit schrijf denk ik alsmaar aan de gezichten die enkel berichten, dat het zwaar was. Verlangen naar…

Ek voel nie meer jou asem teen my ore, die uitgerekte vreugde sug, ‘n sug van volmaakte bevrediging, is weg. Jy’s weg. Ek’s weg. Alles is sommer net, weg, weg, weg ... In die weg, soek ek na ‘n krieseltjie hoop ek sien, hoe jou kloutjies, loop en loop en loop...…

Rosetta het eerste ruimtevaartuig in de geschiedenis in een baan om een komeet Rosetta Indemeij was 90 toen zij in de omgeving van Auschwitz overleed niet vernoemd blijft haar naam toch met die andere Rosetta verbonden…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Die meisie op die agtergrond het my gesê HULLE SÊ dat ek tevredenheid sou vind in haar arms tussen haar bene rus buite die lippe kalmeer sy toe ek my naam noem gryp haar skêr en kap my gehou tot die helder lig en dat sy tevrede was met wat hoor sy en dink daaraan…

Dit stem Pa droewig hier op die plaas as ek dink dat jy môre mondig word. 'n Pa wat jou niks kan gee. Ek gaan nou slaap, met die wete, dat ek weet dat jy weet dat partytjies vir die wêreld, nie groter is as die driehoeksband tussen jou, my en God nie. Môre as ek dood is, is, was en bly ek nog steeds jou Pa.…

Ek en jy Madness. My meisie wat op haar eie wysie dans.…

Jy het my gedruk na ’n eensame hoekie op ’n eiland, waar ek helder oordag drogbeelde sien fladder in my geestesoog. Dit gaan nie goed met my nie, nie na jy my by jou wêreld ingetrek het, my getap het, misbruik het, ek maar net nog ’n voetstoeltjie in jou sekskepades was nie.…