Alle inzendingen over Licht

Houdt hij de kleuren naar het licht, ‘Kets’ zegt de vonk en wordt gedicht. En slaapt die kleurenzuchtige man? Van kleuren zonder kleren droomt hij dan! - - - - - - -- - - - - - - - -- - - - - - - - -- - -- - uit: Tirade nr. 200…

Vlammend laaide m’n vrezen in gebeden het stormend bloed stolde zich bevroren m’n jagende blik zocht wijd en verloren naar schimmen uit een ontzield verleden Ik schreeuwde mijn wanhoop uit in nood bang om gestorven stemmen te horen wanneer ‘t schemer mij in rouw zou kleden Maar och, mijn lijden was snel geleden want toen ik aan ‘t einde licht…

kwam de klad omdat zij geen naam hadden en een heel kort leven veel later heeft iemand mij iets over licht en schaduw uitgelegd dat ik het beste in contrast met beiden kan spelen zonder mij te vervelen…

Waar de kilte huist in zinder wacht ‘n tere Zwarte Vlinder tot hij, uit zijn cocon bevrijd, kan gaan zweven naar de stilte die vervloeit in d’ eeuwigheid en het Koolwitje buigt trillend haar vleugels in verslagen als door de wind gedragen zijn schaduw haar ontstijgt…

Midden op de vuilnisbelt staat in alle eenzaamheid een kleine plant te groeien geworteld in de diepe drek maar met fier geheven hoofd lonkend om het licht te boeien En aan het oude ijzeren hek staart verzonken in gedachten de vrouw van lichte zeden stil naar ‘t wonder van de bloem dat haar treft in hart en ziel omdat ‘t heeft wat zij…

golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid…

God Is als de zon Bron van alle leven Kracht van elke groei Een weldadige warmte Intens licht Een alomtegenwoordig En allesdoordringend fluïdum En Hoe dichter je Hem benadert Hoe meer Je wordt verschroeid.…

zijn; Maar op een brug van al de stad slechts 't grote, Weg-dovende verloop met stippel-lichten Der donkre single' al verder weg ziet wenden : Zo zie ik om mij de dicht-bij bekenden Zo licht, met de begrepene gezichten, En ver de mensheid in haar donkre grootte.…

kleur bloost kom ga mee terug naar de lichte pigmenten buiten waar zon en huid nog van schepping getuigen…

Alweer een nieuwe dag waarop het felle licht van boven op ons mildheid maar ook trouwe tranen richt Een fel licht in de duisternis oog in oog, frontaal schreeuwend halogeen de mond gesnoerd meedogenloos, verwrongen staal En terwijl de nacht alweer verloor verdween het licht uit beider ogen twintig jaar was voor hem veel te kort Word…

Werd je opgewacht, mam zag je het mooie licht? Je had je ogen open, maar, na je laatse ademtocht deed ik ze voor je dicht!…

Schitterend licht uit duizend bewegingen water wind over water prevelend aanstormend opspattend water zoals ik ziende de zon op het water het eeuwige licht denk zo, mijn ogen verdwalend in waterlichtverte, denk ik dat gij bestaat die over donkere afgrond licht heeft geroepen - schittergedachte schitterlichtverteverhaal. --------…

Niet aan het licht, niet aan de verre geluiden, niet aan het zwijgen van de vogels. Gelijk altijd is alles hier aanwezig in al zijn gemis, de schuld van gebreken, van ongekende afwezigheden, het nijpende tekort van weten dat niet weet.…

waar vaag contouren spannend maakte verloor focus woordloos zeggingskracht omdat zuivere waarheid die hem ontnomen had zacht schemert traag licht zijn spanningsboog oplossend in de lichte veelheid hoog aarde rakend vallen gaten in fundamenten waar controle al eeuwen het zicht heeft gemist op het vaag dat ook heden…

je speelt op grote hoogte met licht dat naar alle kanten in zwart zal verdwijnen maar toch een ultieme kans heeft voluit te schijnen jij richt de bundel op je eigen gezicht in weerkaatsing gloeien wij jou delend op in donker uitgelicht tonen wij het heelal zijn gelijkenis…

Zo wijd is de heide en de berken zo fijn, ze blinken in 't goudene licht, en licht is mijn hart in de licht-blije dag, en licht is je lieve gezicht.…

de wereld is lang te licht geweest pas in jouw schaduw ontdekte ik mezelf begon het onderscheid met licht van overleven dat mij contouren heeft gegeven tegen zwart contrast ik bewoog maar wist nooit wat de voorgrond was jij hebt mijn hand genomen zijn samen uit de coulissen gekomen jij lacht helder licht zonder een…

in gewijde tijden aangekomen sta ik stil zo nu en dan bij het wonder van bevrijding Licht dat vrede brengen zal als ik lichten ga ontsteken mensen warmte willen gaan delen op Uw komst ben voorbereid komt U uit de Eeuwigheid met Uw liefde ons omgeven met Uw brood en met Uw wijn draagt U ons op onze wegen vrede…

O 't licht, dat over de aarde stroomt Door de open wolkendeuren! Ik wou, dat ik die weelde kon Verklanken, of verbeelden kon In verzen of in verven: De zilvren vreugd van 't watervlak, Waar 't zonlicht nederviel en brak In duizend vlammenscherven.…

Met jou ben ik de schaduw die de zon volgt maar de duisternis niet vreest Want ik begin en ik eindig overal waar jij naar mij kijkt en je licht mijn liefde altijd een glimlach geeft.…

o neen, niet vóór uwe ogen maar naast u, nevens u, maar in u bloeien zaan; zo gij mij, schepselken, in 't leven wilt gedogen; zo in uw eeuwig licht me gij laat binnengaan!…

Toch is er deze dag veel licht ondanks dat hij donker is. Velen is dit zien niet gegeven, toch bestaat hieruit ons leven.…

De Freudburger in harmonie brengt: Op het leven zielen, licht en verlengd. De Freudburger. Die morgen zweeft de Freudburger heen. Wijzer dan wijs; de wereld broeit gemeen. De Freudburger.…

Zij is het zilveren zwevende het tere licht blozende gevende licht, dat hemelhoog is, goudeeuwig als 't herrefst is. Haar ogen gaan wijd en zijd boven mijn starend hoofd uit, gouden en zilveren lichten brengt ze op mensengezichten.…

In het donker van de winter en de honger van de nacht plots het feest van duizend lichtjes etensgeur waar ik naar smacht Hunkerend naar licht en warmte zoek ik naar een kerstgevoel volg de lichtjes, geur van eten, sporen naar een hoger doel Geur alleen stilt niet mijn honger lichtjes houden mij niet warm eten wil ik, voelen, praten me…

Blijf met je licht. ----------------------------------------------------- uit: In de Waterwingebieden (2000)…

ik dacht dat schaduw onze harde kant verzachtte maar ervaarde de scherpte in contrasten niet de ideale binnenkomers juist de concentratie van meer donker gaf minder licht dan wat er nog aan mogelijkheden waren zonder kleur dwingen contra’s minder blijft stemming gelijk en heeft een positieve uitwerking op het totaalplaatje…

Immer in beweging als een zachte wind is het stil gefluister dat stof tot leven brengt Een zichtbare wereld schepping van Zijn geest verscholen achter 'n sluier van verborgenheid Waar kracht en liefde werkzaam zijn en duisternis doorboord wordt door nooit aflatend licht Hij is wat Hij is leven achter vormen een zee zonder horizon…

spiegelend danste zij op maanverlicht water dat opkomend golfde zonder rust blad fluisterde tussen de sterren hun open gesprek zonder twinkelende starheid en aan buren geen gebrek in geel was de puzzel nooit te maken er waren stukjes die deze magie niet smaakten…

kijkend naar boven want je had nu niet echt veel te geven uit de stress waarin jij op dit moment had te leven op een merkwaardig kruispunt van allerhande wegen niemand nam je bij de hand gaf je zicht en een beetje structuur in deze mêlee van gevaarvolle situaties en risico’s toch scheen de zon zij warmde met blij makend licht…