Alle inzendingen over Las Vegas

Vandaag las ik iets over Kant alweer een tijdje geleden dat ik iets over hem las vraag mij echter wat hij dacht zal ik zeggen dat hij elke dag dezelfde wandeling maakte maar wat dat heeft dat dan met zijn denken te maken ? Waarschijnlijk alles Maak dus elke dag dezelfde wandeling en je begrijpt Kant…

Afgewezen las zij het bericht, niet van plan het op te geven, Tot hij zou zijn gezwicht!…

Tussen huisstof en memorie las zij zichzelf terug in tijd Een handgeschreven jeugd in puberaal moeras waar ratio verdwaalde en kalverliefde toekomst las Memento mori voor haar dromen die ooit staarden naar de sterren maar nooit verder dan de zolder zijn gekomen…

Zonder touw klom ik omhoog en las de hartstocht in je ogen in verhalen verderop las ik de woorden -Jij bent God- die met zijn blauwe blik me meenam naar de laatste toevluchtsoorden waar ik ronddreef in beminnen van een opgewekt genot Zo dronk ik met jou de beker van het Elfde Gebod…

in de metro las ik de metro en daarna de spits tijdens de spits…

Tot diep in de nacht las hij, diep de woorden in – We graven hem op.…

Over Odin las ik in de Edda, hoe een viking naar Walhalla moet; maar het allerliefste las ik de legendes van Robin Hood. Ik ben nu bijna vijftig jaren oud, nog steeds gek op verhalen, vertel ze geregeld aan publiek en laat me daar zelfs voor betalen.…

ik las een paar verhalen vandaag van deze of gene direct hield ik er van hoe dat kan weet ik niet verhalen van lang geleden die blijkbaar iets zeggen leg mij uit hoe dat kan ben ik nog steeds zo zoals men ooit schreef en wie weet eigenlijk nog veel verder daarvoor een paar sporen in de sneeuw las men toen van vogels, begin…

Tussen de regels door las ik je eenzaamheid tussen de regels door je angsten en je spijt. Tussen de regels door las ik je verdriet tussen de regels door ik begrijp het niet. Tussen de regels door zag ik mijn spiegelbeeld keek ik naar mezelf of heb ik me dat verbeeld?…

ik las de waarheid in het water zachtjes voer 't aan mij voorbij dat ging zeker over later al stemde dat mij niet blij en als de boodschap was gelogen was ze niet voor mij bestemd was de schrijfster allang gevlogen in haar feeërieke ochtendhemd ik las de waarheid in het water langzaam kringelde het uiteen nu is het dan toch later antwoorden…

brief las zij niet meer … … maar is rennend naar hem toegegaan…

Je verscheen op teevee de geboorte van ‘n ster heel stil vertrok je weer we zagen je niet meer gister liep je in de stad in je verschijning las ik de snelheid van de tijd dat het vliegt en schaaft hoeveel ouder IK werd dat las ik in jouw gelaat de tv was lang gelee Afbeelding:Interart.nl/Leon Veerman…

Men las. Men schreef. Men nam en ging. Vernam. Vergat. Je kwam en ging. Je was en bleef die nam wie nam. Die gaf wie gaf. Het was te geef. Ik las. Ik schreef. Je ging. Je gaf. Gaaf en onaf. --------------------------------- uit: 'In een mum van taal', 2002.…

ik las in je ogen geen wens naar weder tederheid ik hoorde in je stem vreemde woorden van ontluistering ik las in je brief met weinig zinnen een antwoord voor jou is opnieuw beginnen mijn tegenzin ik wacht op mijzelf in de benarde kilte van verwarring en leegte ik sluit mijn hart in jouw afwezigheid en wacht op verdriet…

Er was eens een kanarie, die wilde op safarie, maar, toen een ouwe zeur dat las riep hij dat geel geen schutkleur was.…

gisteren ontmoette ik jou vertelde wie ik was keek in je ogen het was jouw verhaal dat ik in stilte las…

Verborgen tranen Verscholen achter donker glas Niets over van de liefde Dat je ooit in mijn ogen las…

met haar kleine broze hand in de mijne keek ik haar aan een laatste blik ik las de wereld in haar ogen…

Wat is een kiem vroeg ze tussen twee happen door ze las een krantenkop en dacht dat iemand erin was gesmoord.…

Hij las maar, las, totdat hij niets meer zag ... Toen stond hij op, verwonderd: neevlen drongen Overal aan, en plots ... een donker blok Komt dreigend door die misten opgesprongen ... Hij wankelt door de donderende schok ... "Is dat de Dood? ontvang me ..." en willig glijdend Valt hij de diepte in, zwijgend, de armen breidend.…

mijn ogen lezen al ruim zeventig jaar maar zelfs als kleine jongen las ik al zonder te lezen ik las de gezichten van de grote mensen en en passant het gedrag hetgeen mij zo dikwijls in grote verlegenheid bracht terwijl ik dit schrijf en wat over mijn leeservaring van weleer zit te filosoferen kan het mij niet meer deren maar destijds…

ik las vandaag een bericht dat Nederlanders Engels schelden ik denk dan, krijg allemaal maar de kutkankercholeratyfus heb je iets om over na te denken…

Pas toen ik aan de oever Dante las Dacht ik wie ben ik nu eigenlijk wel of niet De plant herken je aan de vrucht voorjaar…

En ik, die in mijn boekje las, nipte koude thee uit mijn glas, Door aanstormende hitte gevloerd, toen de zomertijd werd ingevoerd. En luid lachtte het groene gras, toen ik op m'n gemak 'n boekje las. De winter werd de mond gesnoerd toen de zomertijd werd ingevoerd.…

ik las vannacht een man als een rijstevloei van rizla frappant transparant stak ik hem aan tot muiterij en hij verging bij de vierde regel.…

hij wikkelde de krant van zijn verwarmde lijf en las dat zijn bank in het honden-mogen-loslopen-park voor sommigen nog te duur was…

in zijn ogen donker wimpers zo lang als die van een vrouw las ze de belofte die hij waar zou maken in sprookjes van duizend en een nacht…

een helderziende man uit Schouwen die kon het alleen maar bij vrouwen maar wel zonder slip en hij las dan lip en liet haar de uitkomst herkauwen…

steeds las hij de eerste bladzij, verloor zijn hoofd geruisloos alle woorden wat later las ik hem nog kleine stukjes voor, stamelde hij soms zacht bewogen: mooi, heel mooi na zijn dood heb ik het oude boek weemoedig uitgelezen zag hem samen met Cecilia lopen, weer fluitend langs zomergroene dreven gaan (n.a.v…

dat was ik - en las daarin dat ik haar vroeg 'Be One, is dat voor mij of allebei bedoeld, 'Wees 1'?…