Alle inzendingen over LIEF'LIJK

O' lief'lijke dood begrijp van mij dat ik niet begrijpen kan dat gij neemt die mij lief is die mij toebehoort want hoe moet ik zonder hier bestaan wat rest mij nog als gij neemt wat u lief is mij langzaam vermoordt…

Het zuchtje wind onder je vleugels verlost mij van het slapen uit de stilte in de schaduw van je lief'lijk warme hart. Ik treuzel, maar ben vol besef je laten gaan is geen optie meer 'n glimlach omdat ik weet dat mijn liefde je niet langer meer verwart.…

't Troosteloos leven is hem een tresoor In zijn ziel sereen zingt een lief'lijk koor In hèm is 't àl klanken en kleur, Maar Colombine in moe getreur Denkt aan scheien....…

Hoog rijst de hemelwelving, blauwig-teer, Die wolk'loos toont haar ganse sterrenschat, En 't water kaatst hen alle lief'lijk weer.…

Ach, mocht ik toch `n dichter zijn, Ik zou in bloem’rijke tale, De schoonheid van-, m`n heimwee naar Dit lief`lijk oord verhale(n) Die plaats is elf eeuwen oud, Juweel onder de steden! Gebouwen nog in oude stijl, Mààr…..denkend in het heden! Neemt U soms eens een snipperdag, Gaat U dan dààr eens kijken!…

waarom maak jij voortdurend cirkels in los zand het begin noch het eind worden blootgelegd laat zinnen zwijgen liefde had nooit klanken nodig of fluisteren die paar korrels nog een laatste letter ?…

Op de bunkerberg: die top straalt stille haat uit, terwijl je uitziet over lief'lijke dalen, boomgaarden van broederschap. Ontspannen zwemmen in het meer van Galilea, door lauwe golven. Zo omspoeld mogen worden door Heer Jezus' genade... De kibboets in: een rustig fruitbomendorp vol vredesarbeid.…

Maar, liep zo mijn blik door heel 't landschap in 't rond, Waar alles in groeide en in gloeide, Het langst bleef mijn oog op een vlasveld gericht, Dat lief'lijk al blauwende bloeide.…

De schone kindergezangen van kerstfeest of zondagsschool zullen wellicht blijven, een zoetsappig schimmenspel bedrijven, in menige rijpe volwassen geest. Wat vreugdevol ervaren is geweest, kan bezadigd ronddraaien, voortdrijven. Men mag langs die herinnering wrijven, liefkozend, gelijk een huiselijk beest. De verzen uit gekoesterd verleden…

Wanneer u voor terreur kiest, kies maar uit: Uit brandnetels, stinkzwammen, wilde haver, Klaprozen, kogelbloemen, slagveldklaver Of nachtschade of blauwe bonenkruid! En tevens zorg ik als terreurbloemist Ten slotte voor een bloemstuk op uw kist!…

haar voetstappen raken woeste golven gedachten vluchten volgen kan niet, niet meer, maar lief had zij ze, zo lief het zout schrijnt in wonden terwijl wapperende haren om storm lijken te schreeuwen…

kijk, daar ligt een lijk doodeng, zo midden op de straat een medemens maar dan dood een lijk lijkt op hoge nood in sommige landen heeft men een andere kijk mbt tot religie en staat zaait men dood en verderf ter verheerlijking van het eigen gelijk onbeweeglijk…

heten geen Kiano Kenny of Priscilla Het zijn Diederik, Jan Maarten en Agatha, ze gaan hun wegbereiders achterna Nooit eens, wij gedenken Jan In het leven timmerman Of: wij rouwen om René Trouwe klant van het UWV Ik weet, weet wel: Dood is delicaat, vooral als het over lijken gaat…

net... witte vlokjes met lief hangende kopjes, lijken te schreeuwen ons voetjes voelen klompjes wel...laat het nu maar sneeuwen!…

ik vind het vrees'lijk als ik jou een dag niet spreek zie hoor of zoen weet gewoon niet wat te doen als ik jou een dag niet zie mis ik je al vrees'lijk veel anders overleef ik niet je bent als een juweel altijd sprank'lend altijd mooi niet bij jou voelt als een kooi ik mis je, schat je bent zo knap zo lief, oh ja dat…

Lief, klein, nieuw wezentje, daar ben je eind'lijk dan! Er is lang op jou gewacht, maar daar weet jij niets van... Je ligt daar in je nieuwe wieg Zo zalig pril te zijn Zo klein en zo afhankelijk, zo puur nog en zo rein... Lief, klein nieuw wezentje, er wordt voor jou gezorgd!…

Ik kan niets eens iets liefs uitspreken die woorden lijken voor de leken hiervoor in de plaats komt de kilte, de kou. wat over blijft is het winters zwijgen.…

ik klaproos jou en ontfutsel lieflijk steelse blikken die de onschuld voorbij lijken guitig jouw glimlach middels de wind omstrengel ik jou en lief je almaar dichter…

Achttien jaar vliegeren wij nu samen. Trekken de touwtjes op en neer. Onze vlieger duikt en stijgt, naar onbekende hoogten. Bleek bestand tegen wind en weer. Wil met jou, nog wel 100 jaar samen, aan de touwtjes trekken als weleer. Met de wind van achter, of van voren. Naar onbekende hoogten, keer op keer.…

Ik zou je nog eenmaal willen beminnen, omarmen, je laten gaan Ik zou je nog veelmalen willen liefhebben, schuldloos naïef mijn eeuwig lief…

Ik ben niet geweken voor de confrontatie en heb niet gevraagd naar enige gratie Wat men ook dacht in deze populatie Ik heb het genomen en voor lief Ik ben gaan schelden en noemde je dief Ik lijk nu je synoniemen te hebben gezien, Maar wacht op die ene die mijn hart houden wil Misschien…

Jouw leventje, nog maar net van start brengt zoveel vreugde in ons hart Lief klein mensje, mensje klein Ongeloof'lijk dat je voor altijd bij ons zult zijn Je oogjes, je handjes en je lach Je verrijkt onze levens... elke dag Lief zacht mensje, mensje zacht Wij zijn dankbaar dat jij bij ons bent gebracht…

o, wat zijn die bomen kaal zo vaal en anorexiaal niet twee - niet twaalf maar abnormaal niet eentje niet maar allemaal lijken ze skelet die geef je hooguit een kwartaal dan gaan ze dood- kalm en massaal voor plantaardig vet…

Die God, die hij hier heeft gevreesd, Is bij hem in zijn dood geweest; En houdt dit lijk in waarde. Al is de ziel van ’t lichaam af, Al daalt het lijk in ’t donker graf, Dat moet u niet doen ijzen. Geloof het toch, de goede God Zal zelfs dit lelijk overschot Veel schoner doen verrijzen. Ach, lieve kinders!…

Je ziet ze regelmatig in de krant Maar in een expo (en niet in een graf) Dan is de Baantjer-feel er wel van af En staan er heel veel dooien in het pand Waarbij een leerrijk doel wordt nagestreefd Zoals wie of de x-factor nog heeft…

hoe vaak kun je sterven aan dodelijke blikken de bodem raken van een glas bloedrode wijn hoe sterk moet je zijn om te kunnen overleven tussen andermans wanen die zo realistisch lijken hoe lang ben je in staat de zure druiven te slikken waarvan je weet dat ze niet rijpen zonder warme lucht en hoe blauw is het antwoord op al deze ongestelde…

Opnieuw weet Peter R. de Vries van wanten Hij stelt juridisch falen aan de kaak En zorgt op televisie voor vermaak Zo snijdt het mes dus wel mooi aan twee kanten En altijd als justitie zit te dutten Heeft Peter R. weer iets om uit te putten…

Zij was al dood voordat ik was geboren. 't Is daarom dat ik haar nooit heb ontmoet. Haar foto breng ik elke dag een groet, want dat portret kan mij intens bekoren. Ik heb dan straks geen vel meer op m'n been maar toch kan ik postuum eroverheen.…

vanuit mijn wens droom ik op een witte ondergrond helder is het zicht met kleuren van de dood contouren die mij vertellen over hen die mij dierbaar zijn en straks waren…

De herfst een beetje crimineel overal een blad te veel verval grijpt om ons heen de esdoorn opulent in vreugde en verdriet een roodborstje dat geluidloos landt begrijpt die herrie niet van groen naar rood tot goudbrokaat dat stil vergaat er sluipen geruchten in mijn tuin van oudsher van her en der verhalen met een happy end lijk…