Alle inzendingen over Kras OR Ziel

Hij zoekt naar zijn ziel en vindt daar dan ook zichzelf vol met energie.…

De Hollandse bejaarde doet maar wat Fietst midden op het rijwielpad of scootert Maar kijkt niet op of om wanneer je toetert En gaat dan ook geregeld op zijn gat Dat houdt de boel maar op, we willen kárren Dus haal ze van de weg die krasse knarren!…

Ik maak van al de mensjes, die ik liefde, Beeldjes, die 'k ópzet in mijn hersenkas, - Bleek en beweegloos, als gebootst uit was, Staan ze, - stil doden-huisje van mijn Liefde; En slag op slag, die dit mijn hart doorkliefde Is daar gegriffeld, aan de wand, in kras Bij kras van letters, die geen sterfling las Dan ik, - vreemd doden-boekje…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Vandaag waarlijk veel gras gevreten Heden zo spijtig, wel een must. Men mag alles slikken en bovenop nog pikken Ons land wordt nooit meer wat het was, die dikke klasse. Aanvaarden wat je niet kan veranderen; knappe slagzin Nooit zal ik zowat vijftig sjaaltjes om mijn hals knopen hoor. Partner en ik werkten tal van jaren wel voltijds Bruto…

Pijn kan vaak helend werken, slechts amper te bemerken Verwerking hoeft al is het zo beenhard. Wat zo fel opgekropt heb is van geduurende jaren Kan ik alleen laten varen. Niet sofort er de brui aan te geven, zou erg dom zijn. Jullie halen me steeds weer boven water, theater? Denk ik niet... ik kan steeds een verstandje meer gebruiken, mee…

Met FreedomPop wordt internet en bellen Straks kosteloos...en ook al lijkt dat kras Ik zie toch echt geen adder onder ’t gras De Belgen zijn hun winst al aan het tellen De zuiderburen zeggen zeer content: ´Zelfs de reclame kost bij hen geen cent’…

Gewoonlijk stopt men yoghurt in het glas, maar vice versa wordt het nogal kras.…

spiegelbeeld meisje toch alles dat je deelt is met mij levenstraan in je ogen ik zie je staan nooit echt blij eenzame gedachten ik kan ze niet veranderen ik strijk zacht langs je wang wat wil ik zijn hoe alles ooit was spiegelbeeld een scherf en een kras niets duurt voor altijd maar wel ontzettend lang…

het langst blijven mijn ongeschreven gedachten die kras ik zonder vocht op papier de vingers bespelen dan mijn ziel of luisteren naar mijn hart je zet de deur op een kier, maar de tocht neemt alles mee.…

De elzen houden zich nog kras en vechten om hun bladerjas. En zittend voor het beslagen raam, op schoot twee warme katten, kan ik, beroesd door jouw parfum, de winter nog niet vatten.…

Wat jou als kind Werd aangedaan was Onomkeerbaar, lichaam En geest beschadigd voor altijd - Je hebt er niet aan meegewerkt Maar moest het ondergaan Op straffe van nog veel Ergere dingen - Volwassen ben je nu, Door je pijnlijke vijanden Niet meer belaagd, Niet meer dagelijks vernederd, En ben jij het die belast Met het verleden…

Goed en degelijk, Dat behoort het nieuws Te zijn in een doorsnee krant - Roggebrood in plaats van Luxe pistoletjes, dat wil dit land: De tierlantijnen laten we wel over Aan tijdschriften en weekbladen, Waarin je maar naar het Gewone nieuws moet raden…

De zeemeermin slaat haar staart om de benen van de man sleurt hem mee naar de diepte van haar wezen Samen bereiken ze de kern van hun zielen, ver buiten het aardse bestaan…

mijn woorden zwerven langs blinde muren ze mompelen tegen kasseien mijn woorden zijn gevallen losgeraakte stenen op een steile bergweg mijn woorden zijn de loden kogels voor een koud en niet ontbrandend hart met vuursteen kras ik stalen woorden in kristallen die onzichtbaar zijn voor het ongewapend oog…

Waardoor ik ben gebroken: een overmoed die is opgestoken, wond werd weer die oude kras. Een splijting die me verwrong me vervreemdde en verdrong de man die ik feitelijk was.…

Ik heb de indruk dat alles fout loopt Niks meer in de hand Het is niet meer hetzelfde Wat is nou nog een krant Alles is internet van alle kanten Er is van alles mis Wie het weet mag het zeggen Van de kras naar de kris Ik ben zo lang bedolven Elk nieuws lijkt een feit Ik weet niet van alle kanten Ik weet niet meer van gelijk…

blauwgrijze wolken bedwelmen zijn brein ongrijpbaar versloten in eigen verdriet om een ander wat jammer ik ben het niet hoe fijn kan het wezen een ander te zijn missie verraden wat ben ik toch klein klein duimpje kom eens hier bij ons is het fijn kabouter te heten in plaats van Merlijn kris kras in de pas dan weer door elkaar…

Dicht men sociaal letsel in een politiekbetoog dichterlijk toe Getuigt dit het dichten van een ongelijk in exces Draaiend gelijk de stroming van het moment vereist betogen zij hun wazig gelijk Politici de dichters in metafoor bij uitstek…

Mooie foto's van vorig jaar, ze doen haar enkel zeer hij is niet meer wie hij was zijn stem niet meer zacht maar zo kras. Van binnen, een ander man waar zij niet mee verder kan....…

Waar zijn ze gebleven, die buren van toen, waar is de ziel in de mens gebleven? Waar?…

Wanneer we onze status verliezen. Wanneer bezit wordt afgenomen. Wanneer illusies breken. Met de dood voor ogen. Wanneer onmogelijkheden mogelijk worden. Zoals mensen die opnieuw worden geboren. Zoals ijs dat brandt.…

Een knetterende tekening Die de doek kris-kras heeft gekranst.…

wanneer hij die de roman van de mensheid schrijft zijn kladblaadjes zal versnipperen hoe kris kras door elkaar zullen aarde en sterren neerdwarrelen hoe flakkerend zullen de elementen in vuur opgaan wanneer de inkt op is zal adem stokken alleen de leeuw rijst levend op uit geschreven bloed een bruid in zijn kielzog.…

Een kras Een snee Zeg ja Zeg nee Automutilatie. Één woord Één betekenis Zoveel gevoel Zoveel pijn Doe het wel Doe het niet Één keuze Die je tekent voor leven Verberg je pijn niet Praat, schrijf of dicht Voor het te laat is En je door de bomen het bos niet meer ziet…

Soms vliegen harde woorden kris kras over mij heen en beuken ze met vuisten op mijn hout generfde hoofd, vaak schoppen ze tegen mijn schenen die zo stijf zijn als een plank of gaan ze op me zitten bij gebrek aan een bank, maar wat er ook gebeurt ik sta garant voor evenwicht, behalve bij een verhuizing dan sjouwen ze me mee, omdat het…

straks sjouw ik met mijn koffer achter mij valt kras de deur in 't slot klokvast vlieg ik op witte wolken naar het zuiden de aarde begroet mij rood wil mij op zijn minst verleiden om te blijven in de netten onder de bomen groen en zwart smakken al olijven maar vooral de oogst van zoete druiven zal beklijven.…

telkens als mijn tranen vloeien vries ik ze in en vorm figuren van ijs zelfs de warmte van mijn adem tracht ik te verstenen om daarna alles te stapelen tot een standbeeld van bevroren water en koudgebakken zand met hamer en beitel plooi ik rimpels tot een gelaat van een doods bestaan aan het voeteinde kras ik nog wat…

Haar publiek onrustig van de krasse dissonanten beloonde afgemeten met applaus voor wat Bach 'es had bedoeld. Haar ogen spetterden verwijt in de richting van de pianist die onbewust van de commotie nog bijkwam - van Bacchus orgie.…