249 resultaten.
Tussenwerpsel
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.215 Een koorddanser uit de plaats Moordrecht
Komt wel eens wijdbeens op zijn koord t'recht
Da's naar, daar niet van
Maar 'k vind dat die man
Dan toch wel een heel lelijk woord zegt…
draadloos
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 748 zaten wij met onszelf
in de knoop
dwaalden
langs koorden
met kronkels
strekten
nu twijnen wij
draaien
om elkaar heen
wordt het geheel
meer dan de som
der draden…
De koorddanseres
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 565 Koorddanseres
op de spanne tussen dood en leven
IJzersterk, de geest
oerkracht om te leven
Zo vaak balancerend
op het zwiepend touw
Nooit van het koord gevallen
maar aan het einde aangekomen…
Oneindige lichtheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 260 Het is nog zo kort geleden
dat je balanceerde
op het koord van het leven
Nu dans je achter de horizon
en heb je
de ondraaglijke zwaarte
van het leven
ingeruild voor
de oneindige lichtheid
van het niets
Dans voor eeuwig lief kind…
Mijn wereldorientatie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 816 Ik verdrink in de stroming van het kleurrijk genadeverbond
als symbolisch wezen met koralen tot mijn geroepen richting;
het geen genade wanneer de witte kaars zonder brandend lont,
in ongenade het slappe koord voor een anker tot verlichting.…
dichter
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 333 waar de wind vrij spel heeft
mijn sporen ruisend verwaaien
dichten mijn woorden de gaten
van het broze bestaan
dansend op het breekbare koord
van het leven
laveer ik met vallen en opstaan
naar de overkant…
Eine kleine Nachtmusik
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 832 Luister naar de rinkelende maan,
een tamboerijn
aan een koord van sterren.
Hoor!
Onder het zilver
van de oceaan
zingen ijverige vissen
in hun scholen,
terwijl de vingers
van de wind
zacht
de snaren van
de keerkring spelen.…
dans, dans! voor Pina.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 vast aan een koord danst ze
in tijd en ruimte
het tengere tedere lijf gestrekt
tot het uiterste botst ze
- net niet -
tegen de raamloze wanden
het weerbarstige koord remt haar
behoedend bijna, af
het verliest enkel zijn tegendraadsheid
als ze stil liggend
zittend of staand het midden kiest
de zon zendt haar warme licht
door de openstaande…
spitsroede
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 312 op spitsen van tenen
over het smalste koord
balanceren wij
voetje voor voetje
omzichtig
tussen schrikkels
dodelijk scherp
levensbedreigend
aandacht gefocust
op eigen behoud
alleen dat
onverbiddelijk en totaal…
gezwicht voor wankel evenwicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 301 steeds ben ik
gezwicht voor
wankel evenwicht
loop op het
slappe koord
niet meegaan of akkoord
een vangnet
is voorhanden de rek
is wel uit alle banden
dan komt de val
ik kan niet falen het
is mijn enige salto mortale…
clown
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 147 Een droevige clown
buitelt
wankelend
op het dunne koord
tussen verdriet en wanhoop
boven de diepte
die bodemloos
lokt.
Als hij valt
en moeizaam rechtkrabbelt
joelen de kinderen
om de onhandige fratsen
van een gebroken mens.…
Wie ooit in zee zwom, en over hem goot
poëzie
3.0 met 23 stemmen 1.790 Weet iemand, welke kracht ligt in verdriet,
Zo, dat hìj voor het eerst zijn wezen zag,
Die in tricot op 't koord danste al zo lang?
Wie zinken zal in leed, hem redden niet
Tricot en koord: uit 't donker naar de dag
Trok ik de aëroplaan. En 'k was niet bang.…
dans, dans! voor Pina.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 131 vast aan het koord
danst ze in tijd en ruimte
het tanige, tengere lijf
tot het uiterste gestrekt
botst ze - net niet -
tegen de raamloze wanden
het weerbarstige koord
remt haar, bijna behoedend, af
het verliest enkel zijn weerstand
als ze stilliggend zittend staand
meer het midden kiest
de zon zendt haar warme licht
door de openstaande…
Harmonie der sferen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 225 'n kat te sing
vir 'n glimlag van jou
Sien my styf getrek kalwers
Ek gaan rond op een been
oor 'n dik koord
met drie goue balle
in die blou lug…
Circusacrobaat
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 632 als een volleerd
circusacrobaat
bewandel ik
de dunne koord
des levens
de zware lasten
netjes verdeeld
over beide schouders
strompelend
wankelend
volhard ik in
de pijnlijke
evenwichtsoefeningen
nog steeds rechtop
maar hoelang nog
en hoe diep val ik dan…
ja?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 520 vuurrode koorden dansen
in het groene licht
van de zuiderse kapel
een tap geeft de leiding
en wiegt
op en neer
een neerwaartse spiraal
duikt op
in de ondergaande nachtzon
een nieuw leven
vol gebreken
springt in het ravijn…
Mare
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 163 op het eerste gezicht
is het gelaat gespannen
slaat het nieuws een gat
hersenen draaien overuren
balancerend op flinterdun koord
meestert de onzekerheid
putten we elan uit Moeder Aarde
waaruit de Lente ontspringt
en niets is wat het lijkt…
meesteres
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 3.389 haar ogen
zo zwart als kool
kijken mij aan
brandend op mijn lijf
mijn handen knellen
van het nylon koord
in de verte hoor ik het
knallen van de zweep
en het rammelen van de kettingen
ik wacht volledig machteloos
op wat komen gaat
alle tijd om mijn zonden te overdenken…
een woord
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 331 een woord
uiten
is vaak
balanceren
op een koord
als vechten
tussen waarheid
en schemering
tussen klaarheid
en behoudzucht
tussen zwijgen
en opgelucht
krachten bespelen
mijn gemoed
het karakter zal
ten einde bepalen:
is het woord
hard of zoet…
een woord (3)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 367 een woord
uiten
is vaak
balanceren
op een koord
als vechten
tussen waarheid
en schemering
tussen klaarheid
en behoudzucht
tussen zwijgen
en opgelucht
krachten bespelen
mijn gemoed
het karakter zal
ten einde bepalen:
is het woord
hard of zoet…
wind gedragen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 251 zij fluisterde verlangend
tegen de zuidwesten wind
om alles mee te voeren
naar een verre liefdesvrind
kom bij me vannacht
langs onzichtbare koorden
je weet waar ik wacht
mijn lief uit het noorden
en kom je toch niet
ik zit er niet over in
liefde vindt altijd wel een zin
al was het maar in woorden…
Dodendans
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 2.486 Ik zie in het licht
wat dwarrelend gruis
op gouden koorden
een dans creëren
in werv’lende warmte
vol wondere schijn
die me lokt
om samen
‘n éénheid te zijn
en ik denk aan
de woorden
bij sterven gesproken
stof zijt ge
tot stof zult ge wederkeren…
Figuurlijk verbonden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 184 over koorden
van woorden
zweven gevoelens
heen en weer
verdriet en zorgen
blijdschap en humor
schoonheid en ernst
vanuit de ondertoon
van liefdevolle aandacht
door de magie
van warme zinnen
halen ze elkaar
letterlijk dichterbij
maar de afstand
blijft platonisch…
Vol onbestemde angst
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 214 het is pijn
een plekje dat
er niet hoort te zijn
soms weg
door vergeten
niet meer willen weten
maar stralend terug
op momenten van
ontspanning en rust
vangt mijn gedachten
met een hand
vol onbestemde angst
pijn om te leven
te moeten doen wat hoort in
verwurging door het morele koord…
Harde landing
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.666 Wazig en verdoofd
lees ik de woorden
die als geregen koorden
zwiepen in mijn hoofd.
De letters zijn als druppels
die één voor één doordringen
tot mijn werkelijkheid.
Ze schudden me door elkaar
met een wild gebaar
van frustratie.
Emotie
zonder tolerantie
voor mijn fragiele ziel.
Ik weet opeens niet meer waarom ik voor je viel……
na regen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 97 nu de waslijn druppels draagt, op rij
gezet door niets meer dan
de lengte van het koord
schiet een woord door omgebogen licht,
het zicht
schiet mee
een luchtruim ver
schenkt flonkeringen door het raam
in naamloos kleine buigingen
slechts monogaam
met elke bleke zee…
Luisterrijke troost
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 3.442 Luisterrijk
gespitste oren
vernemen angst
beleven mee
laten gisteren horen
Vangrijk
wachtende armen
geven warmte
verlenen steun
doen heden verwarmen
Troostrijk
gerichte woorden
verlichten pijn
verzwaren hoop
spinnen toekomst koorden…
Waarom?
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 310 de een hangt zich op
aan zelfgevlochten koord
een ander stopt zich vol
met dodelijk gif
de gaskraan of plastic zak
zijn ook mogelijkheden
de zee inlopen
tot je verdrinkt
of toch maar
voor die sneltrein springen
een ziel kan te naakt zijn
kapot gaan aan het rauwe aardse
is onze maatschappij dan ziek?
vragen, steeds meer vragen…
Joost Zwagerman
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 491 Hij heeft de sluier opgetrokken van z'n verleden
dat als een knellend koord
littekens van verborgen pijn en verdriet
op z'n ziel achterliet
In z'n laatste interview
vertelt hij alles
met bevlogenheid
dat gaf hem lucht
en is nu in z'n zelf gekozen "stilte van het licht" gevlucht…
Blind vertrouwen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.138 Op het smalle koord
boven de open kooi
springt hij zijn salto
de leeuwen wachten
Steekt zijn hoofd
tot aan zijn schouders
in de open leeuwenbek
het is duister binnen
Zijn messen gooiend
geblinddoekt en scherp
naar de donkere vrouw
die haar ogen sluit
Ze gaf hem haar liefde
en geheimen erbij
maar kan hij het aan
liefde en intimiteit…