Alle inzendingen over Kralingse plas OR rugzakje

De westenwind rukt oude blaadjes los Het rad van tijd dwingt bomen tot ontgroenen Nóg staat de koude in de kinderschoenen Een hond speelt in z’n eentje bij het bos Nee, geen verveling voor het vensterglas Wel wou ’k dat ik nog één dag achttien was…

Want rij je door de plassen, Dan moet je hem later wassen, De plas loopt weg door dat gootje.…

Het is onrustig rondom het graf men is een nieuwe wijk aan 't bouwen graafmachines rijden aan en af hun enthousiame is niet te houwen "Onrustig he, vadertje Krediet" "Komt de verlosser voorlopig niet" -------------------------------------------- Historische toelichting Begraafplaats Oud-Kralingen vroeger uniek en eenzaam gelegen in het…

Denk aan de zo bedreigde insecten, De dieren aan de Noord- en Zuidpool, De bomen, de bossen, ons groen Dus ook de bedreiging voor de mens Voor mij, voor jou, voor ons allen Anneke Mieke Krediet, beeldend kunstenaar Heeft het zo invoelbaar op haar doeken vastgelegd En tentoon gesteld in haar atelier ‘Fascination’ Tijdens de Kunstroute Kralingen-Crooswijk…

Door water werd hij betoverd door wetering sloot en plas Met golven rimpelingen was hij in z'n sas In verten zeilen een schip of boot?…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

wat ik vannacht wel niet zag in een plas in het park…

Met een ingetogen gezicht kijkt zij schuin naar beneden en ziet haar zelf niet verlegen weerschijnen in een plas water. Haar mascara druppelt in een verduisterde plas terwijl haar rode avondjurk het gevoel geeft als een kater. Als een donderwolk verrast door een ademhaling flits haar een close-up van grenzeloze openheid.…

Als een druppel valt in een grote lege plas dan is er plots weer roering en valt de stilte weg.…

tot over je oren in een oeverloze plas kringen walsen synchroon curven op het water baltsen en dan kunnen zoenen en niet durven…

Komische echtscheidingsdramaserie naar een idee van Linda ja, zij van en is de Mol maar de verhaallijnen blijven hangen bij: "poep, pies en plas"!…

Lees de krant Zet het pannetje op het vuur Loop in de regen Stamp in een plas Want de peper is zo duur…

regen gaat vaak langs je heen zij stoort je niet je leeft alleen voelt enkel nattigheid die droogt in tijd maar druppels vinden water in een plas die jij pas zag door natte voeten nu is de regen straf en moet je daarvoor boeten waarom laat water in de plas jou regen voelen merkte je het pas toen je de nattigheid erkende de druppels…

Als zwarte Sneeuw Uit een witte Hemel Zo vallen Ook jouw woorden Onvergeeflijk In een diepe plas Van onzekerheid Gekerfd in mijn ziel Voor altijd…

als zwarte sneeuw uit een witte hemel zo vallen ook jou woorden onvergeeflijk in een diepe plas van onzekerheid gekerfd in mijn ziel voor altijd…

ik heb mijn vloot verbrand; wat leugen en geen waarheid was mijn verse wonden spoelen schoon in deze zoute plas het tij tilt mij zeewaardig…

Waarop zij : "ik was, ik plas, dus ik ben !"…

het regent op de snelweg er ligt een egel op de snelweg een plas bloed en heel wat stekels op de snelweg egels zijn niet zo snel weg…

een plas met eend en hoen een rietkraag... Ik loop langszij voor de duur van morgenstilte de vraag.... naar meer natuur niet gulzig.…

dagelijkse vergeten uit eenzaamheid op zoek naar nieuwe wegen voor als niemand meer wilt lezen en begrijpen in die droeve begeerte naar affiniteit zonder het dilemma van onwetendheid en onbegrip die woekert en terroriseert alleen op de weg naar de kust waar de zee dichters verstaat zoals alleen de zee dat kan heb ik je bij me of niet lief rugzakje…

dat laatste in een hoognodige paragraaf van Mevrouw Van der Plas En wedden dat Na het zeiken het schijten begint: Schijt aan Nederland?…

zondagmorgen vroeg meeuwen drinken aan een plas de iepen zwijgen ik stap langs holle wegen er kraait een haan oproerig…

Een zuipschuit voer over de plas en erin hieven allen het glas. Ieder zoop er zich vol en werd jachthorendol, zodat iedereen scheepstoeter was.…

Als een spiegel ligt de plas in het landschap wat ik nu snap het is een oog tussen het geboomte Het kijkt mij aan ik zie m'n gezicht als in een dicht.…

Nu ligt mijn leven als een stille plas, een vlak, blauw water op een grote hei, Dat rustig opziet uit een lijst van gras En riet: een hemelspiegel klaar en blij. Mijn willen en mijn wensen stierf in mij, En wat bevreesd en wat onrustig was, Ging met mijn laatste diepe smart voorbij, Waarvan ik kalm en oud en wijs genas.…

het deinen, schijnen, doelloos wiegen van kaalgekrenkte ranke takken vergruizelt in het winterwoelen tot een wind grasgefezel tot een vlakte een bos baart, een duister hol thuisloze sterren kraken door het neergestorte meer ijszwarte spiegel van een heelal tot diep in de aarde stroomt de nacht weg, aan de kabbelende oevers leeft een…

Verschoor en ik zagen in de winter een man die de waarheid sprak door een versterker zo goot als een klein kacheltje en zei: 'Wat baat u goud wanneer uw ziel van ijzer is.' Alles valt. Ja alles valt en er zal menging zijn van avond in de vestiaire en buiten, boven de wind staan alle wolken stil terwijl moeder staat te schreeuwen…

Dag, onvolprezen Michel van der Plas Ik overdrijf geenszins met onvolprezen Omdat u voor een groot publiek in wezen Een tussen-haakjes-naam-op-hoezen was Dag, bijna-laatste van een lichting groten We hebben indirect van u genoten…

Onbewoond slingert het pad langs hoeves van weleer de mat ligt verwaterd niemand veegt voeten van ver komt het daglicht dat sporen snijdt in de waterspiegel kruinen verankeren dieper dan de wortels herfstbladeren brengen accenten aan in roemloos gestorven regen ik mis de branie van vroeger het kind in mij wil het beeld breken maar…