99 resultaten.
Vanuit nergens, met liefde
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 854 naar een lichtheid
van dagen die wij
niet kennen
in het hier en nu
van later
moet je toch bekennen
dat ook daar
het licht vervaagd
wandelend door tuinen,
dor en verlaten
vallen er gaten
in een zwervend bestaan
vanuit nergens, schrijf jij
met liefde...naar huis
uit grenzeloos verlangen
in vrijheid gevangen
aan die overkant van…
Een brief aan de liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 159 Als gouden spetters zeewater, de lichtheid,
maar ook het overwinnen van goden(doden).
Ik wil je niet beledigen, ook van jou mis ik iets,
dat is mijn mond op de jouwe,
de eeuwige kus, waar woorden vervlogen.…
clair-obscur (1)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 stilte tussen de woorden
en een paar penselen is
alles wat ik nodig heb
in het klaarduister
wil ik jou schilderen
de donkere schaduwen
verdrijven we naar de achtergrond
bang ben je om te verdrinken
je houdt van roze van springen op
de trampoline en van jarig zijn
en natuurlijk niet van ruzies
in het helderdonker schilder
ik de lichtheid…
Lampion
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 62 Ach sirene
ach en wee...
Je weet
net als ik
dat het rijmt
op de zee
het lied
van de einde
loze dei
ning van de golven
en als de zon
straks wordt bedolven
dan licht één
een lampion
van duizend
kleurig vermiljoen
maar niemand weet
wat al die tinten
met een ziel
kunnen gaan doen…
De schijn doorboort?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 neemt ons de maat,
verstoort de bedoelde contouren
van een nog uit te vinden toekomst
mistige verten in het
landschap van het ongewisse.,
beelden verstrengeld,
in luiheid niet te onderscheiden
in de tweedeling van gedachten,
hun schaduwen reiken
steeds verder uit elkaar onder
de maskerade van de maan
toch hadden we de tijd en lichtheid…
Bij een boeket
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 64 Dingen gaan samen:
Jou, trouw, wou, rouw, hou van jou
Een steeds opnieuw weer beginnen
iets in jezelf overwinnen
Stapje voor stapje,
het leven geen grapje
Maar toch kun je op sommige dagen
lichtheid voelen,
als word je gedragen
Dat gevoel hebben
tussen alle gewoel van de wereld,
tussen de bende ellende
Want altijd komen
bloemen en…
SPROKKEL-ZOMER
poëzie
4.0 met 15 stemmen 2.056 Als een wolk van zalige ogen,
Uit het land waar 't eeuwig zomert
Opgevangen in de teerheid
Van matzilvren spiegels, hangt het
Wonder van de goude middag
Over winterzee en -stranden,
Aureool van weinige uren
Om de lichtheid onzer ogen...…
Seizoenen
gedicht
4.0 met 51 stemmen 14.537 Vandaag van werk naar kamers toe
is er een lichtheid in mijn ledematen.
Ik ben niet onbekend, uit wat ik doe
blijkt onderling verband, ik werk de maten
die niet groot of klein meer lijken.
De tijd bepaalt zich niet tot ongenoegen,
het lichaam is hier niet met angst te vergelijken,
waardoor ik ondervind dat men zich in kan voegen.…
Schemertijd
gedicht
2.0 met 77 stemmen 20.743 Een rookmachine spoot de lichtheid onherkenbaar,
maar ik zag ze wel, de op en neer dansende spoken.
ik kneep mijn ogen en mijn lichaam dicht. Nu nog
pleegt men mij te noemen: zonderling, gesloten.
----------------------------------
uit: 'Het ei in mijzelf', 2005.…
De afspraak
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Bladeren vallen zich niet dood
ze dwarrelen naar benee
hun lichtheid breekt hun val
Wolken als lood – zo zwaar
vallen nooit maar drijven voort
heel tevree
water moet stromen en ooit zal
het stilstaand in een doodlopende sloot
levenloosheid tegemoet dromen
licht wordt afgewisseld door nacht
tot de nieuwe dag haar weer weglacht
de afspraak…
Nachtgedachten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 109 Mensen zijn zo veel, van goed tot kwaad
in het museum van d' eerste kwarteeuw
levend in denkbeeldige spagaat
vol blauwe dromen in
memoriam
hier zijn echter geen zomervogels meer
De nachthemel glijdt met lichtheid beladen
en werpt een glans na natafelgebeden
op Allerzielen over 't hete
zand
een heksensabbat, pracht der volle maan…
Fluwelen toekomst?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 492 we hadden tijd en de lichtheid van
ons hart uit het lichaam verraden,
is liefde de vorm die men levenslang
meegeeft aan een komend afscheid,
een laatste kus die de schijn doorboort?…
Je zorgeloze tred
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 waar je loopt
dwarrelen lentebloemen
keert wind heel zacht
de kleuren om
zo dat jij lacht
willen ogen
je blikken zoenen
in een speels contact
maar jij ondeugend
weert het losjes af
ik weet de lichtheid
van je zorgeloze tred
bewonder het vertrouwen
dat jij in anderen hebt
maar zie handen in gebed
te vaak ben jij afwezig
in vergetelheid…
Voeren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 856 Alsof de dagen niet steeds sneller gaan,
alsof we ronddartelden
in een tijdloze cocon,
waarin alles een lichtheid krijgt,
die ook de dag nadien,
30 april om precies te zijn,
nog helder maakt,
nog verder dromen doet,
nog even voordat de weemoed
alweer het hart belaagt.…
De onbereikbaarheid.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 225 'Tederheid' dacht ik je te noemen,
zoals je in de lichtheid van het moment
schrijnend je mond drukte op mijn huid
in stamelende onhoorbare zoenen...
Maar je lijkt het meest op de lucht hierboven
op het spel van buien licht en donkere wolken
met tussen in weifelende schemering
die ons van elkander scheidt.…
Fluwelen contract?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 we onttrokken tijd en gave
aan de lichtheid van
het hart uit elk lichaam verraden,
is liefde de vorm die men levenslang
meegeeft aan een komend afscheid,
een laatste kus die alle schijn doorboort?…
De schijn doorboort?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 beeldflarden, lui verstrengeld, het
individu is niet te onderscheiden
in de spiegeling van gedachten,
schaduwen brengt ons dichter en
weer verder van elkaar, onder de
maskerade van de maan maakt de
kuisheid lichter, neemt ons de maat,
verstoort contouren van het hart
vermomming van de toekomst
we keerden de gaven en de tijd
in de lichtheid…
Alice Nahon
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 188 tijdgenote
dat dromen kruidt voor de ’eigen haard
in tekens van taal als een open boek
zonder schaduw
stil lees ik, jouw licht blijft
achter de stilte van iedere dichtregel
hangen in mijn hart warm
zachtwarm, enzovoorts
vrouwelijk vredelievend
eer ik uw naam (zoals dat heet)
geïnkt op papier voor jou van mij
waar poëzie niet zwijgt
als lichtheid…
Chopin.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 127 Hemeltergend schoon ondraaglijke lichtheid des bestaans
Paradijselijke rijkdom reikend tot groots puur fraais.
Koningin blij vrij niets evenarend, majestatisch
Hoogste hemelen wenken, energie borrelt op zo statisch.
Prinses in dromenland me wanend
Hete tranen vloeien biggelend tranend.…
Oma's biecht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Van de dokter
mag ik geen wolkentoetje
dan leef ik minder lang
Vastberaden legde ze
haar grijsbenige hand
op de stapel bontgekleurde
wolkentoetjes in haar winkelwagen
Een opstandige glans
In haar bleekblauw
broze oogopslag
Mijn broer is ook al zo
zo goed als dood
Ze maakte
een missie
van haar ongehoorzaamheid…
het moment verzilveren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 429 voile van de bloembedden los
een lelie pronkt
met haar ontluikende decolleté
loom en gedwee
slaat zij haar jurkje open
op haar volle rode lippen
valt een zware dauwdruppel
lillend valt haar mond open
haar orgaan knikt even hitsig op en neer
geheid een ja
de liezen reeds vol nectar
en de eerste bijen zwermen bereids
om zoveel lichtheid…
Opsporing verzocht.
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 951 ontmaagd
haar dromen verjaagd
haar veiligheid belaagd
haar liefde vervaagd
die nacht zou langer duren
dan de dagen van een jaar
veel nachtmerries te verduren
iedere man beangstigde haar
welke dader kan nog leven
met dit duistere schuldgevoel
wie kan zoiets vergeven
als men begrijpt wat ik bedoel
misschien alleen het meisje
in de lichtheid…
De macht der kleine dingen?
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 195 Een hechte vriendschap heeft
geen ander streven, dan
verdieping van beider geest,
een hoger doel van het leven
waarin het goed vertoeven is,
een band, die verder reikt
dan de openbaring wat eerder
is geweest, wordt empirisch
spiritueel zonder enige
conventies, met als enig doel de
lichtheid op te nemen, te laten rijpen.…
City of lights 1998
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Lampen, de lichtheid van het bestaan
Licht over de gehele wereld
Hoeveel jaren korter zal de aarde leven
Doordat overal die lampen branden
Op straten, in winkels, in de cafés, de bordelen.
Zien zonder te kijken, meer licht, minder waarnemen
Niet meer voelen, geen geur
Al die computers
Geen gevoel, wel "contact"
Geen aanraking.…
Aardvorm?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 Ik zoek het hogerop , mijn
ambitie ligt aan de wereldtop,
ik bestijg de bergen en de
Eiffeltoren bovendien, ik
verkies de lichtheid van het
leven, dat was me daar beneden
niet gegeven, ik ben met het oude
geloof besnaard, ik weet niet of ik
nog wel aan de oppervlakte aard.…
Avondschaduw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 Om de lente te voelen, associatie
met de gevleugelde lichtheid van een
vlinder die alle harten bespeeld
Om verleid te worden door een veilige
Vanzelfsprekendheid, niet in afgewogen
hoeveelheid wordt verspreid en gedeeld.…
O mijn zon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 52 In de ochtendzon, o sole mio verwijl ik bij voorkeur privé
matineus in mijn hangende tuin
achter muren van mijn haus am see
in d'azuren poel van morning glory
en de aquamarijnen salon
Pas demoiselle, pas de quoi
c'est pas de problème pour moi
geen vreemde eend in den vreemde
bohémien zwerver doch geen nomade
Met vrienden en maîtressenharem…
Steen der wijzen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 550 ik zag je op mijn pad naar benee
mooie steen ik neem je mee
in de broekzak van mijn reis
meer dan 50 tinten grijs
en prachtig van mij
zacht en warm ben jij
je duwt me, draagt me naar het zonnige dal
duikgewicht in mijn vrije val
ik tors je mee op mijn pad omhoog
de lichtheid zoals libelle vloog
lijkt nu bevroren in de kou
meer dan 50 tinten…
Feuillemorte rood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 51 laatst kwartier
van onze metgezellin maan
schimmig in halfduister
landschap, desolaat verlaten
klaagzang in de laatste zeven woorden in 't laatste quadrant
wanhopig bijkans machteloos
hangen onze relikwieën
in de mist van roestig bruine
esdoorn- eik en beukentak
geven ons ten lange leste
over aan de kale bodem,
de ondragelijke lichtheid…
Mats Modderman
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 De king, de pelvis, sting en chaka khan
Een vleugje vrijheid in Azerbeidjan
En alwie jong is in Afghanistan
Kijkt mee op tiktok naar Mats modderman
Ondraaglijk toch, de lichtheid van 't bestân
In Pakis Kazaks en Tadjikis tan…